< 2 Corinthians 2 >

1 But I determined this with myself, that I would not come again to you in heaviness.
ବନ୍‌ଡ ଅମଙ୍‌ବେନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ଡେନ୍‌, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆରି ଡୁକ୍କଡାତବେନ୍‌, ତିଆସନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଅମଙ୍‌ବେନ୍‌ ଅଃନ୍ନିଆୟ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ମନ୍ନଲୋଙ୍‌ଞେନ୍‌ ଗବ୍‍ରିଲାୟ୍‍ ।
2 For if I make you sorry, who is he then that maketh me glad, but the same which is made sorry by me?
ଞେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଡୁକ୍କନ୍‌ ତିୟ୍‌ଲବେନ୍‌ ଡେନ୍‌, ଆନା ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅବ୍‍ସର୍ଡାଇଁୟ୍‌? ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅମ୍‌ରେଙ୍‌ଲେ ଏତ୍ତେଗନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରା ଆରି ଆନ୍ନିଙ୍‌ ତଡ୍‌ ।
3 And I wrote this same unto you, lest, when I came, I should have sorrow from them of whom I ought to rejoice; having confidence in you all, that my joy is [the joy] of you all.
ତିଆସନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଅମଙ୍‌ବେନ୍‌ ସିଟିନ୍‌ ଇଡ୍‌ଲେ ଆପ୍ପାୟ୍‌ଲାୟ୍‌, ଆନାଜି ଆମଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଞେନ୍‌ ସର୍ଡାତିଁୟ୍‌, ଞେନ୍‌ ତେତ୍ତେ ଇୟ୍‌ଲେ ଆମଙଞ୍ଜି ସିଲଡ୍‌ ଡୁକ୍କନ୍‌ ଅଃଞାଙାୟ୍‌, ସର୍ଡାଲୋଙ୍‌ଞେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ନିୟ୍‌ ଏସର୍ଡାତନ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଞେନ୍‌ ଆସାତନାୟ୍‌ ।
4 For out of much affliction and anguish of heart I wrote unto you with many tears; not that ye should be grieved, but that ye might know the love which I have more abundantly unto you.
ଡୁକ୍କନ୍‌, ଅନିଃୟମନ୍‌ ଡ ୟେଲେ ଆମଡ୍ଡାଞେନ୍‌ ଜବ୍‌ରଡ୍‌ଲେ ଞେନ୍‌ ଅଙ୍ଗା ସିଟି ଇଡ୍‌ଲେ ଅମଙ୍‌ବେନ୍‌ ଆପ୍ପାୟ୍‌ଲାୟ୍‌, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଡୁକ୍କନ୍‌ ଆସନ୍‌ ତିଆତେ ଇଡ୍‌ଲେ ଅଃନ୍ନାପ୍ପାୟ୍‌ଲାୟ୍‌, ଆର୍ପାୟ୍‌ ଞେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଡୁଙ୍‍ୟମ୍‌ତବେନ୍‌, କେନ୍‌ଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଜନାବେନ୍‌ତୋ ।
5 But if any have caused grief, he hath not grieved me, but in part: that I may not overcharge you all.
ଆନ୍ନିଙ୍‌ ଅବୟ୍‌ନେ ଆନ୍ନିଙ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଡୁକ୍କନ୍‌ ତିୟେନ୍‌ ଡେନ୍‌, ଆନିନ୍‌ ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଡୁକ୍କନ୍‌ ଅଃତ୍ତିୟ୍‌ଲିଁୟ୍‌, ଆନିନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ନିୟ୍‌ ଡୁକ୍କନ୍‌ ତିୟ୍‌ଲବେନ୍‌ । କେନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ଞେନ୍‌ ଆରି ଗୋଗୋୟ୍‌ ଅଃବ୍ବର୍ନାୟ୍‌ ।
6 Sufficient to such a man [is] this punishment, which [was inflicted] of many.
ଅମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ବେନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଲାଙ୍‌ଲେଡ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଆ ବର୍ନେ ବାତ୍ତେ ଆନିନ୍‌ ପନବ୍‌ରଡନ୍‌ ଞାଙେନ୍‌, ତିଆତେ ଆନିନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ଡମ୍‌ ଡେଏନ୍‌ ।
7 So that contrariwise ye [ought] rather to forgive [him], and comfort [him], lest perhaps such a one should be swallowed up with overmuch sorrow.
ଆନିନ୍‌ ଏଙ୍ଗାଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆରି ଗୋଗୋୟ୍‌ ଡୁକ୍କନ୍‌ ଅଃଞାଙେ, ତିଆସନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ନମି ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ କେମାନ୍‌ ତିୟ୍‌ବା, ଆରି ବବ୍‌ୟୋବା ।
8 Wherefore I beseech you that ye would confirm [your] love toward him.
ତିଆସନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆନିନ୍‌ ସରିନ୍‌ ଡନୁଙ୍‌ୟମନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଡକୋନାବା ଗାମ୍‌ଲେ ଞେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ତବେନ୍‌ ।
