< Psalms 120 >

1 In my distress I cried unto the LORD, and he heard me.
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.
2 Deliver my soul, O LORD, from lying lips, and from a deceitful tongue.
ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.
3 What shall be given unto you? or what shall be done unto you, you false tongue?
ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟
4 Sharp arrows of the mighty, with coals of juniper.
تیرهای تیز و اخگرهای داغ!
5 Woe is me, that I sojourn in Mesech, that I dwell in the tents of Kedar!
شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!
6 My soul has long dwelt with him that hates peace.
از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.
7 I am for peace: but when I speak, they are for war.
من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

< Psalms 120 >