Hebrews 12
1 Wherefore seeing we also are compassed about with so great a cloud of witnesses, let us lay aside every weight, and the sin which does so easily beset us, and let us run with patience the race that is set before us,
អតោ ហេតោរេតាវត្សាក្ឞិមេឃៃ រ្វេឞ្ដិតាះ សន្តោ វយមបិ សវ៌្វភារម៑ អាឝុពាធកំ បាបញ្ច និក្ឞិប្យាស្មាកំ គមនាយ និរូបិតេ មាគ៌េ ធៃយ៌្យេណ ធាវាម។
2 Looking unto Jesus the author and finisher of our faith; who for the joy that was set before him endured the cross, despising the shame, and is set down at the right hand of the throne of God.
យឝ្ចាស្មាកំ វិឝ្វាសស្យាគ្រេសរះ សិទ្ធិកត៌្តា ចាស្តិ តំ យីឝុំ វីក្ឞាមហៃ យតះ ស ស្វសម្មុខស្ថិតានន្ទស្យ ប្រាប្ត្យត៌្ហម៑ អបមានំ តុច្ឆីក្ឫត្យ ក្រុឝស្យ យាតនាំ សោឍវាន៑ ឦឝ្វរីយសិំហាសនស្យ ទក្ឞិណបាឝ៌្វេ សមុបវិឞ្ដវាំឝ្ច។
3 For consider him that endured such contradiction of sinners against himself, lest all of you be wearied and faint in your minds.
យះ បាបិភិះ ស្វវិរុទ្ធម៑ ឯតាទ្ឫឝំ វៃបរីត្យំ សោឍវាន៑ តម៑ អាលោចយត តេន យូយំ ស្វមនះសុ ឝ្រាន្តាះ ក្លាន្តាឝ្ច ន ភវិឞ្យថ។
4 All of you have not yet resisted unto blood, striving against sin.
យូយំ បាបេន សហ យុធ្យន្តោៜទ្យាបិ ឝោណិតវ្យយបយ៌្យន្តំ ប្រតិរោធំ នាកុរុត។
5 And all of you have forgotten the exhortation which speaks unto you as unto children, My son, despise not you the chastening of the Lord, nor faint when you are rebuked of him:
តថា ច បុត្រាន៑ ប្រតីវ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ យ ឧបទេឝ ឧក្តស្តំ កិំ វិស្ម្ឫតវន្តះ? "បរេឝេន ក្ឫតាំ ឝាស្តិំ ហេ មត្បុត្រ ន តុច្ឆយ។ តេន សំភត៌្សិតឝ្ចាបិ នៃវ ក្លាម្យ កទាចន។
6 For whom the Lord loves he chastens, and scourges every son whom he receives.
បរេឝះ ប្រីយតេ យស្មិន៑ តស្មៃ ឝាស្តិំ ទទាតិ យត៑។ យន្តុ បុត្រំ ស គ្ឫហ្លាតិ តមេវ ប្រហរត្យបិ។ "
7 If all of you endure chastening, God deals with you as with sons; for what son is he whom the father chastens not?
យទិ យូយំ ឝាស្តិំ សហធ្វំ តហ៌ីឝ្វរះ បុត្រៃរិវ យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធំ វ្យវហរតិ យតះ បិតា យស្មៃ ឝាស្តិំ ន ទទាតិ តាទ្ឫឝះ បុត្រះ កះ?
8 But if all of you be without chastisement, whereof all are partakers, then are all of you bastards, and not sons.
សវ៌្វេ យស្យាះ ឝាស្តេរំឝិនោ ភវន្តិ សា យទិ យុឞ្មាកំ ន ភវតិ តហ៌ិ យូយម៑ អាត្មជា ន កិន្តុ ជារជា អាធ្វេ។
9 Furthermore we have had fathers of our flesh which corrected us, and we gave them reverence: shall we not much rather be in subjection unto the Father of spirits, (pneuma) and live?
អបរម៑ អស្មាកំ ឝារីរិកជន្មទាតារោៜស្មាកំ ឝាស្តិការិណោៜភវន៑ តេ ចាស្មាភិះ សម្មានិតាស្តស្មាទ៑ យ អាត្មនាំ ជនយិតា វយំ កិំ តតោៜធិកំ តស្យ វឝីភូយ ន ជីវិឞ្យាមះ?
