Luke 14

1 And it came to pass, as he went into the house of one of the chief Pharisees to eat bread on the sabbath day, that they watched him.

અનન્તરં વિશ્રામવારે યીશૌ પ્રધાનસ્ય ફિરૂશિનો ગૃહે ભોક્તું ગતવતિ તે તં વીક્ષિતુમ્ આરેભિરે|

2 And, behold, there was a certain man before him which had the dropsy.

તદા જલોદરી તસ્ય સમ્મુખે સ્થિતઃ|

3 And Jesus answering spoke unto the lawyers and Pharisees, saying, Is it lawful to heal on the sabbath day?

તતઃ સ વ્યવસ્થાપકાન્ ફિરૂશિનશ્ચ પપ્રચ્છ, વિશ્રામવારે સ્વાસ્થ્યં કર્ત્તવ્યં ન વા? તતસ્તે કિમપિ ન પ્રત્યૂચુઃ|

4 And they held their peace. And he took him, and healed him, and let him go;

તદા સ તં રોગિણં સ્વસ્થં કૃત્વા વિસસર્જ;

5 And answered them, saying, Which of you shall have an ass or an ox fallen into a pit, and will not immediately pull him out on the sabbath day?

તાનુવાચ ચ યુષ્માકં કસ્યચિદ્ ગર્દ્દભો વૃષભો વા ચેદ્ ગર્ત્તે પતતિ તર્હિ વિશ્રામવારે તત્ક્ષણં સ કિં તં નોત્થાપયિષ્યતિ?

6 And they could not answer him again to these things.

તતસ્તે કથાયા એતસ્યાઃ કિમપિ પ્રતિવક્તું ન શેકુઃ|

7 And he put forth a parable to those which were bidden, when he marked how they chose out the chief rooms; saying unto them.

અપરઞ્ચ પ્રધાનસ્થાનમનોનીતત્વકરણં વિલોક્ય સ નિમન્ત્રિતાન્ એતદુપદેશકથાં જગાદ,

8 When you are bidden of any man to a wedding, sit not down in the highest room; lest a more honourable man than you be bidden of him;

ત્વં વિવાહાદિભોજ્યેષુ નિમન્ત્રિતઃ સન્ પ્રધાનસ્થાને મોપાવેક્ષીઃ| ત્વત્તો ગૌરવાન્વિતનિમન્ત્રિતજન આયાતે

9 And he that bade you and him come and say to you, Give this man place; and you begin with shame to take the low room.

નિમન્ત્રયિતાગત્ય મનુષ્યાયૈતસ્મૈ સ્થાનં દેહીતિ વાક્યં ચેદ્ વક્ષ્યતિ તર્હિ ત્વં સઙ્કુચિતો ભૂત્વા સ્થાન ઇતરસ્મિન્ ઉપવેષ્ટુમ્ ઉદ્યંસ્યસિ|

10 But when you are bidden, go and sit down in the low room; that when he that bade you comes, he may say unto you, Friend, go up higher: then shall you have worship in the presence of them that sit to eat with you.

અસ્માત્ કારણાદેવ ત્વં નિમન્ત્રિતો ગત્વાઽપ્રધાનસ્થાન ઉપવિશ, તતો નિમન્ત્રયિતાગત્ય વદિષ્યતિ, હે બન્ધો પ્રોચ્ચસ્થાનં ગત્વોપવિશ, તથા સતિ ભોજનોપવિષ્ટાનાં સકલાનાં સાક્ષાત્ ત્વં માન્યો ભવિષ્યસિ|

11 For whosoever exalts himself shall be brought low; and he that humbles himself shall be exalted.

યઃ કશ્ચિત્ સ્વમુન્નમયતિ સ નમયિષ્યતે, કિન્તુ યઃ કશ્ચિત્ સ્વં નમયતિ સ ઉન્નમયિષ્યતે|

12 Then said he also to him that bade him, When you make a dinner or a supper, call not your friends, nor your brethren, neither your kinsmen, nor your rich neighbours; lest they also bid you again, and a recompence be made you.

