Psalms 82

1 God stands in the congregation of the mighty; he judges among the gods.

«Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.

2 How long will all of you judge unjustly, and accept the persons of the wicked? (Selah)

Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.

3 Defend the poor and fatherless: do justice to the afflicted and needy.

Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.

4 Deliver the poor and needy: rid them out of the hand of the wicked.

Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.

5 They know not, neither will they understand; they walk on in darkness: all the foundations of the earth are out of course.

Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.

6 I have said, All of you are gods; and all of you are children of the most High.

Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·

7 But all of you shall die like men, and fall like one of the princes.

Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.

8 Arise, O God, judge the earth: for you shall inherit all nations.

Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.