Luke 13
1 There were present at that season some that told him of the Galilaeans, whose blood Pilate had mingled with their sacrifices.
អបរញ្ច បីលាតោ យេឞាំ គាលីលីយានាំ រក្តានិ ពលីនាំ រក្តៃះ សហាមិឝ្រយត៑ តេឞាំ គាលីលីយានាំ វ្ឫត្តាន្តំ កតិបយជនា ឧបស្ថាប្យ យីឝវេ កថយាមាសុះ។
2 And Jesus answering said unto them, Suppose all of you that these Galilaeans were sinners above all the Galilaeans, because they suffered such things?
តតះ ស ប្រត្យុវាច តេឞាំ លោកានាម៑ ឯតាទ្ឫឝី ទុគ៌តិ រ្ឃដិតា តត្ការណាទ៑ យូយំ កិមន្យេភ្យោ គាលីលីយេភ្យោប្យធិកបាបិនស្តាន៑ ពោធធ្វេ?
3 I tell you, Nay: but, except all of you repent, all of you shall all likewise perish.
យុឞ្មានហំ វទាមិ តថា ន កិន្តុ មនះសុ ន បរាវត៌្តិតេឞុ យូយមបិ តថា នំក្ឞ្យថ។
4 Or those eighteen, upon whom the tower in Siloam fell, and slew them, think all of you that they were sinners above all men that dwelt in Jerusalem?
អបរញ្ច ឝីលោហនាម្ន ឧច្ចគ្ឫហស្យ បតនាទ៑ យេៜឞ្ដាទឝជនា ម្ឫតាស្តេ យិរូឝាលមិ និវាសិសវ៌្វលោកេភ្យោៜធិកាបរាធិនះ កិំ យូយមិត្យំ ពោធធ្វេ?
5 I tell you, Nay: but, except all of you repent, all of you shall all likewise perish.
យុឞ្មានហំ វទាមិ តថា ន កិន្តុ មនះសុ ន បរិវត៌្តិតេឞុ យូយមបិ តថា នំក្ឞ្យថ។
6 He spoke also this parable; A certain man had a fig tree planted in his vineyard; and he came and sought fruit thereon, and found none.
អនន្តរំ ស ឥមាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាមកថយទ៑ ឯកោ ជនោ ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្រមធ្យ ឯកមុឌុម្ពរវ្ឫក្ឞំ រោបិតវាន៑។ បឝ្ចាត៑ ស អាគត្យ តស្មិន៑ ផលានិ គវេឞយាមាស,
7 Then said he unto the dresser of his vineyard, Behold, these three years I come seeking fruit on this fig tree, and find none: cut it down; why cumbers it the ground?
កិន្តុ ផលាប្រាប្តេះ ការណាទ៑ ឧទ្យានការំ ភ្ឫត្យំ ជគាទ, បឝ្យ វត្សរត្រយំ យាវទាគត្យ ឯតស្មិន្នុឌុម្ពរតរៅ ក្ឞលាន្យន្វិច្ឆាមិ, កិន្តុ នៃកមបិ ប្រប្នោមិ តរុរយំ កុតោ វ្ឫថា ស្ថានំ វ្យាប្យ តិឞ្ឋតិ? ឯនំ ឆិន្ធិ។
8 And he answering said unto him, Lord, let it alone this year also, till I shall dig about it, and dung it:
តតោ ភ្ឫត្យះ ប្រត្យុវាច, ហេ ប្រភោ បុនវ៌ឞ៌មេកំ ស្ថាតុម៑ អាទិឝ; ឯតស្យ មូលស្យ ចតុទ៌ិក្ឞុ ខនិត្វាហម៑ អាលវាលំ ស្ថាបយាមិ។
9 And if it bear fruit, well: and if not, then after that you shall cut it down.
តតះ ផលិតុំ ឝក្នោតិ យទិ ន ផលតិ តហ៌ិ បឝ្ចាត៑ ឆេត្ស្យសិ។
10 And he was teaching in one of the synagogues on the sabbath.
អថ វិឝ្រាមវារេ ភជនគេហេ យីឝុរុបទិឝតិ
11 And, behold, there was a woman which had a spirit (pneuma) of infirmity eighteen years, and was bowed together, and could in no wise lift up herself.
