Proverbs 1
1 The proverbs of Solomon the son of David, king of Israel;
| امثال سلیمان، پادشاه اسرائیل، که پسر داوود بود: |
2 To know wisdom and instruction; to perceive the words of understanding;
| این امثال به شما کمک خواهند کرد تا حکمت و ادب بیاموزید و بتوانید سخنان پرمغز را درک کنید. |
3 To receive the instruction of wisdom, justice, and judgment, and equity;
| آنها به شما یاد خواهند داد چگونه رفتار عاقلانه داشته باشید و با صداقت و عدالت و انصاف عمل کنید. |
4 To give subtlety to the simple, to the young man knowledge and discretion.
| این امثال به جاهلان حکمت می‌بخشند و به جوانان فهم و بصیرت. |
5 A wise man will hear, and will increase learning; and a man of understanding shall attain unto wise counsels:
| با شنیدن و درک این امثال، حتی دانایان داناتر می‌شوند و دانشمندان چاره اندیشی کسب می‌کنند تا بتوانند معانی گفتار پیچیدهٔ حکیمان را بفهمند. |
6 To understand a proverb, and the interpretation; the words of the wise, and their dark sayings.
7 The fear of the LORD is the beginning of knowledge: but fools despise wisdom and instruction.
| ترس خداوند سرآغاز دانش است. کسی که حکمت و ادب را خوار می‌شمارد، جاهل است. |
8 My son, hear the instruction of your father, and forsake not the law of your mother:
| ای جوان، نصیحت پدرت را بشنو و از تعلیم مادرت رویگردان نشو، |
9 For they shall be an ornament of grace unto your head, and chains about your neck.
| زیرا سخنان ایشان مانند تاج و جواهر، سیرت تو را زیبا خواهند ساخت. |
10 My son, if sinners entice you, consent you not.
| وقتی گناهکاران تو را وسوسه می‌کنند، تسلیم نشو. |
11 If they say, Come with us, let us lay wait for blood, let us lurk privately for the innocent without cause:
| اگر آنها به تو بگویند: «بیا در کمین مردم بنشینیم و آنها را بکشیم |
12 Let us swallow them up alive as the grave; and whole, as those that go down into the pit: (Sheol h7585)
| و مانند قبر، آنها را ببلعیم و از هستی ساقط کنیم؛ (Sheol h7585) |
13 We shall find all precious substance, we shall fill our houses with spoil:
| از این راه ما اشیاء قیمتی فراوان به چنگ خواهیم آورد و خانه‌های خود را از این غنایم پر خواهیم ساخت؛ |
14 Cast in your lot among us; let us all have one purse:
| هر چه به دست بیاوریم به تساوی بین خود تقسیم خواهیم کرد؛ پس بیا و با ما همدست شو!» |
15 My son, walk not you in the way with them; refrain your foot from their path:
| پسرم تو با آنها نرو و خود را از چنین افرادی دور نگه دار؛ |
16 For their feet run to evil, and make haste to shed blood.
| زیرا آنها همیشه در پی گناه و قتل هستند. |
17 Surely in vain the net is spread in the sight of any bird.
| یک پرنده وقتی می‌بیند برایش دام گذاشته‌اند، از آن دوری می‌کند. |
18 And they lay wait for their own blood; they lurk privately for their own lives.
| ولی این افراد چنین نیستند. آنها خودشان را به دام می‌اندازند و با دست خود گور خود را می‌کنند. |
19 So are the ways of every one that is greedy of gain; which takes away the life of the owners thereof.
| این است سرنوشت تمام کسانی که در پی سود نامشروع هستند. چنین اشخاص خود را نابود می‌کنند. |
20 Wisdom cries without; she utters her voice in the streets:
| حکمت در کوچه‌ها ندا می‌دهد. |
21 She cries in the chief place of concourse, in the openings of the gates: in the city she utters her words, saying,
| مردم را که در سر چهارراه‌ها و نزد دروازهٔ شهر جمع شده‌اند صدا کرده، می‌گوید: |
22 How long, all of you simple ones, will all of you love simplicity? and the scorners delight in their scorning, and fools hate knowledge?
| «ای نادانان! تا کی می‌خواهید نادان بمانید؟ تا کی می‌خواهید دانایی را مسخره کنید و از آن متنفر باشید؟ |
23 Turn you at my reproof: behold, I will pour out my spirit unto you, I will make known my words unto you.
| بیایید و مشورت مرا بپذیرید، و من روح خود را بر شما نازل خواهم کرد و شما را دانا خواهم ساخت. |
24 Because I have called, and all of you refused; I have stretched out my hand, and no man regarded;
| «بارها شما را صدا کردم ولی توجه نکردید، التماس نمودم اما اعتنا ننمودید. |
25 But all of you have set at nothing all my counsel, and refused my reproof:
| شما نصیحت و نکوهش مرا نپذیرفتید. |
26 I also will laugh at your calamity; I will mock when your fear comes;
| من نیز به مصیبت شما خواهم خندید، و هنگامی که بلا دامنگیرتان شود شما را مسخره خواهم کرد، |
27 When your fear comes as desolation, and your destruction comes as a whirlwind; when distress and anguish comes upon you.
| آری، وقتی بلا مانند طوفان شما را فرا گیرد و مصیبت مثل گردباد شما را احاطه کند، و سختی و بدبختی شما را از پای درآورد. |
28 Then shall they call upon me, but I will not answer; they shall seek me early, but they shall not find me:
| «هنگامی که آنها فریاد برآورند، به دادشان نخواهم رسید، و اگرچه با اشتیاق به دنبالم بگردند، مرا نخواهند یافت؛ |
29 For that they hated knowledge, and did not choose the fear of the LORD:
| زیرا از دانایی متنفر بوده‌اند و از خداوند اطاعت نکرده‌اند. |
30 They refused my counsel: they despised all my reproof.
| نصیحت مرا گوش نگرفته‌اند و نکوهش مرا نپذیرفته‌اند. |
31 Therefore shall they eat of the fruit of their own way, and be filled with their own devices.
| بنابراین ثمرهٔ راهی را که در پیش گرفته‌اند خواهند دید. |
32 For the turning away of the simple shall slay them, and the prosperity of fools shall destroy them.
| زیرا سرکشی احمقان، ایشان را خواهد کشت و بی‌خیالی نادانان آنها را از پای در خواهد آورد. |
33 But whoso hearkens unto me shall dwell safely, and shall be quiet from fear of evil.
| ولی همهٔ کسانی که به من گوش دهند، از هیچ بلایی نخواهند ترسید و در امنیت زندگی خواهند کرد.» |
