Acts 3
1 Now Peter and John went up together into the temple at the hour of prayer, [being] the ninth [hour].
த்ரு’தீயயாமவேலாயாம்’ ஸத்யாம்’ ப்ரார்த²நாயா: ஸமயே பிதரயோஹநௌ ஸம்பூ⁴ய மந்தி³ரம்’ க³ச்ச²த: |
2 And a certain man lame from his mother’s womb was carried, whom they laid daily at the gate of the temple which is called Beautiful, to ask alms of them that entered into the temple;
தஸ்மிந்நேவ ஸமயே மந்தி³ரப்ரவேஸ²காநாம்’ ஸமீபே பி⁴க்ஷாரணார்த²ம்’ யம்’ ஜந்மக²ஞ்ஜமாநுஷம்’ லோகா மந்தி³ரஸ்ய ஸுந்த³ரநாம்நி த்³வாரே ப்ரதிதி³நம் அஸ்தா²பயந் தம்’ வஹந்தஸ்தத்³வாரம்’ ஆநயந்|
3 Who seeing Peter and John about to go into the temple asked an alms.
ததா³ பிதரயோஹநௌ மந்திரம்’ ப்ரவேஷ்டும் உத்³யதௌ விலோக்ய ஸ க²ஞ்ஜஸ்தௌ கிஞ்சித்³ பி⁴க்ஷிதவாந்|
4 And Peter, fastening his eyes upon him with John, said, Look on us.
தஸ்மாத்³ யோஹநா ஸஹித: பிதரஸ்தம் அநந்யத்³ரு’ஷ்ட்யா நிரீக்ஷ்ய ப்ரோக்தவாந் ஆவாம்’ ப்ரதி த்³ரு’ஷ்டிம்’ குரு|
5 And he gave heed unto them, expecting to receive something of them.
தத: ஸ கிஞ்சித் ப்ராப்த்யாஸ²யா தௌ ப்ரதி த்³ரு’ஷ்டிம்’ க்ரு’தவாந்|
6 Then Peter said, Silver and gold have I none; but such as I have give I thee: In the name of Jesus Christ of Nazareth rise up and walk.
ததா³ பிதரோ க³தி³தவாந் மம நிகடே ஸ்வர்ணரூப்யாதி³ கிமபி நாஸ்தி கிந்து யதா³ஸ்தே தத்³ த³தா³மி நாஸரதீயஸ்ய யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நா த்வமுத்தா²ய க³மநாக³மநே குரு|
7 And he took him by the right hand, and lifted [him] up: and immediately his feet and ankle bones received strength.
தத: பரம்’ ஸ தஸ்ய த³க்ஷிணகரம்’ த்⁴ரு’த்வா தம் உத³தோலயத்; தேந தத்க்ஷணாத் தஸ்ய ஜநஸ்ய பாத³கு³ல்ப²யோ: ஸப³லத்வாத் ஸ உல்லம்ப்²ய ப்ரோத்தா²ய க³மநாக³மநே (அ)கரோத்|
8 And he leaping up stood, and walked, and entered with them into the temple, walking, and leaping, and praising God.
ததோ க³மநாக³மநே குர்வ்வந் உல்லம்ப²ந் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ந் தாப்⁴யாம்’ ஸார்த்³த⁴ம்’ மந்தி³ரம்’ ப்ராவிஸ²த்|
9 And all the people saw him walking and praising God:
தத: ஸர்வ்வே லோகாஸ்தம்’ க³மநாக³மநே குர்வ்வந்தம் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ந்தஞ்ச விலோக்ய
10 And they knew that it was he which sat for alms at the Beautiful gate of the temple: and they were filled with wonder and amazement at that which had happened unto him.
மந்தி³ரஸ்ய ஸுந்த³ரே த்³வாரே ய உபவிஸ்²ய பி⁴க்ஷிதவாந் ஸஏவாயம் இதி ஜ்ஞாத்வா தம்’ ப்ரதி தயா க⁴டநயா சமத்க்ரு’தா விஸ்மயாபந்நாஸ்²சாப⁴வந்|
11 And as the lame man which was healed held Peter and John, all the people ran together unto them in the porch that is called Solomon’s, greatly wondering.
