< Job 11 >

1 Then answered Zophar the Naamathite, and said,
Pagkatapos sumagot si Zofar ang Naamita at nagsabi,
2 Should not the multitude of words be answered? and should a man full of talk be justified?
Hindi ba dapat sagutin ang ganyang napakaraming salita? Nararapat ba sa taong ito, na puno ng mga salita, na paniwalaan?
3 Should your lies make men hold their peace? and when you mock, shall no man make you ashamed?
Nararapat ba na ang iyong pagmamagaling ay nagpapanatili sa iba na manahimik? Kapag kinutya mo ang aming katuruan, wala bang sinuman na magpapahiya sa iyo?
4 For you have said, My doctrine is pure, and I am clean in your eyes.
Dahil sinasabi mo sa Diyos, 'Ang aking mga paniniwala ay dalisay, ako ay walang kasalanan sa iyong mga mata.
5 But oh that God would speak, and open his lips against you;
Pero, kung sana lang magsalita ang Diyos at buksan ang kaniyang bibig laban sa iyo;
6 And that he would show you the secrets of wisdom, that they are double to that which is! Know therefore that God exacts of you less than your iniquity deserves.
na ipakita sa iyo ang mga lihim ng karunungan. Dahil dakila siya sa pang-unawa. Saka mo alamin na ang hinihingi sa iyo ng Diyos ay mas magaan sa nararapat sa iyong kasalanan.
7 Can you by searching find out God? can you find out the Almighty unto perfection?
Maiintindihan mo ba ang Diyos sa pamamagitan ng paghahanap sa kania? Maaari mo bang mauunawaan ang Makapangyarihan nang lubusan?
8 It is as high as heaven; what can you do? deeper than hell; what can you know? (Sheol h7585)
Ang mga bagay ay kasing-taas ng langit; ano ang magagawa mo? Mas malalim pa ito kaysa sa sheol; ano ang malalaman mo? (Sheol h7585)
9 The measure thereof is longer than the earth, and broader than the sea.
Ang kaniyang sukat ay mas mahaba pa kaysa daigdig, mas malawak pa kaysa dagat.
10 If he cut off, and shut up, or gather together, then who can hinder him?
Kung siya ay dumadaan at ikinukulong ang sinuman, kung tinatawag ang sinuman sa hukuman, sa gayon sino ang makakapigil sa kaniya?
11 For he knows vain men: he sees wickedness also; will he not then consider it?
Sapagkat kilala niya ang mga taong mapagpanggap; kapag nakakakita ng kasamaan, hindi ba niya napapansin ito?
12 For vain men would be wise, though man be born like a wild ass's colt.
Pero ang mga taong hangal ay walang pang-unawa; Makukuha nila ito kapag ang isang ligaw na asno ay magsilang ng isang tao.
13 If you prepare your heart, and stretch out your hands toward him;
Pero ipagpalagay na itinakda mong ayusin ang iyong puso at iniunat ang iyong mga kamay patungo sa Diyos;
14 If iniquity be in your hand, put it far away, and let not wickedness dwell in your tabernacles.
ipagpalagay mo na ang kasamaan ay nasa iyong mga kamay, kung gayon ilayo mo ito mula sa iyo, at hindi hinayaan ang kasamaan na manahan sa iyong mga tolda.
15 For then shall you lift up your face without spot; yea, you shall be steadfast, and shall not fear:
Sa gayon ay tiyak na maitataas mo ang iyong mukha na walang tanda ng kahihiyan; tunay nga, magiging matatag ka at hindi matatakot.
16 Because you shall forget your misery, and remember it as waters that pass away:
Makakalimutan mo ang iyong paghihirap; maaalala mo lamang ito gaya ng tubig na umagos palayo.
17 And your age shall be clearer than the noonday: you shall shine forth, you shall be as the morning.
Ang iyong buhay ay magiging mas maliwanag kaysa katanghaliang tapat; kahit na mayroong kadiliman, ito ay magiging gaya ng umaga.
18 And you shall be secure, because there is hope; yea, you shall dig about you, and you shall take your rest in safety.
Magiging ligtas ka dahil may pag-asa; sa katunayan, matatagpuan mo ang iyong kaligtasan at ikaw ay makapagpapahinga nang ligtas.
19 Also you shall lie down, and none shall make you afraid; yea, many shall make suit unto you.
At walang pwedeng tumakot sa iyo; tunay, marami ang lalapit sa iyo para humingi ng pabor.
20 But the eyes of the wicked shall fail, and they shall not escape, and their hope shall be as the giving up of the spirit.
Pero ang mga mata ng mga masasamang tao ay mabibigo; wala silang paraan para tumakas. Ang kanilang tanging pag-asa ay ang huling hinga ng buhay.”

< Job 11 >