Psalms 73
1 Truly God is good to Israel, even to such as are of a clean heart.
Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
2 But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
3 For I was envious at the foolish, when I saw the prosperity of the wicked.
Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
4 For there are no bands in their death: but their strength is firm.
Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
5 They are not in trouble as other men; neither are they plagued like other men.
Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
6 Therefore pride compasses them about as a chain; violence covers them as a garment.
Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
7 Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
8 They are corrupt, and speak wickedly concerning oppression: they speak loftily.
Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
9 They set their mouth against the heavens, and their tongue walks through the earth.
Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
10 Therefore his people return here: and waters of a full cup are wrung out to them.
Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
11 And they say, How does God know? and is there knowledge in the most High?
«Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
12 Behold, these are the ungodly, who prosper in the world; they increase in riches.
Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
13 Verily I have cleansed my heart in vain, and washed my hands in innocence.
«Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
14 For all the day long have I been plagued, and chastened every morning.
Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
15 If I say, I will speak thus; behold, I should offend against the generation of your children.
Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
16 When I thought to know this, it was too painful for me;
Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
17 Until I went into the sanctuary of God; then understood I their end.
Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
18 Surely you did set them in slippery places: you casted them down into destruction.
Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
19 How are they brought into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
20 As a dream when one awakes; so, O Lord, when you awake, you shall despise their image.
Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
21 Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
22 So foolish was I, and ignorant: I was as a beast before you.
Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
23 Nevertheless I am continually with you: you have held me by my right hand.
Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
24 You shall guide me with your counsel, and afterward receive me to glory.
Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
25 Whom have I in heaven but you? and there is none upon earth that I desire beside you.
Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
26 My flesh and my heart fails: but God is the strength of my heart, and my portion for ever.
Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
27 For, lo, they that are far from you shall perish: you have destroyed all them that go a whoring from you.
Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
28 But it is good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord GOD, that I may declare all your works.
Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.