તદા સ નિમન્ત્રયિતારં જનમપિ જગાદ, મધ્યાહ્ને રાત્રૌ વા ભોજ્યે કૃતે નિજબન્ધુગણો વા ભ્રાતૃગણો વા જ્ઞાતિગણો વા ધનિગણો વા સમીપવાસિગણો વા એતાન્ ન નિમન્ત્રય, તથા કૃતે ચેત્ તે ત્વાં નિમન્ત્રયિષ્યન્તિ, તર્હિ પરિશોધો ભવિષ્યતિ|

13 But when you make a feast, call the poor, the physically disabled, the lame, the blind:

કિન્તુ યદા ભેજ્યં કરોષિ તદા દરિદ્રશુષ્કકરખઞ્જાન્ધાન્ નિમન્ત્રય,

14 And you shall be blessed; for they cannot recompense you: for you shall be recompensed at the resurrection of the just.

તત આશિષં લપ્સ્યસે, તેષુ પરિશોધં કર્ત્તુમશક્નુવત્સુ શ્મશાનાદ્ધાર્મ્મિકાનામુત્થાનકાલે ત્વં ફલાં લપ્સ્યસે|

15 And when one of them that sat at food with him heard these things, he said unto him, Blessed is he that shall eat bread in the kingdom of God.

અનન્તરં તાં કથાં નિશમ્ય ભોજનોપવિષ્ટઃ કશ્ચિત્ કથયામાસ, યો જન ઈશ્વરસ્ય રાજ્યે ભોક્તું લપ્સ્યતે સએવ ધન્યઃ|

16 Then said he unto him, A certain man made a great supper, and bade many:

તતઃ સ ઉવાચ, કશ્ચિત્ જનો રાત્રૌ ભેજ્યં કૃત્વા બહૂન્ નિમન્ત્રયામાસ|

17 And sent his servant at supper time to say to them that were bidden, Come; for all things are now ready.

તતો ભોજનસમયે નિમન્ત્રિતલોકાન્ આહ્વાતું દાસદ્વારા કથયામાસ, ખદ્યદ્રવ્યાણિ સર્વ્વાણિ સમાસાદિતાનિ સન્તિ, યૂયમાગચ્છત|

18 And they all with one consent began to make excuse. The first said unto him, I have bought a piece of ground, and I must essentially go and see it: I pray you have me excused.

કિન્તુ તે સર્વ્વ એકૈકં છલં કૃત્વા ક્ષમાં પ્રાર્થયાઞ્ચક્રિરે| પ્રથમો જનઃ કથયામાસ, ક્ષેત્રમેકં ક્રીતવાનહં તદેવ દ્રષ્ટું મયા ગન્તવ્યમ્, અતએવ માં ક્ષન્તું તં નિવેદય|

19 And another said, I have bought five yoke of oxen, and I go to prove them: I pray you have me excused.

અન્યો જનઃ કથયામાસ, દશવૃષાનહં ક્રીતવાન્ તાન્ પરીક્ષિતું યામિ તસ્માદેવ માં ક્ષન્તું તં નિવેદય|

20 And another said, I have married a wife, and therefore I cannot come.

અપરઃ કથયામાસ, વ્યૂઢવાનહં તસ્માત્ કારણાદ્ યાતું ન શક્નોમિ|

21 So that servant came, and showed his lord these things. Then the master of the house being angry said to his servant, Go out quickly into the streets and lanes of the city, and bring in here the poor, and the physically disabled, and the halt, and the blind.

પશ્ચાત્ સ દાસો ગત્વા નિજપ્રભોઃ સાક્ષાત્ સર્વ્વવૃત્તાન્તં નિવેદયામાસ, તતોસૌ ગૃહપતિઃ કુપિત્વા સ્વદાસં વ્યાજહાર, ત્વં સત્વરં નગરસ્ય સન્નિવેશાન્ માર્ગાંશ્ચ ગત્વા દરિદ્રશુષ્કકરખઞ્જાન્ધાન્ અત્રાનય|

22 And the servant said, Lord, it is done as you have commanded, and yet there is room.

તતો દાસોઽવદત્, હે પ્રભો ભવત આજ્ઞાનુસારેણાક્રિયત તથાપિ સ્થાનમસ્તિ|

23 And the lord said unto the servant, Go out into the highways and hedges, and compel them to come in, that my house may be filled.

