Jonah 2
1 Then Jonah prayed unto the LORD his God out of the fish's belly,
Yunus balığın karnından Tanrısı RAB'be şöyle dua etti:
2 And said, I cried by reason of mine affliction unto the LORD, and he heard me; out of the belly of hell cried I, and you heard my voice. (Sheol h7585)
“Ya RAB, sıkıntı içinde sana yakardım, Yanıtladın beni. Yardım istedim ölüler diyarının bağrından, Kulak verdin sesime. (Sheol h7585)
3 For you had cast me into the deep, in the midst of the seas; and the floods compassed me about: all your billows and your waves passed over me.
Beni engine, denizin ta dibine fırlattın. Sular sardı çevremi. Azgın dalgalar geçti üzerimden.
4 Then I said, I am cast out of your sight; yet I will look again toward your holy temple.
‘Huzurundan kovuldum’ dedim, ‘Yine de göreceğim kutsal tapınağını.’
5 The waters compassed me about, even to the soul: the depth closed me round about, the weeds were wrapped about my head.
Sular boğacak kadar kuşattı beni, Çevremi enginler sardı, Yosunlar dolaştı başıma.
6 I went down to the bottoms of the mountains; the earth with her bars was about me for ever: yet have you brought up my life from corruption, O LORD my God.
Dağların köklerine kadar battım, Dünya sonsuza dek sürgülendi arkamdan; Ama, ya RAB, Tanrım, Canımı sen kurtardın çukurdan.
7 When my soul fainted within me I remembered the LORD: and my prayer came in unto you, into your holy temple.
Soluğum tükenince seni andım, ya RAB, Duam sana, kutsal tapınağına erişti.
8 They that observe lying vanities forsake their own mercy.
Değersiz putlara tapanlar, Vefasızlık etmiş olurlar.
9 But I will sacrifice unto you with the voice of thanksgiving; I will pay that that I have vowed. Salvation is of the LORD.
Ama şükranla kurban sunacağım sana, Adağımı yerine getireceğim. Kurtuluş senden gelir, ya RAB!”
10 And the LORD spoke unto the fish, and it vomited out Jonah upon the dry land.
RAB balığa buyruk verdi ve balık Yunus'u karaya kustu.
