Acts 9
1 And Saul, yet breathing out threatenings and slaughter against the disciples of the Lord, went unto the high priest,
ਤਤ੍ਕਾਲਪਰ੍ੱਯਨਤੰ ਸ਼ੌਲਃ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਤਾਡਨਾਬਧਯੋਃ ਕਥਾਂ ਨਿਃਸਾਰਯਨ੍ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾ
2 And desired of him letters to Damascus to the synagogues, that if he found any of this way, whether they were men or women, he might bring them bound unto Jerusalem.
ਸ੍ਤ੍ਰਿਯੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ਞ੍ਚ ਤਨ੍ਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣੰ ਯੰ ਕਞ੍ਚਿਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਤਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਬੱਧ੍ਵਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਆਨਯਤੀਤ੍ਯਾਸ਼ਯੇਨ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੀਯੰ ਧਰ੍ੰਮਸਮਾਜਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਤ੍ਰੰ ਯਾਚਿਤਵਾਨ੍|
3 And as he journeyed, he came near Damascus: and suddenly there shined round about him a light from heaven:
ਗੱਛਨ੍ ਤੁ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰਨਿਕਟ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍; ਤਤੋ(ਅ)ਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਆਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਤੇਜਸਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਤ੍ ਸ ਭੂਮਾਵਪਤਤ੍|
4 And he fell to the earth, and heard a voice saying unto him, Saul, Saul, why persecutest thou me?
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਤਾਡਯਸਿ? ਸ੍ਵੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਮ੍ ਏਤੰ ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ
5 And he said, Who art thou, Lord? And the Lord said, I am Jesus whom thou persecutest: [it is] hard for thee to kick against the pricks.
ਸ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਕਃ? ਤਦਾ ਪ੍ਰਭੁਰਕਥਯਤ੍ ਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਤ੍ਵੰ ਤਾਡਯਸਿ ਸ ਏਵਾਹੰ; ਕਣ੍ਟਕਸ੍ਯ ਮੁਖੇ ਪਦਾਘਾਤਕਰਣੰ ਤਵ ਕਸ਼਼੍ਟਮ੍|
6 And he trembling and astonished said, Lord, what wilt thou have me to do? And the Lord [said] unto him, Arise, and go into the city, and it shall be told thee what thou must do.
ਤਦਾ ਕਮ੍ਪਮਾਨੋ ਵਿਸ੍ਮਯਾਪੰਨਸ਼੍ਚ ਸੋਵਦਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ? ਭਵਤ ਇੱਛਾ ਕਾ? ਤਤਃ ਪ੍ਰਭੁਰਾਜ੍ਞਾਪਯਦ੍ ਉੱਥਾਯ ਨਗਰੰ ਗੱਛ ਤਤ੍ਰ ਤ੍ਵਯਾ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
7 And the men which journeyed with him stood speechless, hearing a voice, but seeing no man.
ਤਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗਿਨੋ ਲੋਕਾ ਅਪਿ ਤੰ ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਮਪਿ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ੍ਤਬ੍ਧਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
8 And Saul arose from the earth; and when his eyes were opened, he saw no man: but they led him by the hand, and brought [him] into Damascus.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ਼ੌਲੋ ਭੂਮਿਤ ਉੱਥਾਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਉਨ੍ਮੀਲ੍ਯ ਕਮਪਿ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍| ਤਦਾ ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੌ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰਮ੍ ਆਨਯਨ੍|
9 And he was three days without sight, and neither did eat nor drink.
ਤਤਃ ਸ ਦਿਨਤ੍ਰਯੰ ਯਾਵਦ੍ ਅਨ੍ਧੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਨ ਭੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਪੀਤਵਾਂਸ਼੍ਚ|
10 And there was a certain disciple at Damascus, named Ananias; and to him said the Lord in a vision, Ananias. And he said, Behold, I [am here], Lord.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤੱਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰਵਾਸਿਨ ਏਕਸ੍ਮੈ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਯ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਤ੍ਵਾ ਆਹੂਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਅਨਨਿਯ| ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਪਸ਼੍ਯ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਮਿ|
11 And the Lord [said] unto him, Arise, and go into the street which is called Straight, and enquire in the house of Judas for [one] called Saul, of Tarsus: for, behold, he prayeth,
ਤਦਾ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍ ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਸਰਲਨਾਮਾਨੰ ਮਾਰ੍ਗੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯਿਹੂਦਾਨਿਵੇਸ਼ਨੇ ਤਾਰ੍ਸ਼਼ਨਗਰੀਯੰ ਸ਼ੌਲਨਾਮਾਨੰ ਜਨੰ ਗਵੇਸ਼਼ਯਨ੍ ਪ੍ਰੁʼੱਛ;
12 And hath seen in a vision a man named Ananias coming in, and putting [his] hand on him, that he might receive his sight.