ய: க²ஞ்ஜ: ஸ்வஸ்தோ²ப⁴வத் தேந பிதரயோஹநோ: கரயோர்த்⁴டதயோ: ஸதோ: ஸர்வ்வே லோகா ஸந்நிதி⁴ம் ஆக³ச்ச²ந்|
12 And when Peter saw [it], he answered unto the people, Ye men of Israel, why marvel ye at this? or why look ye so earnestly on us, as though by our own power or holiness we had made this man to walk?
தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா பிதரஸ்தேப்⁴யோ(அ)கத²யத், ஹே இஸ்ராயேலீயலோகா யூயம்’ குதோ (அ)நேநாஸ்²சர்ய்யம்’ மந்யத்⁴வே? ஆவாம்’ நிஜஸ²க்த்யா யத்³வா நிஜபுண்யேந க²ஞ்ஜமநுஷ்யமேநம்’ க³மிதவந்தாவிதி சிந்தயித்வா ஆவாம்’ ப்ரதி குதோ(அ)நந்யத்³ரு’ஷ்டிம்’ குருத²?
13 The God of Abraham, and of Isaac, and of Jacob, the God of our fathers, hath glorified his Son Jesus; whom ye delivered up, and denied him in the presence of Pilate, when he was determined to let [him] go.
யம்’ யீஸு²ம்’ யூயம்’ பரகரேஷு ஸமார்பயத ததோ யம்’ பீலாதோ மோசயிதும் ஏச்ச²த் ததா²பி யூயம்’ தஸ்ய ஸாக்ஷாந் நாங்கீ³க்ரு’தவந்த இப்³ராஹீம இஸ்ஹாகோ யாகூப³ஸ்²சேஸ்²வரோ(அ)ர்தா²த்³ அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம் ஈஸ்²வர: ஸ்வபுத்ரஸ்ய தஸ்ய யீஸோ² ர்மஹிமாநம்’ ப்ராகாஸ²யத்|
14 But ye denied the Holy One and the Just, and desired a murderer to be granted unto you;
கிந்து யூயம்’ தம்’ பவித்ரம்’ தா⁴ர்ம்மிகம்’ புமாம்’ஸம்’ நாங்கீ³க்ரு’த்ய ஹத்யாகாரிணமேகம்’ ஸ்வேப்⁴யோ தா³தும் அயாசத்⁴வம்’|
15 And killed the Prince of life, whom God hath raised from the dead; whereof we are witnesses.
பஸ்²சாத் தம்’ ஜீவநஸ்யாதி⁴பதிம் அஹத கிந்த்வீஸ்²வர: ஸ்²மஸா²நாத் தம் உத³ஸ்தா²பயத தத்ர வயம்’ ஸாக்ஷிண ஆஸ்மஹே|
16 And his name through faith in his name hath made this man strong, whom ye see and know: yea, the faith which is by him hath given him this perfect soundness in the presence of you all.
இமம்’ யம்’ மாநுஷம்’ யூயம்’ பஸ்²யத² பரிசிநுத² ச ஸ தஸ்ய நாம்நி விஸ்²வாஸகரணாத் சலநஸ²க்திம்’ லப்³த⁴வாந் தஸ்மிந் தஸ்ய யோ விஸ்²வாஸ: ஸ தம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸாக்ஷாத் ஸம்பூர்ணரூபேண ஸ்வஸ்த²ம் அகார்ஷீத்|
17 And now, brethren, I wot that through ignorance ye did [it], as [did] also your rulers.
ஹே ப்⁴ராதரோ யூயம்’ யுஷ்மாகம் அதி⁴பதயஸ்²ச அஜ்ஞாத்வா கர்ம்மாண்யேதாநி க்ரு’தவந்த இதா³நீம்’ மமைஷ போ³தோ⁴ ஜாயதே|
18 But those things, which God before had shewed by the mouth of all his prophets, that Christ should suffer, he hath so fulfilled.
