Proverbs 9
1 Wisdom has built her house, she has hewn out her seven pillars:
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 She has killed her beasts; she has mingled her wine; she has also furnished her table.
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 She has sent forth her maidens: she cries upon the highest places of the city,
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 Whoso is simple, let him turn in here: as for him that wants understanding, she says to him,
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 Come, eat of my bread, and drink of the wine which I have mingled.
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 Forsake the foolish, and live; and go in the way of understanding.
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 He that reproves a scorner gets to himself shame: and he that rebukes a wicked man gets himself a blot.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 Reprove not a scorner, lest he hate you: rebuke a wise man, and he will love you.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Give instruction to a wise man, and he will be yet wiser: teach a just man, and he will increase in learning.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 The fear of the LORD is the beginning of wisdom: and the knowledge of the holy is understanding.
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 For by me your days shall be multiplied, and the years of your life shall be increased.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 If you be wise, you shall be wise for yourself: but if you scorn, you alone shall bear it.
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 A foolish woman is clamorous: she is simple, and knows nothing.
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 For she sits at the door of her house, on a seat in the high places of the city,
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 To call passengers who go right on their ways:
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 Whoso is simple, let him turn in here: and as for him that wants understanding, she says to him,
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 Stolen waters are sweet, and bread eaten in secret is pleasant.
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
