< Psalms 73 >

1 Truly God is good to Israel, even to such as are of a clean heart.
مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.
2 But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.
3 For I was envious at the foolish, when I saw the prosperity of the wicked.
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.
4 For there are no bands in their death: but their strength is firm.
دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
5 They are not in trouble as other men; neither are they plagued like other men.
مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛
6 Therefore pride compasses them about as a chain; violence covers them as a garment.
در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.
7 Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.
8 They are corrupt, and speak wickedly concerning oppression: they speak loftily.
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.
9 They set their mouth against the heavens, and their tongue walks through the earth.
به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.
10 Therefore his people return here: and waters of a full cup are wrung out to them.
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند
11 And they say, How does God know? and is there knowledge in the most High?
و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»
12 Behold, these are the ungodly, who prosper in the world; they increase in riches.
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.
13 Verily I have cleansed my heart in vain, and washed my hands in innocence.
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟
14 For all the day long have I been plagued, and chastened every morning.
نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.
15 If I say, I will speak thus; behold, I should offend against the generation of your children.
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.
16 When I thought to know this, it was too painful for me;
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛
17 Until I went into the sanctuary of God; then understood I their end.
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.
18 Surely you did set them in slippery places: you casted them down into destruction.
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.
19 How are they brought into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.
20 As a dream when one awakes; so, O Lord, when you awake, you shall despise their image.
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!
21 Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!
22 So foolish was I, and ignorant: I was as a beast before you.
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!
23 Nevertheless I am continually with you: you have held me by my right hand.
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!
24 You shall guide me with your counsel, and afterward receive me to glory.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.
25 Whom have I in heaven but you? and there is none upon earth that I desire beside you.
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.
26 My flesh and my heart fails: but God is the strength of my heart, and my portion for ever.
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!
27 For, lo, they that are far from you shall perish: you have destroyed all them that go a whoring from you.
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.
28 But it is good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord GOD, that I may declare all your works.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

< Psalms 73 >