10 For they verily for a few days chastened us after their own pleasure; but he for our profit, that we might be partakers of his holiness.
តេ ត្វល្បទិនានិ យាវត៑ ស្វមនោៜមតានុសារេណ ឝាស្តិំ ក្ឫតវន្តះ កិន្ត្វេឞោៜស្មាកំ ហិតាយ តស្យ បវិត្រតាយា អំឝិត្វាយ ចាស្មាន៑ ឝាស្តិ។
11 Now no chastening for the present seems to be joyous, but grievous: nevertheless afterward it yields the peaceable fruit of righteousness unto them which are exercised thereby.
ឝាស្តិឝ្ច វត៌្តមានសមយេ កេនាបិ នានន្ទជនិកា កិន្តុ ឝោកជនិកៃវ មន្យតេ តថាបិ យេ តយា វិនីយន្តេ តេភ្យះ សា បឝ្ចាត៑ ឝាន្តិយុក្តំ ធម៌្មផលំ ទទាតិ។
12 Wherefore lift up the hands which hang down, and the feeble knees;
អតឯវ យូយំ ឝិថិលាន៑ ហស្តាន៑ ទុព៌្ពលានិ ជានូនិ ច សពលានិ កុរុធ្វំ។
13 And make straight paths for your feet, lest that which is lame be turned out of the way; but let it rather be healed.
យថា ច ទុព៌្ពលស្យ សន្ធិស្ថានំ ន ភជ្យេត ស្វស្ថំ តិឞ្ឋេត៑ តថា ស្វចរណាត៌្ហំ សរលំ មាគ៌ំ និម៌្មាត។
14 Follow peace with all men, and holiness, without which no man shall see the Lord:
អបរញ្ច សវ៌្វៃះ សាត៌្ហម៑ ឯក្យភាវំ យច្ច វិនា បរមេឝ្វរស្យ ទឝ៌នំ កេនាបិ ន លប្ស្យតេ តត៑ បវិត្រត្វំ ចេឞ្ដធ្វំ។
15 Looking diligently lest any man fail of the grace of God; lest any root of bitterness springing up trouble you, and thereby many be defiled;
យថា កឝ្ចិទ៑ ឦឝ្វរស្យានុគ្រហាត៑ ន បតេត៑, យថា ច តិក្តតាយា មូលំ ប្ររុហ្យ ពាធាជនកំ ន ភវេត៑ តេន ច ពហវោៜបវិត្រា ន ភវេយុះ,
16 Lest there be any fornicator, or profane person, as Esau, who for one morsel of food sold his birthright.
យថា ច កឝ្ចិត៑ លម្បដោ វា ឯកក្ឫត្វ អាហារាត៌្ហំ ស្វីយជ្យេឞ្ឋាធិការវិក្រេតា យ ឯឞៅស្តទ្វទ៑ អធម៌្មាចារី ន ភវេត៑ តថា សាវធានា ភវត។
17 For all of you know how that afterward, when he would have inherited the blessing, he was rejected: for he found no place of repentance, though he sought it carefully with tears.
