2 Corinthians 11

1 Would to God ye could bear with me a little in [my] folly: and indeed bear with me.

۱ کاشکه مرا در اندک جهالتی متحمل شوید و متحمل من هم می‌باشید.

2 For I am jealous over you with godly jealousy: for I have espoused you to one husband, that I may present [you as] a chaste virgin to Christ.

۲ زیراکه من بر شما غیور هستم به غیرت الهی؛ زیرا که شما را به یک شوهر نامزد ساختم تا باکره‌ای عفیفه به مسیح سپارم.

3 But I fear, lest by any means, as the serpent beguiled Eve through his subtilty, so your minds should be corrupted from the simplicity that is in Christ.

۳ لیکن می‌ترسم که چنانکه مار به مکر خود حوا را فریفت، همچنین خاطرشما هم از سادگی‌ای که در مسیح است، فاسدگردد.

4 For if he that cometh preacheth another Jesus, whom we have not preached, or [if] ye receive another spirit, which ye have not received, or another gospel, which ye have not accepted, ye might well bear with [him].

۴ زیرا هرگاه آنکه آمد، وعظ می‌کرد به عیسای دیگر، غیر از آنکه ما بدو موعظه کردیم، یا شما روحی دیگر را جز آنکه یافته بودید، یاانجیلی دیگر را سوای آنچه قبول کرده بودیدمی پذیرفتید، نیکو می‌کردید که متحمل می‌شدید.

5 For I suppose I was not a whit behind the very chiefest apostles.

۵ زیرا مرا یقین است که از بزرگترین رسولان هرگز کمتر نیستم.

6 But though [I be] rude in speech, yet not in knowledge; but we have been throughly made manifest among you in all things.

۶ اما هرچند در کلام نیز امی باشم، لیکن در معرفت نی. بلکه در هر امری نزدهمه کس به شما آشکار گردیدیم.

7 Have I committed an offence in abasing myself that ye might be exalted, because I have preached to you the gospel of God freely?

۷ آیا گناه کردم که خود را ذلیل ساختم تا شما سرافراز شوید دراینکه به انجیل خدا شما را مفت بشارت دادم؟

8 I robbed other churches, taking wages [of them], to do you service.

۸ کلیساهای دیگر را غارت نموده، اجرت گرفتم تا شما را خدمت نمایم و چون به نزد شما حاضربوده، محتاج شدم، بر هیچ‌کس بار ننهادم.

9 And when I was present with you, and wanted, I was chargeable to no man: for that which was lacking to me the brethren which came from Macedonia supplied: and in all [things] I have kept myself from being burdensome unto you, and [so] will I keep [myself].

۹ زیرابرادرانی که از مکادونیه آمدند، رفع حاجت مرانمودند و در هرچیز از بار نهادن بر شما خود رانگاه داشته و خواهم داشت.

10 As the truth of Christ is in me, no man shall stop me of this boasting in the regions of Achaia.

۱۰ به راستی مسیح که در من است قسم که این فخر در نواحی اخائیه از من گرفته نخواهد شد.

11 Wherefore? because I love you not? God knoweth.

۱۱ از چه سبب؟ آیا ازاینکه شما را دوست نمی دارم؟ خدا می‌داند!

12 But what I do, that I will do, that I may cut off occasion from them which desire occasion; that wherein they glory, they may be found even as we.

۱۲ لیکن آنچه می‌کنم هم خواهم کرد تا از جویندگان فرصت، فرصت را منقطع سازم تا درآنچه فخر می‌کنند، مثل ما نیز یافت شوند.

13 For such [are] false apostles, deceitful workers, transforming themselves into the apostles of Christ.

۱۳ زیرا که چنین اشخاص رسولان کذبه و عمله مکار هستند که خویشتن را به رسولان مسیح مشابه می‌سازند.

14 And no marvel; for Satan himself is transformed into an angel of light.

۱۴ و عجب نیست، چونکه خودشیطان هم خویشتن را به فرشته نور مشابه می‌سازد.

15 Therefore [it is] no great thing if his ministers also be transformed as the ministers of righteousness; whose end shall be according to their works.

۱۵ پس امر بزرگ نیست که خدام وی خویشتن را به خدام عدالت مشابه سازند که عاقبت ایشان برحسب اعمالشان خواهد بود.

16 I say again, Let no man think me a fool; if otherwise, yet as a fool receive me, that I may boast myself a little.

۱۶ باز می‌گویم، کسی مرا بی‌فهم نداند والا مراچون بی‌فهمی بپذیرید تا من نیز اندکی افتخارکنم.

