Hebrews 1

1 God, who at several times and in divers manners spoke in time past unto the fathers by the prophets,

പുരാ യ ഈശ്വരോ ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിഃ പിതൃലോകേഭ്യോ നാനാസമയേ നാനാപ്രകാരം കഥിതവാൻ

2 Has in these last days spoken unto us by his Son, whom he has appointed heir of all things, by whom also he made the worlds; (aiōn g165)

സ ഏതസ്മിൻ ശേഷകാലേ നിജപുത്രേണാസ്മഭ്യം കഥിതവാൻ| സ തം പുത്രം സർവ്വാധികാരിണം കൃതവാൻ തേനൈവ ച സർവ്വജഗന്തി സൃഷ്ടവാൻ| (aiōn g165)

3 Who being the brightness of his glory, and the express image of his person, and upholding all things by the word (rhema) of his power, when he had by himself purged our sins, sat down on the right hand of the Majesty on high:

സ പുത്രസ്തസ്യ പ്രഭാവസ്യ പ്രതിബിമ്ബസ്തസ്യ തത്ത്വസ്യ മൂർത്തിശ്ചാസ്തി സ്വീയശക്തിവാക്യേന സർവ്വം ധത്തേ ച സ്വപ്രാണൈരസ്മാകം പാപമാർജ്ജനം കൃത്വാ ഊർദ്ധ്വസ്ഥാനേ മഹാമഹിമ്നോ ദക്ഷിണപാർശ്വേ സമുപവിഷ്ടവാൻ|

4 Being made so much better than the angels, as he has by inheritance obtained a more excellent name than they.

ദിവ്യദൂതഗണാദ് യഥാ സ വിശിഷ്ടനാമ്നോ ഽധികാരീ ജാതസ്തഥാ തേഭ്യോഽപി ശ്രേഷ്ഠോ ജാതഃ|

5 For unto which of the angels said he at any time, You are my Son, this day have I begotten you? And again, I will be to him a Father, and he shall be to me a Son?

യതോ ദൂതാനാം മധ്യേ കദാചിദീശ്വരേണേദം ക ഉക്തഃ? യഥാ, "മദീയതനയോ ഽസി ത്വമ് അദ്യൈവ ജനിതോ മയാ| " പുനശ്ച "അഹം തസ്യ പിതാ ഭവിഷ്യാമി സ ച മമ പുത്രോ ഭവിഷ്യതി| "

6 And again, when he brings in the First-Born into the world, he says, And let all the angels of God worship him.

അപരം ജഗതി സ്വകീയാദ്വിതീയപുത്രസ്യ പുനരാനയനകാലേ തേനോക്തം, യഥാ, "ഈശ്വരസ്യ സകലൈ ർദൂതൈരേഷ ഏവ പ്രണമ്യതാം| "

7 And of the angels he says, Who makes his angels spirits, (pneuma) and his ministers a flame of fire.

ദൂതാൻ അധി തേനേദമ് ഉക്തം, യഥാ, "സ കരോതി നിജാൻ ദൂതാൻ ഗന്ധവാഹസ്വരൂപകാൻ| വഹ്നിശിഖാസ്വരൂപാംശ്ച കരോതി നിജസേവകാൻ|| "

8 But unto the Son he says, Your throne, O God, is for ever and ever: a sceptre of righteousness is the sceptre of your kingdom. (aiōn g165)

കിന്തു പുത്രമുദ്ദിശ്യ തേനോക്തം, യഥാ, "ഹേ ഈശ്വര സദാ സ്ഥായി തവ സിംഹാസനം ഭവേത്| യാഥാർഥ്യസ്യ ഭവേദ്ദണ്ഡോ രാജദണ്ഡസ്ത്വദീയകഃ| (aiōn g165)

9 You have loved righteousness, and hated iniquity; therefore God, even your God, has anointed you with the oil of gladness above your fellows.

പുണ്യേ പ്രേമ കരോഷി ത്വം കിഞ്ചാധർമ്മമ് ഋതീയസേ| തസ്മാദ് യ ഈശ ഈശസ്തേ സ തേ മിത്രഗണാദപി| അധികാഹ്ലാദതൈലേന സേചനം കൃതവാൻ തവ|| "

10 And, You, Lord, in the beginning have laid the foundation of the earth; and the heavens are the works of your hands:

പുനശ്ച, യഥാ, "ഹേ പ്രഭോ പൃഥിവീമൂലമ് ആദൗ സംസ്ഥാപിതം ത്വയാ| തഥാ ത്വദീയഹസ്തേന കൃതം ഗഗനമണ്ഡലം|

11 They shall perish; but you remain; and they all shall wax old as does a garment;

ഇമേ വിനംക്ഷ്യതസ്ത്വന്തു നിത്യമേവാവതിഷ്ഠസേ| ഇദന്തു സകലം വിശ്വം സംജരിഷ്യതി വസ്ത്രവത്|

12 And as a vesture shall you fold them up, and they shall be changed: but you are the same, and your years shall not fail.

സങ്കോചിതം ത്വയാ തത്തു വസ്ത്രവത് പരിവർത്സ്യതേ| ത്വന്തു നിത്യം സ ഏവാസീ ർനിരന്താസ്തവ വത്സരാഃ|| "

13 But to which of the angels said he at any time, Sit on my right hand, until I make your enemies your footstool?

അപരം ദൂതാനാം മധ്യേ കഃ കദാചിദീശ്വരേണേദമുക്തഃ? യഥാ, "തവാരീൻ പാദപീഠം തേ യാവന്നഹി കരോമ്യഹം| മമ ദക്ഷിണദിഗ്ഭാഗേ താവത് ത്വം സമുപാവിശ|| "

14 Are they not all ministering spirits, (pneuma) sent forth to minister for them who shall be heirs of salvation?

യേ പരിത്രാണസ്യാധികാരിണോ ഭവിഷ്യന്തി തേഷാം പരിചര്യ്യാർഥം പ്രേഷ്യമാണാഃ സേവനകാരിണ ആത്മാനഃ കിം തേ സർവ്വേ ദൂതാ നഹി?