ਪਸ਼੍ਯ ਸ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤੇ, ਤਥਾ ਅਨਨਿਯਨਾਮਕ ਏਕੋ ਜਨਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਦਦਾਤੀੱਥੰ ਸ੍ਵਪ੍ਨੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
13 Then Ananias answered, Lord, I have heard by many of this man, how much evil he hath done to thy saints at Jerusalem:
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨਨਿਯਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਸੋ(ਅ)ਨੇਕਹਿੰਸਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍;
14 And here he hath authority from the chief priests to bind all that call on thy name.
ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਚ ਯੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਵ ਨਾਮ੍ਨਿ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤਿ ਤਾਨਪਿ ਬੱਧੁੰ ਸ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕੇਭ੍ਯਃ ਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍, ਇਮਾਂ ਕਥਾਮ੍ ਅਹਮ੍ ਅਨੇਕੇਸ਼਼ਾਂ ਮੁਖੇਭ੍ਯਃ ਸ਼੍ਰੁਤਵਾਨ੍|
15 But the Lord said unto him, Go thy way: for he is a chosen vessel unto me, to bear my name before the Gentiles, and kings, and the children of Israel:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਭੁਰਕਥਯਤ੍, ਯਾਹਿ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਭੂਪਤੀਨਾਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਨਿਕਟੇ ਮਮ ਨਾਮ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਸ ਜਨੋ ਮਮ ਮਨੋਨੀਤਪਾਤ੍ਰਮਾਸ੍ਤੇ|
16 For I will shew him how great things he must suffer for my name’s sake.
ਮਮ ਨਾਮਨਿਮਿੱਤਞ੍ਚ ਤੇਨ ਕਿਯਾਨ੍ ਮਹਾਨ੍ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯ ਏਤਤ੍ ਤੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
17 And Ananias went his way, and entered into the house; and putting his hands on him said, Brother Saul, the Lord, [even] Jesus, that appeared unto thee in the way as thou camest, hath sent me, that thou mightest receive thy sight, and be filled with the Holy Ghost.
ਤਤੋ (ਅ)ਨਨਿਯੋ ਗਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪ੍ਰਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਃ ਸ਼ੌਲ ਤ੍ਵੰ ਯਥਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਸ਼਼ਿ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੋ ਭਵਸਿ ਚ, ਤਦਰ੍ਥੰ ਤਵਾਗਮਨਕਾਲੇ ਯਃ ਪ੍ਰਭੁਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੁਭ੍ਯੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍ ਸ ਮਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
18 And immediately there fell from his eyes as it had been scales: and he received sight forthwith, and arose, and was baptized.
ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤਮਾਤ੍ਰੇ ਤਸ੍ਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਰ੍ਭ੍ਯਾਮ੍ ਮੀਨਸ਼ਲ੍ਕਵਦ੍ ਵਸ੍ਤੁਨਿ ਨਿਰ੍ਗਤੇ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸ ਪ੍ਰਸੰਨਚਕ੍ਸ਼਼ੁ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਥਾਯ ਮੱਜਿਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪੀਤ੍ਵਾ ਸਬਲੋਭਵੱਚ|
19 And when he had received meat, he was strengthened. Then was Saul certain days with the disciples which were at Damascus.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ਼ੌਲਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਕਤਿਪਯਦਿਵਸਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕਨਗਰੇ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ(ਅ)ਵਿਲਮ੍ਬੰ
20 And straightway he preached Christ in the synagogues, that he is the Son of God.
ਸਰ੍ੱਵਭਜਨਭਵਨਾਨਿ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍|
21 But all that heard [him] were amazed, and said; Is not this he that destroyed them which called on this name in Jerusalem, and came hither for that intent, that he might bring them bound unto the chief priests?
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼੍ਰੋਤਾਰਸ਼੍ਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੋ ਯੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰ ਏਤੰਨਾਮ੍ਨਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤ੍ਰੁʼਲੋਕਾਨ੍ ਵਿਨਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍ ਏਵਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਲੋਕਾਨ੍ ਬੱਧ੍ਵਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਨਿਕਟੰ ਨਯਤੀਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਏਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਮਪ੍ਯਾਗੱਛਤ੍ ਸਏਵ ਕਿਮਯੰ ਨ ਭਵਤਿ?