9 For to this end also did I write, that I might know the proof of you, whether ye be obedient in all things.
ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଡିତାନ୍‌ ବର୍ନେଞେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଏଲୁମ୍‌ତେ ଅଡ଼େ ଇଜ୍ଜା, ତିଆତେ ଜନନାନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଞେନ୍‌ କେନ୍‌ ଆ ସିଟି ଇଡ୍‌ଲେ ଆପ୍ପାୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
10 To whom ye forgive any thing, I [forgive] also: for if I forgave any thing, to whom I forgave [it], for your sakes [forgave I it] in the person of Christ;
ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆନାଆଡଙ୍‌ କେମାନ୍‌ ଏତିୟ୍‌ତେ, ଞେନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ କେମାନ୍‌ ତିୟ୍‌ତାୟ୍‌, ଇନ୍ନିଙ୍‌ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍‌ ଞେନ୍‌ ଆନ୍ନିଙ୍‌ଆଡଙ୍‌ କେମାନ୍‌ ତିୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ଡେନ୍‌, ତିଆତେ କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଆତେମଡ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆସନ୍‌ କେମାନ୍‌ ତିୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
11 Lest Satan should get an advantage of us: for we are not ignorant of his devices.
ତିଆସନ୍‌ ସନୁମନ୍‌ ଅମଙ୍‌ଲେନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଜନିନୟନ୍‌ ଆସନ୍‌ ରୟଙନ୍‌ ଅଃଞାଙେ, ଆରି ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ସନୁମନ୍‌ ଆ ଗନବ୍‌ଡେଲ୍‌ବର୍‌ଜି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଜନା ।
12 Furthermore, when I came to Troas to [preach] Christ’s gospel, and a door was opened unto me of the Lord,
କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଆ ମନଙ୍‌ବର୍‌ ଅନପ୍ପୁଙ୍‌ବରନ୍‌ ଆସନ୍‌ ତ୍ରୋୟା ଡେପ୍ପାନ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌, ଆରି କେନ୍‌ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଆସନ୍‌ ପ୍ରବୁନ୍‌ ସନଙନ୍‌ ରୋଲେ ତିୟ୍‌ଲିଁୟ୍‌,
13 I had no rest in my spirit, because I found not Titus my brother: but taking my leave of them, I went from thence into Macedonia.
ବନ୍‌ଡ, ବୋଞାଙ୍‌ଞେନ୍‌ ତିତସନ୍‍ଆଡଙ୍‌ ତେତ୍ତେ ଅଃର୍ରବାଙ୍‍ଲାଞନ୍‍ ଆସନ୍‌ ଞେନ୍‌ ବାଉଲ୍ଲି ଡେଲିଁୟ୍‌, ତିଆସନ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ତେତ୍ତେ ଅମ୍‌ରେଙ୍‌ଲେ ଞେନ୍‌ ମାକିଦନିଆ ଡେସାନ୍‌ ଜିରେନ୍‌ ।
14 Now thanks [be] unto God, which always causeth us to triumph in Christ, and maketh manifest the savour of his knowledge by us in every place.
ଇସ୍ୱରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ସନେଙ୍କେନ୍‌ ଡେଏତୋ, ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌, ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଅମ୍ମେଲେ ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଡିତାନ୍‌ ଜନିନୟ୍‍ ତଙର୍‌ଗଡନ୍‌ ଅବ୍‍ତଙିୟ୍‍ଲଙ୍‍ତନ୍‍, ଆରି ଆ ଲନଙିଡ୍‌ ବୁଡ୍ଡିନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ତନିୟନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍‌ଲଙ୍‌ତନ୍‌ ।
15 For we are unto God a sweet savour of Christ, in them that are saved, and in them that perish:
ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌, ଆନାଜି ଅନୁରନ୍‌ ଞାଙେଞ୍ଜି, ଆରି ଆନାଜି ଅନସେଡ୍‌ଗଡନ୍‌ ତଙିୟ୍‌ଲଞ୍ଜି, ତି ଆ ମନ୍‌ରାଜି ଆମଙ୍‌ ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ଗନିୟ୍‌ଗିୟ୍‌ଲୋଙ୍‌ କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଆ ଲଙିଡ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ।
16 To the one [we are] the savour of death unto death; and to the other the savour of life unto life. And who [is] sufficient for these things?
ବମନେଙ୍‌ଗଡ୍‌ କେନ୍‌ଆତେ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଆସନ୍‌ ରନବୁଗଡନ୍‍, ଆରି ବମନେଙ୍‌ଗଡ୍‌ କେନ୍‌ଆତେ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଆସନ୍‌ ଅନମେଙନ୍‌ ଆତ୍ରିୟ୍‌ତେନ୍‌ ଆ ଲନଙିଡ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌; ଆରି କେନ୍‌ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଆନା ଲୁମ୍‌ଲେ ରପ୍ତିଏ?
17 For we are not as many, which corrupt the word of God: but as of sincerity, but as of God, in the sight of God speak we in Christ.
ଲାବନ୍‌ ଆଞନାଙ୍‌ ଆସନ୍‌ ଜବ୍ର ମନ୍‌ରା ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ କଣ୍ଡାୟ୍‌ଲେ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍‌ତଞ୍ଜି, ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ ଏତ୍ତେଲେ ଏଃଲ୍ଲୁମାୟ୍‌; ବନ୍‌ଡ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଏଙ୍ଗାଲେ ଅନପ୍ପୁଙ୍‌ବରନ୍‌ ଆସନ୍‌ ବାଁୟ୍‌ଲଲେନ୍‌, ତିଅନ୍ତମ୍‌ କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ଡକୋଡାଲନ୍‌ ବର୍ନେନ୍‌ ଏଅପ୍ପୁଙ୍‌ବର୍ତାୟ୍‌ ।

< 2 Corinthians 2 >