તદા પ્રભુઃ પુન ર્દાસાયાકથયત્, રાજપથાન્ વૃક્ષમૂલાનિ ચ યાત્વા મદીયગૃહપૂરણાર્થં લોકાનાગન્તું પ્રવર્ત્તય|

24 For I say unto you, That none of those men which were bidden shall taste of my supper.

અહં યુષ્મભ્યં કથયામિ, પૂર્વ્વનિમન્ત્રિતાનમેકોપિ મમાસ્ય રાત્રિભોજ્યસ્યાસ્વાદં ન પ્રાપ્સ્યતિ|

25 And there went great multitudes with him: and he turned, and said unto them,

અનન્તરં બહુષુ લોકેષુ યીશોઃ પશ્ચાદ્ વ્રજિતેષુ સત્સુ સ વ્યાઘુટ્ય તેભ્યઃ કથયામાસ,

26 If any man come to me, and hate not his father, and mother, and wife, and children, and brethren, and sisters, yea, and his own life also, he cannot be my disciple.

યઃ કશ્ચિન્ મમ સમીપમ્ આગત્ય સ્વસ્ય માતા પિતા પત્ની સન્તાના ભ્રાતરો ભગિમ્યો નિજપ્રાણાશ્ચ, એતેભ્યઃ સર્વ્વેભ્યો મય્યધિકં પ્રેમ ન કરોતિ, સ મમ શિષ્યો ભવિતું ન શક્ષ્યતિ|

27 And whosoever does not bear his cross, and come after me, cannot be my disciple.

યઃ કશ્ચિત્ સ્વીયં ક્રુશં વહન્ મમ પશ્ચાન્ન ગચ્છતિ, સોપિ મમ શિષ્યો ભવિતું ન શક્ષ્યતિ|

28 For which of you, intending to build a tower, sits not down first, and counts the cost, whether he have sufficient to finish it?

દુર્ગનિર્મ્માણે કતિવ્યયો ભવિષ્યતિ, તથા તસ્ય સમાપ્તિકરણાર્થં સમ્પત્તિરસ્તિ ન વા, પ્રથમમુપવિશ્ય એતન્ન ગણયતિ, યુષ્માકં મધ્ય એતાદૃશઃ કોસ્તિ?

29 Lest lest by any means, after he has laid the foundation, and is not able to finish it, all that behold it begin to mock him,

નોચેદ્ ભિત્તિં કૃત્વા શેષે યદિ સમાપયિતું ન શક્ષ્યતિ,

30 Saying, This man began to build, and was not able to finish.

તર્હિ માનુષોયં નિચેતુમ્ આરભત સમાપયિતું નાશક્નોત્, ઇતિ વ્યાહૃત્ય સર્વ્વે તમુપહસિષ્યન્તિ|

31 Or what king, going to make war against another king, sits not down first, and consults whether he be able with ten thousand to meet him that comes against him with twenty thousand?

અપરઞ્ચ ભિન્નભૂપતિના સહ યુદ્ધં કર્ત્તુમ્ ઉદ્યમ્ય દશસહસ્રાણિ સૈન્યાનિ ગૃહીત્વા વિંશતિસહસ્રેઃ સૈન્યૈઃ સહિતસ્ય સમીપવાસિનઃ સમ્મુખં યાતું શક્ષ્યામિ ન વેતિ પ્રથમં ઉપવિશ્ય ન વિચારયતિ એતાદૃશો ભૂમિપતિઃ કઃ?

32 Or else, while the other is yet a great way off, he sends an embassy, and desires conditions of peace.

યદિ ન શક્નોતિ તર્હિ રિપાવતિદૂરે તિષ્ઠતિ સતિ નિજદૂતં પ્રેષ્ય સન્ધિં કર્ત્તું પ્રાર્થયેત|

33 So likewise, whosoever he be of you that forsakes not all that he has, he cannot be my disciple.

તદ્વદ્ યુષ્માકં મધ્યે યઃ કશ્ચિન્ મદર્થં સર્વ્વસ્વં હાતું ન શક્નોતિ સ મમ શિષ્યો ભવિતું ન શક્ષ્યતિ|

34 Salt is good: but if the salt have lost his savour, wherewith shall it be seasoned?

લવણમ્ ઉત્તમમ્ ઇતિ સત્યં, કિન્તુ યદિ લવણસ્ય લવણત્વમ્ અપગચ્છતિ તર્હિ તત્ કથં સ્વાદુયુક્તં ભવિષ્યતિ?

35 It is neither fit for the land, nor yet for the dunghill; but men cast it out. He that has ears to hear, let him hear.

તદ ભૂમ્યર્થમ્ આલવાલરાશ્યર્થમપિ ભદ્રં ન ભવતિ; લોકાસ્તદ્ બહિઃ ક્ષિપન્તિ| યસ્ય શ્રોતું શ્રોત્રે સ્તઃ સ શૃણોતુ|