Psalms 74
1 O God, why have you cast us off for ever? why does your anger smoke against the sheep of your pasture?
Asaf'ın Maskili Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin? Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
2 Remember your congregation, which you have purchased of old; the rod of your inheritance, which you have redeemed; this mount Zion, wherein you have dwelt.
Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu, Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağı Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağı'nı.
3 Lift up your feet unto the perpetual desolations; even all that the enemy has done wickedly in the sanctuary.
Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru, Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.
4 your enemies roar in the midst of your congregations; they set up their ensigns for signs.
Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi, Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.
5 A man was famous according as he had lifted up axes upon the thick trees.
Gür bir ormana Baltayla dalar gibiydiler.
6 But now they break down the carved work thereof at once with axes and hammers.
Baltayla, balyozla kırdılar, Bütün oymaları.
7 They have cast fire into your sanctuary, they have defiled by casting down the dwelling place of your name to the ground.
Ateşe verdiler tapınağını, Yerle bir edip kutsallığını bozdular Adının yaşadığı konutun.
8 They said in their hearts, Let us destroy them together: they have burned up all the synagogues of God in the land.
İçlerinden, “Hepsini ezelim!” dediler. Ülkede Tanrı'yla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.
9 We see not our signs: there is no more any prophet: neither is there among us any that knows how long.
Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz, Peygamberler de yok oldu, İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
10 O God, how long shall the adversary reproach? shall the enemy blaspheme your name for ever?
Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek, Hasmın senin adını hor görecek?
11 Why withdraw you your hand, even your right hand? pluck it out of your bosom.
Niçin geri çekiyorsun elini? Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!
12 For God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.
Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı, Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
13 You did divide the sea by your strength: you brake the heads of the dragons in the waters.
Gücünle denizi yardın, Canavarların kafasını sularda parçaladın.
14 You brake the heads of leviathan (sea serpent) in pieces, and gave him to be food to the people inhabiting the wilderness.
Livyatan'ın başlarını ezdin, Çölde yaşayanlara onu yem ettin.
15 You did cleave the fountain and the flood: you dried up mighty rivers.
Kaynaklar, dereler fışkırttın, Sürekli akan ırmakları kuruttun.
16 The day is yours, the night also is yours: you have prepared the light and the sun.
Gün senindir, gece de senin, Ay ve güneşi sen yerleştirdin,
17 You have set all the borders of the earth: you have made summer and winter.
Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın, Yazı da kışı da yaratan sensin.
18 Remember this, that the enemy has reproached, O LORD, and that the foolish people have blasphemed your name.
Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü, Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.
19 O deliver not the soul of your turtledove unto the multitude of the wicked: forget not the congregation of your poor for ever.
Canavara teslim etme kumrunun canını, Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.
20 Have respect unto the covenant: for the dark places of the earth are full of the habitations of cruelty.
Yaptığın antlaşmayı gözönüne al, Çünkü ülkenin her karanlık köşesi Zorbaların inleriyle dolmuş.
21 O let not the oppressed return ashamed: let the poor and needy praise your name.
Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin, Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.
22 Arise, O God, plead your own cause: remember how the foolish man reproaches you daily.
Kalk, ey Tanrı, davanı savun! Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!
23 Forget not the voice of your enemies: the tumult of those that rise up against you increases continually.
Unutma hasımlarının yaygarasını, Sana başkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!