22 But Saul increased the more in strength, and confounded the Jews which dwelt at Damascus, proving that this is very Christ.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੌਲਃ ਕ੍ਰਮਸ਼ ਉਤ੍ਸਾਹਵਾਨ੍ ਭੂਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਰੀਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਜਨ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਤ੍ਵਾ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍-ਨਿਵਾਸਿਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਨਿਰੁੱਤਰਾਨ੍ ਅਕਰੋਤ੍|
23 And after that many days were fulfilled, the Jews took counsel to kill him:
ਇੱਥੰ ਬਹੁਤਿਥੇ ਕਾਲੇ ਗਤੇ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਮਾਸੁਃ
24 But their laying await was known of Saul. And they watched the gates day and night to kill him.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੌਲਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਤਸ੍ਯਾ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਯਾ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍| ਤੇ ਤੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਤੁ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਗੁਪ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਨਗਰਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਰੇ(ਅ)ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍;
25 Then the disciples took him by night, and let [him] down by the wall in a basket.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਰਾਤ੍ਰੌ ਪਿਟਕੇ ਨਿਧਾਯ ਪ੍ਰਾਚੀਰੇਣਾਵਾਰੋਹਯਨ੍|
26 And when Saul was come to Jerusalem, he assayed to join himself to the disciples: but they were all afraid of him, and believed not that he was a disciple.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ਼ੌਲੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸ੍ਥਾਤੁਮ੍ ਐਹਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਸ੍ਮਾਦਬਿਭਯੁਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਇਤਿ ਚ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਨ੍|
27 But Barnabas took him, and brought [him] to the apostles, and declared unto them how he had seen the Lord in the way, and that he had spoken to him, and how he had preached boldly at Damascus in the name of Jesus.
ਏਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਰ੍ਣੱਬਾਸ੍ਤੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਸਮੀਪਮਾਨੀਯ ਮਾਰ੍ਗਮਧ੍ਯੇ ਪ੍ਰਭੁਃ ਕਥੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਯਾਃ ਕਥਾਸ਼੍ਚ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ ਚ ਯਥਾਕ੍ਸ਼਼ੋਭਃ ਸਨ੍ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੇ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍ ਏਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਤਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਾਨ੍|
28 And he was with them coming in and going out at Jerusalem.
ਤਤਃ ਸ਼ੌਲਸ੍ਤੈਃ ਸਹ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਕਾਲੰ ਯਾਪਯਨ੍ ਨਿਰ੍ਭਯੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍|
29 And he spake boldly in the name of the Lord Jesus, and disputed against the Grecians: but they went about to slay him.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵਿਵਾਦਸ੍ਯੋਪਸ੍ਥਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੇ ਤੰ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਅਚੇਸ਼਼੍ਟਨ੍ਤ|
30 [Which] when the brethren knew, they brought him down to Cæsarea, and sent him forth to Tarsus.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਸ੍ਤੱਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤੰ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਤਾਰ੍ਸ਼਼ਨਗਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
31 Then had the churches rest throughout all Judæa and Galilee and Samaria, and were edified; and walking in the fear of the Lord, and in the comfort of the Holy Ghost, were multiplied.
ਇੱਥੰ ਸਤਿ ਯਿਹੂਦਿਯਾਗਾਲੀਲ੍ਸ਼ੋਮਿਰੋਣਦੇਸ਼ੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਸ੍ਤਤਸ੍ਤਾਸਾਂ ਨਿਸ਼਼੍ਠਾਭਵਤ੍ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਭਿਯਾ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਯਾ ਚ ਕਾਲੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਪਯਿਤ੍ਵਾ ਬਹੁਸੰਖ੍ਯਾ ਅਭਵਨ੍|
32 And it came to pass, as Peter passed throughout all [quarters], he came down also to the saints which dwelt at Lydda.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪਿਤਰਃ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਾਨੇ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਲੋਦ੍ਨਗਰਨਿਵਾਸਿਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
33 And there he found a certain man named Æneas, which had kept his bed eight years, and was sick of the palsy.
ਤਦਾ ਤਤ੍ਰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਵ੍ਯਾਧਿਨਾਸ਼਼੍ਟੌ ਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਸ਼ੱਯਾਗਤਮ੍ ਐਨੇਯਨਾਮਾਨੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਮਵਦਤ੍,
34 And Peter said unto him, Æneas, Jesus Christ maketh thee whole: arise, and make thy bed. And he arose immediately.
ਹੇ ਐਨੇਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਮ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍, ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਸ੍ਵਸ਼ੱਯਾਂ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤਮਾਤ੍ਰੇ ਸ ਉਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
