Deuteronomy 14

1 Ye [are] the children of the LORD your God: ye shall not cut yourselves, nor make any baldness between your eyes for the dead.

۱ شما پسران یهوه خدای خود هستید، پس برای مردگان، خویشتن را مجروح منمایید، و مابین چشمان خود را متراشید.

2 For thou [art] an holy people unto the LORD thy God, and the LORD hath chosen thee to be a peculiar people unto himself, above all the nations that [are] upon the earth.

۲ زیراتو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی، وخداوند تو را برای خود برگزیده است تا از جمیع امتهایی که برروی زمین‌اند به جهت او قوم خاص باشی.

3 Thou shalt not eat any abominable thing.

۳ هیچ‌چیز مکروه مخور.

4 These [are] the beasts which ye shall eat: the ox, the sheep, and the goat,

۴ این است حیواناتی که بخورید: گاو و گوسفند و بز،

5 The hart, and the roebuck, and the fallow deer, and the wild goat, and the pygarg, and the wild ox, and the chamois.

۵ و آهو و غزال وگور و بزکوهی و ریم و گاو دشتی و مهات.

6 And every beast that parteth the hoof, and cleaveth the cleft into two claws, [and] cheweth the cud among the beasts, that ye shall eat.

۶ و هرحیوان شکافته سم که سم را به دو حصه شکافته دارد و نشخوار کند، آن را از بهایم بخورید.

7 Nevertheless these ye shall not eat of them that chew the cud, or of them that divide the cloven hoof; [as] the camel, and the hare, and the coney: for they chew the cud, but divide not the hoof; [therefore] they [are] unclean unto you.

۷ لیکن از نشخوارکنندگان و شکافتگان سم اینهارا مخورید: یعنی شتر و خرگوش و ونک، زیرا که نشخوار می‌کنند اما شکافته سم نیستند. اینهابرای شما نجس‌اند.

8 And the swine, because it divideth the hoof, yet cheweth not the cud, it [is] unclean unto you: ye shall not eat of their flesh, nor touch their dead carcase.

۸ و خوک زیرا شکافته سم است، لیکن نشخوار نمی کند، این برای شما نجس است. از گوشت آنها مخورید و لاش آنها را لمس مکنید.

9 These ye shall eat of all that [are] in the waters: all that have fins and scales shall ye eat:

۹ از همه آنچه در آب است اینها را بخورید: هرچه پر و فلس دارد، آنها را بخورید.

10 And whatsoever hath not fins and scales ye may not eat; it [is] unclean unto you.

۱۰ و هرچه پر و فلس ندارد مخورید، برای شما نجس است.

11 [Of] all clean birds ye shall eat.

۱۱ از همه مرغان طاهر بخورید.

12 But these [are they] of which ye shall not eat: the eagle, and the ossifrage, and the ospray,

۱۲ و این است آنهایی که نخورید: عقاب و استخوان خوار و نسربحر،

13 And the glede, and the kite, and the vulture after his kind,

۱۳ و لاشخوار و شاهین و کرکس به اجناس آن؛

14 And every raven after his kind,

۱۴ و هر غراب به اجناس آن؛

15 And the owl, and the night hawk, and the cuckow, and the hawk after his kind,

۱۵ و شترمرغ وجغد و مرغ دریایی و باز، به اجناس آن؛

16 The little owl, and the great owl, and the swan,

۱۶ و بوم و بوتیمار و قاز؛

17 And the pelican, and the gier eagle, and the cormorant,

۱۷ و قائت و رخم و غواص؛

18 And the stork, and the heron after her kind, and the lapwing, and the bat.

۱۸ ولقلق و کلنک، به اجناس آن؛ و هدهد و شبپره.

19 And every creeping thing that flieth [is] unclean unto you: they shall not be eaten.

۱۹ و همه حشرات بالدار برای شما نجس‌اند؛ خورده نشوند.

20 [But of] all clean fowls ye may eat.

۲۰ اما از همه مرغان طاهربخورید.

21 Ye shall not eat [of] any thing that dieth of itself: thou shalt give it unto the stranger that [is] in thy gates, that he may eat it; or thou mayest sell it unto an alien: for thou [art] an holy people unto the LORD thy God. Thou shalt not seethe a kid in his mother’s milk.

۲۱ هیچ میته مخورید؛ به غریبی که درون دروازه های تو باشد بده تا بخورد، یا به اجنبی بفروش، زیرا که تو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی و بزغاله را در شیر مادرش مپز.

22 Thou shalt truly tithe all the increase of thy seed, that the field bringeth forth year by year.

۲۲ عشر تمامی محصولات مزرعه خود را که سال به سال از زمین برآید، البته بده.

23 And thou shalt eat before the LORD thy God, in the place which he shall choose to place his name there, the tithe of thy corn, of thy wine, and of thine oil, and the firstlings of thy herds and of thy flocks; that thou mayest learn to fear the LORD thy God always.

۲۳ و به حضور یهوه خدایت در مکانی که برگزیند تا نام خود را در آنجا ساکن سازد، عشر غله و شیره وروغن خود را و نخست زادگان رمه و گله خویش را بخور، تا بیاموزی که از یهوه خدایت همه اوقات بترسی.

24 And if the way be too long for thee, so that thou art not able to carry it; [or] if the place be too far from thee, which the LORD thy God shall choose to set his name there, when the LORD thy God hath blessed thee:

۲۴ و اگر راه از برایت دور باشد که آن را نمی توانی برد، و آن مکانی که یهوه، خدایت، خواهد برگزید تا نام خود را در آن بگذارد، وقتی که یهوه، خدایت، تو را برکت دهد، از تو دور باشد.

25 Then shalt thou turn [it] into money, and bind up the money in thine hand, and shalt go unto the place which the LORD thy God shall choose:

۲۵ پس آن را به نقره بفروش و نقره را بدست خود گرفته، به مکانی که یهوه خدایت برگزیند، برو.

26 And thou shalt bestow that money for whatsoever thy soul lusteth after, for oxen, or for sheep, or for wine, or for strong drink, or for whatsoever thy soul desireth: and thou shalt eat there before the LORD thy God, and thou shalt rejoice, thou, and thine household,

۲۶ و نقره را برای هرچه دلت می‌خواهد از گاو و گوسفند و شراب و مسکرات و هرچه دلت از تو بطلبد، بده، و در آنجا بحضوریهوه، خدایت، بخور و خودت با خاندانت شادی نما.

27 And the Levite that [is] within thy gates; thou shalt not forsake him; for he hath no part nor inheritance with thee.

۲۷ و لاوی‌ای را که اندرون دروازه هایت باشد، ترک منما چونکه او را با تو حصه و نصیبی نیست.

28 At the end of three years thou shalt bring forth all the tithe of thine increase the same year, and shalt lay [it] up within thy gates:

۲۸ و در آخر هر سه سال تمام عشر محصول خود را در همان سال بیرون آورده، در اندرون دروازه هایت ذخیره نما.

29 And the Levite, (because he hath no part nor inheritance with thee, ) and the stranger, and the fatherless, and the widow, which [are] within thy gates, shall come, and shall eat and be satisfied; that the LORD thy God may bless thee in all the work of thine hand which thou doest.

۲۹ و لاوی چونکه با توحصه و نصیبی ندارد و غریب و یتیم و بیوه‌زنی که درون دروازه هایت باشند، بیایند و بخورند و سیرشوند، تا یهوه، خدایت، تو را در همه اعمال دستت که می‌کنی، برکت دهد.