Psalms 44
1 We have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what work you did in their days, in the times of old.
Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.
2 How you did drive out the heathen with your hand, and planted them; how you did afflict the people, and cast them out.
Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.
3 For they got not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but your right hand, and your arm, and the light of your countenance, because you had a favour unto them.
Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.
4 You are my King, O God: command deliverances for Jacob.
Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.
5 Through you will we push down our enemies: through your name will we tread them under that rise up against us.
Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.
6 For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.
Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.
7 But you have saved us from our enemies, and have put them to shame that hated us.
Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.
8 In God we boast all the day long, and praise your name for ever. (Selah)
Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. (Sela)
9 But you have cast off, and put us to shame; and go not forth with our armies.
Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.
10 You make us to turn back from the enemy: and they which hate us spoil for themselves.
Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;
11 You have given us like sheep appointed for food; and have scattered us among the heathen.
Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;
12 You sell your people for nothing, and do not increase your wealth by their price.
Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;
13 You make us a reproach to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.
Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;
14 You make us a byword among the heathen, a shaking of the head among the people.
Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.
15 My confusion is continually before me, and the shame of my face has covered me,
Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,
16 For the voice of him that reproaches and blasphemes; by reason of the enemy and avenger.
Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.
17 All this has come upon us; yet have we not forgotten you, neither have we dealt falsely in your covenant.
Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.
18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from your way;
Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.
19 Though you have sore broken us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death.
Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,
20 If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;
Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:
21 Shall not God search this out? for he knows the secrets of the heart.
Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.
22 Yea, for your sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.
Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.
23 Awake, why sleep you, O Lord? arise, cast us not off for ever.
Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.
24 Wherefore hide you your face, and forget our affliction and our oppression?
Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?
25 For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaves unto the earth.
Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.
26 Arise for our help, and redeem us for your mercies' sake.
Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.
