Psalms 38
1 O lord, rebuke me not in your wrath: neither chasten me in your hot displeasure.
«Ψαλμός του Δαβίδ εις ανάμνησιν.» Κύριε, μη με ελέγξης εν τω θυμώ σου, μηδέ εν τη οργή σου παιδεύσης με.
2 For your arrows stick fast in me, and your hand presses me sore.
Διότι τα βέλη σου ενεπήχθησαν εις εμέ και η χειρ σου καταπιέζει με.
3 There is no soundness in my flesh because of your anger; neither is there any rest in my bones because of my sin.
Δεν υπάρχει υγεία εν τη σαρκί μου εξ αιτίας της οργής σου. δεν είναι ειρήνη εις τα οστά μου εξ αιτίας της αμαρτίας μου.
4 For mine iniquities are gone over mine head: as an heavy burden they are too heavy for me.
Διότι αι ανομίαι μου υπερέβησαν την κεφαλήν μου· ως φορτίον βαρύ υπερεβάρυναν επ' εμέ.
5 My wounds stink and are corrupt because of my foolishness.
Εβρώμησαν και εσάπησαν αι πληγαί μου εξ αιτίας της ανοησίας μου.
6 I am troubled; I am bowed down greatly; I go mourning all the day long.
Εταλαιπωρήθην, εκυρτώθην εις άκρον· όλην την ημέραν περιπατώ σκυθρωπός.
7 For my loins are filled with a loathsome disease: and there is no soundness in my flesh.
Διότι τα εντόσθιά μου γέμουσι φλογώσεως, και δεν υπάρχει υγεία εν τη σαρκί μου.
8 I am feeble and sore broken: I have roared by reason of the chaos of my heart.
Ησθένησα και καθ' υπερβολήν κατεκόπην· βρυχώμαι από της αδημονίας της καρδίας μου.
9 Lord, all my desire is before you; and my groaning is not hid from you.
Κύριε, ενώπιόν σου είναι πάσα η επιθυμία μου, και ο στεναγμός μου δεν κρύπτεται από σου.
10 My heart pants, my strength fails me: as for the light of mine eyes, it also is gone from me.
Η καρδία μου ταράττεται, η δύναμίς μου με εγκαταλείπει· και το φως των οφθαλμών μου, και αυτό δεν είναι μετ' εμού.
11 My lovers and my friends stand aloof from my sore; and my kinsmen stand far off.
Οι φίλοι μου και οι πλησίον μου στέκουσιν απέναντι της πληγής μου, και οι πλησιέστεροί μου στέκουσιν από μακρόθεν.
12 They also that seek after my life lay snares for me: and they that seek my hurt speak mischievous things, and imagine deceits all the day long.
Και οι ζητούντες την ψυχήν μου στήνουσιν εις εμέ παγίδας· και οι εκζητούντες το κακόν μου λαλούσι πονηρά, και μελετώσι δόλους όλην την ημέραν.
13 But I, as a deaf man, heard not; and I was as a dumb man that opens not his mouth.
Αλλ' εγώ ως κωφός δεν ήκουον και ήμην ως άφωνος, μη ανοίγων το στόμα αυτού.
14 Thus I was as a man that hears not, and in whose mouth are no reproofs.
Και ήμην ως άνθρωπος μη ακούων και μη έχων αντιλογίαν εν τω στόματι αυτού.
15 For in you, O LORD, do I hope: you will hear, O Lord my God.
Διότι επί σε, Κύριε, ήλπισα· συ θέλεις μου εισακούσει, Κύριε ο Θεός μου.
16 For I said, Hear me, lest otherwise they should rejoice over me: when my foot slips, they magnify themselves against me.
Επειδή είπα, Ας μη χαρώσιν επ' εμέ· όταν ολισθήση ο πους μου, αυτοί μεγαλαυχούσι κατ' εμού.
17 For I am ready to halt, and my sorrow is continually before me.
Διότι είμαι έτοιμος να πέσω, και ο πόνος μου είναι πάντοτε έμπροσθέν μου.
18 For I will declare mine iniquity; I will be sorry for my sin.
Επειδή εγώ θέλω αναγγέλλει την ανομίαν μου, θέλω λυπείσθαι διά την αμαρτίαν μου.
19 But mine enemies are lively, and they are strong: and they that hate me wrongfully are multiplied.
Αλλ' οι εχθροί μου ζώσιν, υπερισχύουσι· και επληθύνθησαν οι μισούντές με αδίκως.
20 They also that render evil for good are mine adversaries; because I follow the thing that good is.
Και οι ανταποδίδοντες κακόν αντί καλού είναι εναντίοι μου, επειδή κυνηγώ το καλόν.
21 Forsake me not, O LORD: O my God, be not far from me.
Μη με εγκαταλίπης, Κύριε· Θεέ μου, μη απομακρυνθής απ' εμού.
22 Make haste to help me, O Lord my salvation.
Τάχυνον εις βοήθειάν μου, Κύριε, η σωτηρία μου.