យតះ ស ឯឞៅះ បឝ្ចាទ៑ អាឝីវ៌្វាទាធិការី ភវិតុម៑ ឥច្ឆន្នបិ នានុគ្ឫហីត ឥតិ យូយំ ជានីថ, ស ចាឝ្រុបាតេន មត្យន្តរំ ប្រាត៌្ហយមានោៜបិ តទុបាយំ ន លេភេ។
18 For all of you are not come unto the mount that might be touched, and that burned with fire, nor unto blackness, and darkness, and tempest,
អបរញ្ច ស្ប្ឫឝ្យះ បវ៌្វតះ ប្រជ្វលិតោ វហ្និះ ក្ឫឞ្ណាវណ៌ោ មេឃោ ៜន្ធការោ ឈញ្ភ្ឝ តូរីវាទ្យំ វាក្យានាំ ឝព្ទឝ្ច នៃតេឞាំ សន្និធៅ យូយម៑ អាគតាះ។
19 And the sound of a trumpet, and the voice of words; (rhema) which voice they that heard implored that the word (logos) should not be spoken to them any more:
តំ ឝព្ទំ ឝ្រុត្វា ឝ្រោតារស្តាទ្ឫឝំ សម្ភាឞណំ យត៑ បុន រ្ន ជាយតេ តត៑ ប្រាត៌្ហិតវន្តះ។
20 (For they could not endure that which was commanded, And if so much as a beast touch the mountain, it shall be stoned, or thrust through with a dart:
យតះ បឝុរបិ យទិ ធរាធរំ ស្ប្ឫឝតិ តហ៌ិ ស បាឞាណាឃាតៃ រ្ហន្តវ្យ ឥត្យាទេឝំ សោឍុំ តេ នាឝក្នុវន៑។
21 And so terrible was the sight, that Moses said, I exceedingly fear and quake: )
តច្ច ទឝ៌នម៑ ឯវំ ភយានកំ យត៑ មូសសោក្តំ ភីតស្ត្រាសយុក្តឝ្ចាស្មីតិ។
22 But all of you are come unto mount Sion, and unto the city of the living God, the heavenly Jerusalem, and to an innumerable company of angels,
កិន្តុ សីយោន្បវ៌្វតោ ៜមរេឝ្វរស្យ នគរំ ស្វគ៌ស្ថយិរូឝាលមម៑ អយុតានិ ទិវ្យទូតាះ
23 To the general assembly and church of the firstborn, which are written in heaven, and to God the Judge of all, and to the spirits (pneuma) of just men made perfect,
ស្វគ៌េ លិខិតានាំ ប្រថមជាតានាម៑ ឧត្សវះ សមិតិឝ្ច សវ៌្វេឞាំ វិចារាធិបតិរីឝ្វរះ សិទ្ធីក្ឫតធាម៌្មិកានាម៑ អាត្មានោ
24 And to Jesus the mediator of the new covenant, and to the blood of sprinkling, that speaks better things that that of Abel.
នូតននិយមស្យ មធ្យស្ថោ យីឝុះ, អបរំ ហាពិលោ រក្តាត៑ ឝ្រេយះ ប្រចារកំ ប្រោក្ឞណស្យ រក្តញ្ចៃតេឞាំ សន្និធៅ យូយម៑ អាគតាះ។
25 See that all of you refuse not him that speaks. For if they escaped not who refused him that spoke on earth, much more shall not we escape, if we turn away from him that speaks from heaven:
សាវធានា ភវត តំ វក្តារំ នាវជានីត យតោ ហេតោះ ប្ឫថិវីស្ថិតះ ស វក្តា យៃរវជ្ញាតស្តៃ រ្យទិ រក្ឞា នាប្រាបិ តហ៌ិ ស្វគ៌ីយវក្តុះ បរាង្មុខីភូយាស្មាភិះ កថំ រក្ឞា ប្រាប្ស្យតេ?
26 Whose voice then shook the earth: but now he has promised, saying, Yet once more I shake not the earth only, but also heaven.
តទា តស្យ រវាត៑ ប្ឫថិវី កម្បិតា កិន្ត្វិទានីំ តេនេទំ ប្រតិជ្ញាតំ យថា, "អហំ បុនរេកក្ឫត្វះ ប្ឫថិវីំ កម្បយិឞ្យាមិ កេវលំ តន្នហិ គគនមបិ កម្បយិឞ្យាមិ។ "
27 And this word, Yet once more, signifies the removing of those things that are shaken, as of things that are made, that those things which cannot be shaken may remain.
ស ឯកក្ឫត្វះ ឝព្ទោ និឝ្ចលវិឞយាណាំ ស្ថិតយេ និម៌្មិតានាមិវ ចញ្ចលវស្តូនាំ ស្ថានាន្តរីករណំ ប្រកាឝយតិ។
28 Wherefore we receiving a kingdom which cannot be moved, let us have grace, whereby we may serve God acceptably with reverence and godly fear:
អតឯវ និឝ្ចលរាជ្យប្រាប្តៃរស្មាភិះ សោៜនុគ្រហ អាលម្ពិតវ្យោ យេន វយំ សាទរំ សភយញ្ច តុឞ្ដិជនករូបេណេឝ្វរំ សេវិតុំ ឝក្នុយាម។
29 For our God is a consuming fire.
យតោៜស្មាកម៑ ឦឝ្វរះ សំហារកោ វហ្និះ។
