Job 10

1 My soul is weary of my life; I will leave my complaint upon myself; I will speak in the bitterness of my soul.

Ang akong kalag gikapuyan na sa akong kinabuhi; Ipagula ko ang akong kaguol; ako mosulti sa kapait sa akong kalag.

2 I will say unto God, Do not condemn me; show me wherefore you contend with me.

Akong ingnon ang Dios: Ayaw ako pagsiloti; Itudlo kanako kong unsay hinungdan sa imong pagpakiglalis kanako.

3 Is it good unto you that you should oppress, that you should despise the work of your hands, and shine upon the counsel of the wicked?

Maayo ba alang kanimo nga ikaw magalupig, Nga ikaw magabiay-biay sa buhat sa imong kamot, Ug magadan-ag sa ibabaw sa ginatambag sa mga dautan?

4 Have you eyes of flesh? or see you as man sees?

Aduna ba ikaw ing mga mata nga unod? Kun ang imong pagtan-aw, sama ba sa tinan-awan sa tawo?

5 Are your days as the days of man? are your years as man's days,

Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa tawo, Kun ang imong katuigan ingon ba sa mga adlaw sa tawo,

6 That you enquire after mine iniquity, and search after my sin?

Nga ikaw nagapangita man sa akong kadautan, Ug nagasusi sa akong sala,

7 You know that I am not wicked; and there is none that can deliver out of your hand.

Bisan ikaw nahibalo nga ako dili man dautan, Ug walay bisan kinsa nga arang makakuha gikan sa imong kamot?

8 your hands have made me and fashioned me together round about; yet you do destroy me.

Ang imong mga kamot nagbuhat kanako ug nag-umol kanako, Sa tingub sa nagalibut; apan ikaw magapukan man kanako.

9 Remember, I plead to you, that you have made me as the clay; and will you bring me into dust again?

Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo, nga ingon sa lapok imo akong giumol; Ug imo ba akong dad-on pag-usab sa abug?

10 Have you not poured me out as milk, and curdled me like cheese?

Wala ba ako ibubo nimo ingon sa gatas, Ug gipagahi sama sa queso?

11 You have clothed me with skin and flesh, and have fenced me with bones and sinews.

Imo akong gibistihan sa panit ug unod, Ug imo akong gitagik sa mga bukog ug mga ugat.

12 You have granted me life and favour, and your visitation has preserved my spirit.

Ikaw naghatag kanako sa kinabuhi ug mahigugmaong-kalolot, Ug ang imong pagmatoto nakagbantay sa akong espiritu.

13 And these things have you hid in your heart: I know that this is with you.

Apan kining mga butanga imong gitipigan sa imong kasingkasing; Ako nahibalo nga kini anaa ra kanimo:

14 If I sin, then you mark me, and you will not acquit me from mine iniquity.

Kong ako makasala, nan ikaw magatimaan kanako, Ug ikaw dili kanako magpagawas sa akong kasal-anan.

15 If I be wicked, woe unto me; and if I be righteous, yet will I not lift up my head. I am full of confusion; therefore see you mine affliction;

Kong ako dautan man, alaut ako; Kong ako matarung, dili lamang ako mopaitaas sa akong ulo, Kay puno man sa kaulawan, Ug nagatan-aw sa akong kagul-anan.

16 For it increases. You hunt me as a fierce lion: and again you show yourself marvellous upon me.

Kong ang akong ulo magapataas sa iyang kaugalingon, ikaw, ingon sa usa ka leon magapangita kanako; Ug ikaw nagapadayag na usab kanako, sa imong kaugalingon, ingon nga kahibulongan.

17 You renew your witnesses against me, and increase your indignation upon me; changes and war are against me.

Imong ginabag-o ang imong mga pagpamatuod batok kanako, Ug ginadugangan mo ang imong kasuko batok kanako: Ang mga kausaban ug kagubatan ania uban kanako.

18 Wherefore then have you brought me forth out of the womb? Oh that I had given up the spirit, and no eye had seen me!

Busa ngano man nga imo akong gipagula gikan sa tiyan? Patay na unta ako, ug walay mata unta nga nakakita kanako.

19 I should have been as though I had not been; I should have been carried from the womb to the grave.

Ako maingon unta, ingon sa wala ako matawo; Gihatud na unta ako gikan sa tago-angkan ngadto sa lubnganan.

20 Are not my days few? cease then, and let me alone, that I may take comfort a little,

Dili ba diyutay da ang akong mga adlaw? nan humonong ka, Ug pasagdi ako aron nga makabaton ako ug diyutayng kalipay,

21 Before I go whence I shall not return, even to the land of darkness and the shadow of death;

Sa dili pa ako mogikan nga gikan didto dili na mobalik, Ngadto sa yuta sa kangitngitan ug sa landong sa kamatayon;

22 A land of darkness, as darkness itself; and of the shadow of death, without any order, and where the light is as darkness.

Ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, Sa yuta sa landong sa kamatayon, ug walay kahusay, Ug diin ang suga ingon sa tungang gabii.