35 And all that dwelt at Lydda and Saron saw him, and turned to the Lord.
ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਲੋਦ੍ਸ਼ਾਰੋਣਨਿਵਾਸਿਨੋ ਲੋਕਾਃ ਪ੍ਰਭੁੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤ|
36 Now there was at Joppa a certain disciple named Tabitha, which by interpretation is called Dorcas: this woman was full of good works and almsdeeds which she did.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਭਿਕ੍ਸ਼਼ਾਦਾਨਾਦਿਸ਼਼ੁ ਨਾਨਕ੍ਰਿਯਾਸੁ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਾ ਯਾ ਯਾਫੋਨਗਰਨਿਵਾਸਿਨੀ ਟਾਬਿਥਾਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯਾਂ ਦਰ੍ੱਕਾਂ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਹਰਿਣੀਮਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਆਹ੍ਵਯਨ੍ ਸਾ ਨਾਰੀ
37 And it came to pass in those days, that she was sick, and died: whom when they had washed, they laid [ her] in an upper chamber.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਰੁਗ੍ਨਾ ਸਤੀ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਤ੍ਯਜਤ੍, ਤਤੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤਾਂ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯੋਪਰਿਸ੍ਥਪ੍ਰਕੋਸ਼਼੍ਠੇ ਸ਼ਾਯਯਿਤ੍ਵਾਸ੍ਥਾਪਯਨ੍|
38 And forasmuch as Lydda was nigh to Joppa, and the disciples had heard that Peter was there, they sent unto him two men, desiring [him] that he would not delay to come to them.
ਲੋਦ੍ਨਗਰੰ ਯਾਫੋਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥੰ ਤਸ੍ਮਾੱਤਤ੍ਰ ਪਿਤਰ ਆਸ੍ਤੇ, ਇਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੂਰ੍ਣੰ ਤਸ੍ਯਾਗਮਨਾਰ੍ਥੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਨਯਮੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣੋ ਦ੍ਵੌ ਮਨੁਜੌ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
39 Then Peter arose and went with them. When he was come, they brought him into the upper chamber: and all the widows stood by him weeping, and shewing the coats and garments which Dorcas made, while she was with them.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਿਤਰ ਉੱਥਾਯ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍, ਤਤ੍ਰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤ ਉਪਰਿਸ੍ਥਪ੍ਰਕੋਸ਼਼੍ਠੰ ਸਮਾਨੀਤੇ ਚ ਵਿਧਵਾਃ ਸ੍ਵਾਭਿਃ ਸਹ ਸ੍ਥਿਤਿਕਾਲੇ ਦਰ੍ੱਕਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਯਾਨ੍ਯੁੱਤਰੀਯਾਣਿ ਪਰਿਧੇਯਾਨਿ ਚ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਤੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਰੁਦਤ੍ਯਸ਼੍ਚਤਸ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਦਿਕ੍ਸ਼਼੍ਵਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍|
40 But Peter put them all forth, and kneeled down, and prayed; and turning [him] to the body said, Tabitha, arise. And she opened her eyes: and when she saw Peter, she sat up.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤਰਸ੍ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਜਾਨੁਨੀ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨ੍; ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ਼ਵੰ ਪ੍ਰਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਟਾਬੀਥੇ ਤ੍ਵਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ, ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯ ਉਕ੍ਤੇ ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਪ੍ਰੋਨ੍ਮੀਲ੍ਯ ਪਿਤਰਮ੍ ਅਵਲੋਕ੍ਯੋੱਥਾਯੋਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
41 And he gave her [his] hand, and lifted her up, and when he had called the saints and widows, presented her alive.
ਤਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਤਸ੍ਯਾਃ ਕਰੌ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਉੱਤੋਲ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਵਿਧਵਾਸ਼੍ਚਾਹੂਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਕਟੇ ਸਜੀਵਾਂ ਤਾਂ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍|
42 And it was known throughout all Joppa; and many believed in the Lord.
ਏਸ਼਼ਾ ਕਥਾ ਸਮਸ੍ਤਯਾਫੋਨਗਰੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਤਾ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨੇਕੇ ਲੋਕਾਃ ਪ੍ਰਭੌ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
43 And it came to pass, that he tarried many days in Joppa with one Simon a tanner.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਿਤਰਸ੍ਤਦ੍ਯਾਫੋਨਗਰੀਯਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਸ਼ਿਮੋੰਨਾਮ੍ਨਸ਼੍ਚਰ੍ੰਮਕਾਰਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਨ੍ਯਵਸਤ੍|