17 That which I speak, I speak [it] not after the Lord, but as it were foolishly, in this confidence of boasting.

۱۷ آنچه می‌گویم از جانب خداوندنمی گویم، بلکه از راه بی‌فهمی در این اعتمادی که فخر ما است.

18 Seeing that many glory after the flesh, I will glory also.

۱۸ چونکه بسیاری از طریق جسمانی فخر می‌کنند، من هم فخر می‌نمایم.

19 For ye suffer fools gladly, seeing ye [yourselves] are wise.

۱۹ زیرا چونکه خود فهیم هستید، بی‌فهمان را به خوشی متحمل می‌باشید.

20 For ye suffer, if a man bring you into bondage, if a man devour [you], if a man take [of you], if a man exalt himself, if a man smite you on the face.

۲۰ زیرا متحمل می‌شوید هرگاه کسی شما را غلام سازد، یا کسی شما را فرو خورد، یا کسی شما را گرفتار کند، یاکسی خود را بلند سازد، یا کسی شما را بر رخسارطپانچه زند.

21 I speak as concerning reproach, as though we had been weak. Howbeit whereinsoever any is bold, (I speak foolishly, ) I am bold also.

۲۱ از روی استحقار می‌گویم که گویاما ضعیف بوده‌ایم.

22 Are they Hebrews? so [am] I. Are they Israelites? so [am] I. Are they the seed of Abraham? so [am] I.

۲۲ آیاعبرانی هستند؟ من نیز هستم! اسرائیلی هستند؟ من نیز هستم! از ذریت ابراهیم هستند؟ من نیزمی باشم!

23 Are they ministers of Christ? (I speak as a fool) I [am] more; in labours more abundant, in stripes above measure, in prisons more frequent, in deaths oft.

۲۳ آیا خدام مسیح هستند؟ چون دیوانه حرف می‌زنم، من بیشتر هستم! در محنتهاافزونتر، در تازیانه‌ها زیادتر، در زندانها بیشتر، در مرگها مکرر.

24 Of the Jews five times received I forty [stripes] save one.

۲۴ از یهودیان پنج مرتبه از چهل یک کم تازیانه خوردم.

25 Thrice was I beaten with rods, once was I stoned, thrice I suffered shipwreck, a night and a day I have been in the deep;

۲۵ سه مرتبه مرا چوب زدند؛ یک دفعه سنگسار شدم؛ سه کرت شکسته کشتی شدم؛ شبانه‌روزی در دریا بسر بردم؛

26 [In] journeyings often, [in] perils of waters, [in] perils of robbers, [in] perils by [mine own] countrymen, [in] perils by the heathen, [in] perils in the city, [in] perils in the wilderness, [in] perils in the sea, [in] perils among false brethren;

۲۶ درسفرها بارها؛ در خطرهای نهرها؛ در خطرهای دزدان؛ در خطرها از قوم خود و در خطرها ازامت‌ها؛ در خطرها در شهر؛ در خطرها دربیابان؛ در خطرها در دریا؛ در خطرها در میان برادران کذبه؛

27 In weariness and painfulness, in watchings often, in hunger and thirst, in fastings often, in cold and nakedness.

۲۷ در محنت و مشقت، در بی‌خوابیها بارها؛ در گرسنگی و تشنگی، در روزه‌ها بارها؛ در سرماو عریانی.

28 Beside those things that are without, that which cometh upon me daily, the care of all the churches.

۲۸ بدون آنچه علاوه بر اینها است، آن باری که هر روزه بر من است، یعنی اندیشه برای همه کلیساها.

29 Who is weak, and I am not weak? who is offended, and I burn not?

۲۹ کیست ضعیف که من ضعیف نمی شوم؟ که لغزش می‌خورد که من نمی سوزم؟

30 If I must needs glory, I will glory of the things which concern mine infirmities.

۳۰ اگر فخر می‌باید کرد از آنچه به ضعف من تعلق دارد، فخر می‌کنم.

31 The God and Father of our Lord Jesus Christ, which is blessed for evermore, knoweth that I lie not. (aiōn g165)

۳۱ خدا و پدر عیسی مسیح خداوند که تا به ابد متبارک است، می‌داند که دروغ نمی گویم. (aiōn g165)

32 In Damascus the governor under Aretas the king kept the city of the Damascenes with a garrison, desirous to apprehend me:

۳۲ در دمشق، والی حارث پادشاه، شهر دمشقیان را برای گرفتن من محافظت می‌نمود.

33 And through a window in a basket was I let down by the wall, and escaped his hands.

۳۳ و مرا از دریچه‌ای در زنبیلی از باره قلعه پایین کردند و از دستهای وی رستم.