Job 39
1 Know you the time when the wild goats of the rock bring forth? or can you mark when the hinds do calve?
Сән тағдики явайи өшкиләрниң қачан туғидиғанлиғини биләмсән? Җәрәнләрниң балилиғанлиғини күзитип баққанмусән?
2 Can you number the months that they fulfill? or know you the time when they bring forth?
Уларниң боғаз болғили нәччә ай болғанлиғини саналамсән? Уларниң балилайдиған вақтидин хәвириң барму?
3 They bow themselves, they bring forth their young ones, they cast out their sorrows.
Улар қәддини пүкүп, йетип балилирини туғиду, Улар өзидики толғақни чиқирип ташлайду;
4 Their young ones are in good looking, they grow up with corn; they go forth, and return not unto them.
Уларниң балилири күчлинип йетилиду, Улар далада өсүп, [анисиниң] йенидин чиқип қайтип кәлмәйду.
5 Who has sent out the wild ass free? or who has loosed the bands of the wild ass?
Явайи ешәкни далаға қоюветип әркинликкә чиқарған ким? Шаш ешәкниң нохтилирини йешивәткән ким?
6 Whose house I have made the wilderness, and the barren land his dwellings.
Чөл-баяванни униң өйи қилғанмән, Шорлуқниму униң туралғуси қилғанмән.
7 He scorns the multitude of the city, neither regards he the crying of the driver.
У шәһәрниң қийқас-сүрәнлиридин жирақ туруп уни мазақ қилиду; У ешәкчиниң вақиришиниму аңлимайду.
8 The range of the mountains is his pasture, and he searches after every green thing.
У тағларни өз яйлиғим дәп кезиду, Шу йәрдики һәммә гүл-гияни издәп жүриду.
9 Will the unicorn (ox) be willing to serve you, or abide by your crib?
Явайи кала болса хизмитиңгә киришкә рази боламду? Сениң оқуруңниң йенида турушқа унамду?
10 Can you bind the unicorn (ox) with his band in the furrow? or will he harrow the valleys after you?
Явайи калини тана билән бағлап, тапқа чүшүрәләмсән?! У саңа әгишип җилғиларда меңип тирна тартамду?
11 Will you trust him, because his strength is great? or will you leave your labour to him?
Униң күчи зор болғанлиғи үчүн униңға тайинамсән? Әмгигиңни униңға аманәт қиламсән?
12 Will you believe him, that he will bring home your seed, and gather it into your barn?
Данлириңни өйгә көтирип әкилишни униңға тапшурамсән? «[Данлиримни] хаминимға жиғиштуриду» дәп униңға ишәнәмсән?
13 Gave you the goodly wings unto the peacocks? or wings and feathers unto the ostrich?
Төгиқуш қанатлирини шатлиқ билән қақиду, Бирақ булар ләйләкниң қанат учлири һәм пәйлиригә йетәмду?
14 Which left her eggs in the earth, and warms them in dust,
У тухумлирини йәргә ташлап қойиду, Тухумлирим топида исситилсун, дәйду.
15 And forgets that the foot may crush them, or that the wild beast may break them.
Уларниң тәсадипий дәссилип янҗилидиғанлиғини, Далидики бирәр һайванниң асанла уларни дәссәп-чәйләйдиғанлиғини унтуйду.
16 She is hardened against her young ones, as though they were not her's: her labour is in vain without fear;
Балилирини өзиниң әмәстәк бағрини қаттиқ қилиду; Униң туғутиниң әҗри бекарға кетиду, Бирақ у писәнт қилмиғандәк туриду.
17 Because God has deprived her of wisdom, neither has he imparted to her understanding.
Чүнки Тәңри уни кам әқил қилған, Униңға даналиқни бәрмигән.
18 What time she lifts up herself on high, she scorns the horse and his rider.
Һалбуки, у жүгүрүш алдида мәйдисини жуқуриға көтәргинидә, Ат һәм атлиқларни кәмситип мазақ қилиду.
19 Have you given the horse strength? have you clothed his neck with thunder?
Сән атқа күч беғишлиғанмидиң? Сән униң бойниға йәлпүнүп туридиған яйлини кийгүзгәнмидиң?
20 Can you make him afraid as a grasshopper? the glory of his nostrils is terrible.
Сән уни һәйвәтлик пурқушлири билән адәмни қорқутидиған, Чекәткидәк сәкрәйдиған қилаламсән?
21 He paws in the valley, and rejoices in his strength: he goes on to meet the armed men.
У әшәддийлик билән йәр татилап-зохчуп, Өз күчидин шатлинип кетиду, Қураллиқ қошун билән җәң қилишқа атлиниду.
22 He mocks at fear, and is not affrighted; neither turns he back from the sword.
У қорқунучқа нисбәтән күлүпла қойиду, Һеч немидин қорқмайду; Қиличниң бисидин у янмайду.
23 The quiver rattles against him, the glittering spear and the shield.
Оқдан, җулалиқ нәйзә, Гөрзиму униң йенида шарақшийду,
24 He swallows the ground with fierceness and rage: neither believes he that it is the sound of the trumpet.
У йәрни аччиқ һәм ғәзәп билән жутуветиду, [Җәң] канайини бир аңлапла һаяҗанлинип қин-қиниға патмай кетиду.
25 He says among the trumpets, Ha, ha; and he smells the battle far off, the thunder of the captains, and the shouting.
Канайларниң авази биләнла у: «Айһай!» дәйду, У җәңни жирақтин пурап болиду. У сәркәрдиләрниң товлашлирини, җәңчиләрниң вақирашлирини хошаллиқ билән аңлайду.
26 Does the hawk fly by your wisdom, and stretch her wings toward the south?
Сар сениң әқлиң билән учамду, Қанатлирини җәнупқа қарап керәмду?
27 Does the eagle mount up at your command, and make her nest on high?
Бүркүт буйруғуң билән жуқуриға пәрваз қилип көтириләмду, Угисини жуқуриға саламду?
28 She dwells and abides on the rock, upon the crag of the rock, and the strong place.
У қорам ташниң үстидә маканлишиду, У тағниң чоққисиға қониду, Тик қияниму туралғуси қилиду.
29 From thence she seeks the prey, and her eyes behold far off.
Шу йәрдин у овни пайлап байқивалиду, Көзлири жирақ-жирақларни күзитиду.
30 Her young ones also suck up blood: and where the slain are, there is she.
Униң балилири қан шорайду; Өлтүрүлгәнләр нәдә болса, у шу йәрдә болиду».