តស្មិត៑ សមយេ ភូតគ្រស្តត្វាត៑ កុព្ជីភូយាឞ្ដាទឝវឞ៌ាណិ យាវត៑ កេនាប្យុបាយេន ឫជុ រ្ភវិតុំ ន ឝក្នោតិ យា ទុព៌្ពលា ស្ត្រី,
12 And when Jesus saw her, he called her to him, and said unto her, Woman, you are loosed from your infirmity.
តាំ តត្រោបស្ថិតាំ វិលោក្យ យីឝុស្តាមាហូយ កថិតវាន៑ ហេ នារិ តវ ទៅព៌្ពល្យាត៑ ត្វំ មុក្តា ភវ។
13 And he laid his hands on her: and immediately she was made straight, and glorified God.
តតះ បរំ តស្យា គាត្រេ ហស្តាប៌ណមាត្រាត៑ សា ឫជុព៌្ហូត្វេឝ្វរស្យ ធន្យវាទំ កត៌្តុមារេភេ។
14 And the ruler of the synagogue answered with indignation, because that Jesus had healed on the sabbath day, and said unto the people, There are six days in which men ought to work: in them therefore come and be healed, and not on the sabbath day.
កិន្តុ វិឝ្រាមវារេ យីឝុនា តស្យាះ ស្វាស្ថ្យករណាទ៑ ភជនគេហស្យាធិបតិះ ប្រកុប្យ លោកាន៑ ឧវាច, ឞដ្សុ ទិនេឞុ លោកៃះ កម៌្ម កត៌្តវ្យំ តស្មាទ្ធេតោះ ស្វាស្ថ្យាត៌្ហំ តេឞុ ទិនេឞុ អាគច្ឆត, វិឝ្រាមវារេ មាគច្ឆត។
15 The Lord then answered him, and said, You hypocrite, does not each one of you on the sabbath loose his ox or his ass from the stall, and lead him away to watering?
តទា បភុះ ប្រត្យុវាច រេ កបដិនោ យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកោ ជនោ វិឝ្រាមវារេ ស្វីយំ ស្វីយំ វ្ឫឞភំ គទ៌ភំ វា ពន្ធនាន្មោចយិត្វា ជលំ បាយយិតុំ កិំ ន នយតិ?
16 And ought not this woman, being a daughter of Abraham, whom Satan has bound, lo, these eighteen years, be loosed from this bond on the sabbath day?
តហ៌្យាឞ្ដាទឝវត្សរាន៑ យាវត៑ ឝៃតានា ពទ្ធា ឥព្រាហីមះ សន្តតិរិយំ នារី កិំ វិឝ្រាមវារេ ន មោចយិតវ្យា?
17 And when he had said these things, all his adversaries were ashamed: and all the people rejoiced for all the glorious things that were done by him.
ឯឞុ វាក្យេឞុ កថិតេឞុ តស្យ វិបក្ឞាះ សលជ្ជា ជាតាះ កិន្តុ តេន ក្ឫតសវ៌្វមហាកម៌្មការណាត៑ លោកនិវហះ សានន្ទោៜភវត៑។
18 Then said he, Unto what is the kingdom of God like? and unto which shall I resemble it?
អនន្តរំ សោវទទ៑ ឦឝ្វរស្យ រាជ្យំ កស្យ សទ្ឫឝំ? កេន តទុបមាស្យាមិ?
19 It is like a grain of mustard seed, which a man took, and cast into his garden; and it grew, and waxed a great tree; and the fowls of the air lodged in the branches of it.
