< 2 Samuel 4 >
1 And when Saul’s son heard that Abner was dead in Hebron, his hands were feeble, and all the Israelites were troubled.
Sa dihang nadungog ni Isboset, anak nga lalaki ni Saul, nga namatay na si Abner didto sa Hebron, namuypoy ang iyang mga kamot, ug naguol ang tanang katawhan sa Israel.
2 And Saul’s son had two men [that were] captains of bands: the name of the one [was] Baanah, and the name of the other Rechab, the sons of Rimmon a Beerothite, of the children of Benjamin: (for Beeroth also was reckoned to Benjamin:
Karon ang anak ni Saul adunay duha ka mga lalaki nga kapitan sa duha ka pundok sa mga kasundalohan. Ang ngalan sa usa mao si Baana ug ang usa si Rekab, mga anak nga lalaki ni Rimon nga Beerotihanon sa katawhan sa Benjamin (kay ang Beerot giila usab nga kabahin sa Benjamin,
3 And the Beerothites fled to Gittaim, and were sojourners there until this day.)
ug ang mga Beerotihanon mikalagiw ngadto sa Gitaim ug nagpuyo sila didto hangtod karong panahona).
4 And Jonathan, Saul’s son, had a son [that was] lame of [his] feet. He was five years old when the tidings came of Saul and Jonathan out of Jezreel, and his nurse took him up, and fled: and it came to pass, as she made haste to flee, that he fell, and became lame. And his name [was] Mephibosheth.
Karon si Jonatan, anak nga lalaki ni Saul, adunay anak nga lalaki nga nabakol ang tiil. Lima ka tuig ang iyang panuigon sa dihang ang balita mahitungod kang Saul ug kang Jonatan miabot gikan sa Jezreel. Gipunit siya sa iyang babayeng magbalantay ug midagan palayo. Apan samtang nagdagan siya, nahulog ang anak ni Jonatan ug nabakol. Ang iyang ngalan mao si Mefiboset.
5 And the sons of Rimmon the Beerothite, Rechab and Baanah, went, and came about the heat of the day to the house of Ish-bosheth, who lay on a bed at noon.
Busa ang mga anak nga lalaki ni Rimon nga Beerotihanon, si Rekab ug Baana, mipanaw panahon sa udtong tutok ngadto sa balay ni Isboset, samtang nagpahulay siya panahon sa kaudtohon.
6 And they came thither into the midst of the house, [as though] they would have fetched wheat; and they smote him under the fifth [rib: ] and Rechab and Baanah his brother escaped.
Ang babaye nga nagbantay sa pultahan nakatulog samtang nagtahop sa trigo, unya hinayhinay nga naglakaw si Rekab ug Baana nga milabay kaniya.
7 For when they came into the house, he lay on his bed in his bedchamber, and they smote him, and slew him, and beheaded him, and took his head, and gat them away through the plain all night.
Busa human sila nakasulod sa balay, giataki nila siya ug gipatay samtang naghigda sa iyang higdaanan didto sa iyang kwarto. Unya gipunggotan nila siyag ulo ug gidala nila kini, mipanaw sila tibuok gabii ngadto sa Araba.
8 And they brought the head of Ish-bosheth unto David to Hebron, and said to the king, Behold the head of Ish-bosheth the son of Saul thine enemy, which sought thy life; and the LORD hath avenged my lord the king this day of Saul, and of his seed.
Gidala nila ang ulo ni Isboset kang David didto sa Hebron, ug miingon sila sa hari, “Tan-awa, mao kini ang ulo ni Isboset ang anak nga lalaki ni Saul, nga imong kaaway, nga maoy nangita sa imong kinabuhi. Karong adlawa nanimalos si Yahweh alang sa among agalon nga hari batok kang Saul ug sa iyang mga kaliwat.”
9 And David answered Rechab and Baanah his brother, the sons of Rimmon the Beerothite, and said unto them, [As] the LORD liveth, who hath redeemed my soul out of all adversity,
Gitubag ni David si Rekab ug si Baana nga iyang igsoon, ang mga anak nga lalaki ni Rimon nga Beerotihanon; miingon siya kanila, “Ingon nga buhi si Yahweh, nga maoy nagluwas kanako sa tanang kasamok,
10 When one told me, saying, Behold, Saul is dead, thinking to have brought good tidings, I took hold of him, and slew him in Ziklag, who [thought] that I would have given him a reward for his tidings:
sa dihang adunay nag-ingon kanako, 'Tan-awa, patay na si Saul,' naghunahuna siya nga nagdala siya ug maayong balita, gidakop ko siya ug gipatay siya didto sa Siklag. Mao kadto ang ganti nga akong gihatag kaniya sa iyang balita.
11 How much more, when wicked men have slain a righteous person in his own house upon his bed? shall I not therefore now require his blood of your hand, and take you away from the earth?
Unsa pa kaha sa dihang mipatay ang daotang mga tawo ug dili sad-an nga tawo sa iyang kaugalingong balay ug sa iyang higdaanan, dili ko ba singlon ang iyang dugo gikan sa inyong kamot, ug papason kamo sa kalibotan?”
12 And David commanded his young men, and they slew them, and cut off their hands and their feet, and hanged [them] up over the pool in Hebron. But they took the head of Ish-bosheth, and buried [it] in the sepulchre of Abner in Hebron.
Unya gisugo ni David ang batan-ong mga lalaki, ug gipamatay nila sila ug gipamutol ang ilang mga kamot ug tiil ug gipangbitay kini tupad sa lanaw sa Hebron. Apan gikuha nila ang ulo ni Isboset ug gilubong kini sa lubnganan ni Abner didto sa Hebron.