கிந்த்வீஸ்²வர: க்²ரீஷ்டஸ்ய து³: க²போ⁴கே³ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ முகே²ப்⁴யோ யாம்’ யாம்’ கதா²ம்’ பூர்வ்வமகத²யத் தா: கதா² இத்த²ம்’ ஸித்³தா⁴ அகரோத்|
19 Repent ye therefore, and be converted, that your sins may be blotted out, when the times of refreshing shall come from the presence of the Lord;
அத: ஸ்வேஷாம்’ பாபமோசநார்த²ம்’ கே²த³ம்’ க்ரு’த்வா மநாம்’ஸி பரிவர்த்தயத்⁴வம்’, தஸ்மாத்³ ஈஸ்²வராத் ஸாந்த்வநாப்ராப்தே: ஸமய உபஸ்தா²ஸ்யதி;
20 And he shall send Jesus Christ, which before was preached unto you:
புநஸ்²ச பூர்வ்வகாலம் ஆரப்⁴ய ப்ரசாரிதோ யோ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்தம் ஈஸ்²வரோ யுஷ்மாந் ப்ரதி ப்ரேஷயிஷ்யதி|
21 Whom the heaven must receive until the times of restitution of all things, which God hath spoken by the mouth of all his holy prophets since the world began. (aiōn g165)
கிந்து ஜக³த: ஸ்ரு’ஷ்டிமாரப்⁴ய ஈஸ்²வரோ நிஜபவித்ரப⁴விஷ்யத்³வாதி³க³ணோந யதா² கதி²தவாந் தத³நுஸாரேண ஸர்வ்வேஷாம்’ கார்ய்யாணாம்’ ஸித்³தி⁴பர்ய்யந்தம்’ தேந ஸ்வர்கே³ வாஸ: கர்த்தவ்ய: | (aiōn g165)
22 For Moses truly said unto the fathers, A prophet shall the Lord your God raise up unto you of your brethren, like unto me; him shall ye hear in all things whatsoever he shall say unto you.
யுஷ்மாகம்’ ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வரோ யுஷ்மாகம்’ ப்⁴ராத்ரு’க³ணமத்⁴யாத் மத்ஸத்³ரு’ஸ²ம்’ ப⁴விஷ்யத்³வக்தாரம் உத்பாத³யிஷ்யதி, தத: ஸ யத் கிஞ்சித் கத²யிஷ்யதி தத்ர யூயம்’ மநாம்’ஸி நித⁴த்³த்⁴வம்’|
23 And it shall come to pass, [that] every soul, which will not hear that prophet, shall be destroyed from among the people.
கிந்து ய: கஸ்²சித் ப்ராணீ தஸ்ய ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந: கதா²ம்’ ந க்³ரஹீஷ்யதி ஸ நிஜலோகாநாம்’ மத்⁴யாத்³ உச்சே²த்ஸ்யதே," இமாம்’ கதா²ம் அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷேப்⁴ய: கேவலோ மூஸா: கத²யாமாஸ இதி நஹி,
24 Yea, and all the prophets from Samuel and those that follow after, as many as have spoken, have likewise foretold of these days.
ஸி²மூயேல்ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நம் ஆரப்⁴ய யாவந்தோ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யம் அகத²யந் தே ஸர்வ்வஏவ ஸமயஸ்யைதஸ்ய கதா²ம் அகத²யந்|
25 Ye are the children of the prophets, and of the covenant which God made with our fathers, saying unto Abraham, And in thy seed shall all the kindreds of the earth be blessed.
யூயமபி தேஷாம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ ஸந்தாநா: , "தவ வம்’ஸோ²த்³ப⁴வபும்’ஸா ஸர்வ்வதே³ஸீ²யா லோகா ஆஸி²ஷம்’ ப்ராப்தா ப⁴விஷ்யந்தி", இப்³ராஹீமே கதா²மேதாம்’ கத²யித்வா ஈஸ்²வரோஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷை: ஸார்த்³த⁴ம்’ யம்’ நியமம்’ ஸ்தி²ரீக்ரு’தவாந் தஸ்ய நியமஸ்யாதி⁴காரிணோபி யூயம்’ ப⁴வத²|
26 Unto you first God, having raised up his Son Jesus, sent him to bless you, in turning away every one of you from his iniquities.
அத ஈஸ்²வரோ நிஜபுத்ரம்’ யீஸு²ம் உத்தா²ப்ய யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸ்வஸ்வபாபாத் பராவர்த்த்ய யுஷ்மப்⁴யம் ஆஸி²ஷம்’ தா³தும்’ ப்ரத²மதஸ்தம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகடம்’ ப்ரேஷிதவாந்|