យត៑ សឞ៌បពីជំ គ្ឫហីត្វា កឝ្ចិជ្ជន ឧទ្យាន ឧប្តវាន៑ តទ៑ ពីជមង្កុរិតំ សត៑ មហាវ្ឫក្ឞោៜជាយត, តតស្តស្យ ឝាខាសុ វិហាយសីយវិហគា អាគត្យ ន្យូឞុះ, តទ្រាជ្យំ តាទ្ឫឝេន សឞ៌បពីជេន តុល្យំ។
20 And again he said, Unto which shall I liken the kingdom of God?
បុនះ កថយាមាស, ឦឝ្វរស្យ រាជ្យំ កស្យ សទ្ឫឝំ វទិឞ្យាមិ? យត៑ កិណ្វំ កាចិត៑ ស្ត្រី គ្ឫហីត្វា ទ្រោណត្រយបរិមិតគោធូមចូណ៌េឞុ ស្ថាបយាមាស,
21 It is like leaven, which a woman took and hid in three measures of meal, till the whole was leavened.
តតះ ក្រមេណ តត៑ សវ៌្វគោធូមចូណ៌ំ វ្យាប្នោតិ, តស្យ កិណ្វស្យ តុល្យម៑ ឦឝ្វរស្យ រាជ្យំ។
22 And he went through the cities and villages, teaching, and journeying toward Jerusalem.
តតះ ស យិរូឝាលម្នគរំ ប្រតិ យាត្រាំ ក្ឫត្វា នគរេ នគរេ គ្រាមេ គ្រាមេ សមុបទិឝន៑ ជគាម។
23 Then said one unto him, Lord, are there few that be saved? And he said unto them,
តទា កឝ្ចិជ្ជនស្តំ បប្រច្ឆ, ហេ ប្រភោ កិំ កេវលម៑ អល្បេ លោកាះ បរិត្រាស្យន្តេ?
24 Strive to enter in at the strait gate: for many, I say unto you, will seek to enter in, and shall not be able.
តតះ ស លោកាន៑ ឧវាច, សំកីណ៌ទ្វារេណ ប្រវេឞ្ដុំ យតឃ្វំ, យតោហំ យុឞ្មាន៑ វទាមិ, ពហវះ ប្រវេឞ្ដុំ ចេឞ្ដិឞ្យន្តេ កិន្តុ ន ឝក្ឞ្យន្តិ។
25 When once the master of the house has risen up, and has shut to the door, and all of you begin to stand without, and to knock at the door, saying, Lord, Lord, open unto us; and he shall answer and say unto you, I know you not whence all of you are:
គ្ឫហបតិនោត្ថាយ ទ្វារេ រុទ្ធេ សតិ យទិ យូយំ ពហិះ ស្ថិត្វា ទ្វារមាហត្យ វទថ, ហេ ប្រភោ ហេ ប្រភោ អស្មត្ការណាទ៑ ទ្វារំ មោចយតុ, តតះ ស ឥតិ ប្រតិវក្ឞ្យតិ, យូយំ កុត្រត្យា លោកា ឥត្យហំ ន ជានាមិ។
26 Then shall all of you begin to say, We have eaten and drunk in your presence, and you have taught in our streets.
តទា យូយំ វទិឞ្យថ, តវ សាក្ឞាទ៑ វយំ ភេជនំ បានញ្ច ក្ឫតវន្តះ, ត្វញ្ចាស្មាកំ នគរស្យ បថិ សមុបទិឞ្ដវាន៑។
27 But he shall say, I tell you, I know you not whence all of you are; depart from me, all you workers of iniquity.
កិន្តុ ស វក្ឞ្យតិ, យុឞ្មានហំ វទាមិ, យូយំ កុត្រត្យា លោកា ឥត្យហំ ន ជានាមិ; ហេ ទុរាចារិណោ យូយំ មត្តោ ទូរីភវត។
28 There shall be weeping and gnashing of teeth, when all of you shall see Abraham, and Isaac, and Jacob, and all the prophets, in the kingdom of God, and you yourselves thrust out.
