Song of Solomon 1
1 The song of songs, which is Solomon's.
2 Let him kiss me with the kisses of his mouth: for your love is better than wine.
Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
3 Because of the savour of your good ointments your name is as ointment poured forth, therefore do the virgins love you.
Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
4 Draw me, we will run after you: the king has brought me into his chambers: we will be glad and rejoice in you, we will remember your love more than wine: the upright love you.
Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
5 I am black, but comely, O all of you daughters of Jerusalem, as the tents of Kedar, as the curtains of Solomon.
Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
6 Look not upon me, because I am black, because the sun has looked upon me: my mother's children were angry with me; they made me the keeper of the vineyards; but mine own vineyard have I not kept.
Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
7 Tell me, O you whom my soul loves, where you feed, where you make your flock to rest at noon: for why should I be as one that turns aside by the flocks of your companions?
Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
8 If you know not, O you fairest among women, go your way forth by the footsteps of the flock, and feed your kids beside the shepherds' tents.
Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
9 I have compared you, O my love, to a company of horses in Pharaoh's chariots.
Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
10 Your cheeks are comely with rows of jewels, your neck with chains of gold.
Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
11 We will make you borders of gold with studs of silver.
Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
12 While the king sits at his table, my spikenard sends forth the smell thereof.
Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
13 A bundle of myrrh is my well-beloved unto me; he shall lie all night between my breasts.
Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
14 My beloved is unto me as a cluster of camphire in the vineyards of Engedi.
Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
15 Behold, you are fair, my love; behold, you are fair; you have doves' eyes.
Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
16 Behold, you are fair, my beloved, yea, pleasant: also our bed is green.
Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
17 The beams of our house are cedar, and our rafters of fir.
De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