តទា ឥព្រាហីមំ ឥស្ហាកំ យាកូពញ្ច សវ៌្វភវិឞ្យទ្វាទិនឝ្ច ឦឝ្វរស្យ រាជ្យំ ប្រាប្តាន៑ ស្វាំឝ្ច ពហិឞ្ក្ឫតាន៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា យូយំ រោទនំ ទន្តៃទ៌ន្តឃឞ៌ណញ្ច ករិឞ្យថ។
29 And they shall come from the east, and from the west, and from the north, and from the south, and shall sit down in the kingdom of God.
អបរញ្ច បូវ៌្វបឝ្ចិមទក្ឞិណោត្តរទិគ្ភ្យោ លោកា អាគត្យ ឦឝ្វរស្យ រាជ្យេ និវត្ស្យន្តិ។
30 And, behold, there are last which shall be first, and there are first which shall be last.
បឝ្យតេត្ថំ ឝេឞីយា លោកា អគ្រា ភវិឞ្យន្តិ, អគ្រីយា លោកាឝ្ច ឝេឞា ភវិឞ្យន្តិ។
31 The same day there came certain of the Pharisees, saying unto him, Get you out, and depart behind: for Herod will kill you.
អបរញ្ច តស្មិន៑ ទិនេ កិយន្តះ ផិរូឝិន អាគត្យ យីឝុំ ប្រោចុះ, ពហិគ៌ច្ឆ, ស្ថានាទស្មាត៑ ប្រស្ថានំ កុរុ, ហេរោទ៑ ត្វាំ ជិឃាំសតិ។
32 And he said unto them, Go all of you, and tell that fox, Behold, I cast out devils, and I do cures to day and tomorrow, and the third day I shall be perfected.
តតះ ស ប្រត្យវោចត៑ បឝ្យតាទ្យ ឝ្វឝ្ច ភូតាន៑ វិហាប្យ រោគិណោៜរោគិណះ ក្ឫត្វា ត្ឫតីយេហ្និ សេត្ស្យាមិ, កថាមេតាំ យូយមិត្វា តំ ភូរិមាយំ វទត។
33 Nevertheless I must walk to day, and tomorrow, and the day following: for it cannot be that a prophet perish out of Jerusalem.
តត្រាប្យទ្យ ឝ្វះ បរឝ្វឝ្ច មយា គមនាគមនេ កត៌្តវ្យេ, យតោ ហេតោ រ្យិរូឝាលមោ ពហិះ កុត្រាបិ កោបិ ភវិឞ្យទ្វាទី ន ឃានិឞ្យតេ។
34 O Jerusalem, Jerusalem, which kill the prophets, and stone them that are sent unto you; how often would I have gathered your children together, as a hen does gather her brood under her wings, and all of you would not!
ហេ យិរូឝាលម៑ ហេ យិរូឝាលម៑ ត្វំ ភវិឞ្យទ្វាទិនោ ហំសិ តវាន្តិកេ ប្រេរិតាន៑ ប្រស្តរៃម៌ារយសិ ច, យថា កុក្កុដី និជបក្ឞាធះ ស្វឝាវកាន៑ សំគ្ឫហ្លាតិ, តថាហមបិ តវ ឝិឝូន៑ សំគ្រហីតុំ កតិវារាន៑ ឰច្ឆំ កិន្តុ ត្វំ នៃច្ឆះ។
35 Behold, your house is left unto you desolate: and verily I say unto you, All of you shall not see me, until the time come when all of you shall say, Blessed is he that comes in the name of the Lord.
បឝ្យត យុឞ្មាកំ វាសស្ថានានិ ប្រោច្ឆិទ្យមានានិ បរិត្យក្តានិ ច ភវិឞ្យន្តិ; យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ, យះ ប្រភោ រ្នាម្នាគច្ឆតិ ស ធន្យ ឥតិ វាចំ យាវត្កាលំ ន វទិឞ្យថ, តាវត្កាលំ យូយំ មាំ ន ទ្រក្ឞ្យថ។
