1 Timothy 2
1 I exhort therefore, that, first of all, supplications, prayers, intercessions, and giving of thanks, be made for all men;
มม ปฺรถม อาเทโศ'ยํ, ปฺรารฺถนาวินยนิเวทนธนฺยวาทา: กรฺตฺตวฺยา: ,
2 For kings, and for all that are in authority; that we may lead a quiet and peaceable life in all godliness and honesty.
สรฺเวฺวษำ มานวานำ กฺฤเต วิเศษโต วยํ ยตฺ ศานฺตเตฺวน นิรฺวฺวิโรธเตฺวน เจศฺจรภกฺตึ วินีตตฺวญฺจาจรนฺต: กาลํ ยาปยามสฺตทรฺถํ นฺฤปตีนามฺ อุจฺจปทสฺถานาญฺจ กฺฤเต เต กรฺตฺตวฺยา: ฯ
3 For this is good and acceptable in the sight of God our Saviour;
ยโต'สฺมากํ ตารกเสฺยศฺวรสฺย สากฺษาตฺ ตเทโวตฺตมํ คฺราหฺยญฺจ ภวติ,
4 Who will have all men to be saved, and to come unto the knowledge of the truth.
ส สรฺเวฺวษำ มานวานำ ปริตฺราณํ สตฺยชฺญานปฺราปฺติญฺเจจฺฉติฯ
5 For there is one God, and one mediator between God and men, the man Christ Jesus;
ยต เอโก'ทฺวิตีย อีศฺวโร วิทฺยเต กิญฺเจศฺวเร มานเวษุ ไจโก 'ทฺวิตีโย มธฺยสฺถ:
6 Who gave himself a ransom for all, to be testified in due time.
ส นราวตาร: ขฺรีษฺโฏ ยีศุ รฺวิทฺยเต ย: สรฺเวฺวษำ มุกฺเต รฺมูลฺยมฺ อาตฺมทานํ กฺฤตวานฺฯ เอเตน เยน ปฺรมาเณโนปยุกฺเต สมเย ปฺรกาศิตวฺยํ,
7 Unto which I am ordained a preacher, and an apostle, (I speak the truth in Christ, and lie not; ) a teacher of the Gentiles in faith and verity.
ตทฺโฆษยิตา ทูโต วิศฺวาเส สตฺยธรฺมฺเม จ ภินฺนชาตียานามฺ อุปเทศกศฺจาหํ นฺยยูเชฺย, เอตทหํ ขฺรีษฺฏสฺย นามฺนา ยถาตถฺยํ วทามิ นานฺฤตํ กถยามิฯ
8 I will therefore that men pray every where, lifting up holy hands, without wrath and doubting.
อโต มมาภิมตมิทํ ปุรุไษ: โกฺรธสนฺเทเหา วินา ปวิตฺรกรานฺ อุตฺโตลฺย สรฺวฺวสฺมินฺ สฺถาเน ปฺรารฺถนา กฺริยตำฯ
9 In like manner also, that women adorn themselves in modest apparel, with reverence and sobriety; not with braided hair, or gold, or pearls, or costly array;
ตทฺวตฺ นารฺโยฺย'ปิ สลชฺชา: สํยตมนสศฺจ สโตฺย โยคฺยมาจฺฉาทนํ ปริทธตุ กิญฺจ เกศสํสฺกาไร: กณกมุกฺตาภิ รฺมหารฺฆฺยปริจฺฉไทศฺจาตฺมภูษณํ น กุรฺวฺวตฺย:
10 But (which becomes women professing godliness) with good works.
สฺวีกฺฤเตศฺวรภกฺตีนำ โยษิตำ โยไคฺย: สตฺยรฺมฺมภิ: สฺวภูษณํ กุรฺวฺวตำฯ
11 Let the woman learn in silence with all subjection.
นารี สมฺปูรฺณวินีตเตฺวน นิรฺวิโรธํ ศิกฺษตำฯ
12 But I suffer not a woman to teach, nor to usurp authority over the man, but to be in silence.
นารฺยฺยา: ศิกฺษาทานํ ปุรุษายาชฺญาทานํ วาหํ นานุชานามิ ตยา นิรฺวฺวิโรธตฺวมฺ อาจริตวฺยํฯ
13 For Adam was first formed, then Eve.
ยต: ปฺรถมมฺ อาทมสฺตต: ปรํ หวายา: สฺฤษฺฏิ รฺพภูวฯ
14 And Adam was not deceived, but the woman being deceived was in the transgression.
กิญฺจาทมฺ ภฺรานฺติยุกฺโต นาภวตฺ โยษิเทว ภฺรานฺติยุกฺตา ภูตฺวาตฺยาจาริณี พภูวฯ
15 Notwithstanding she shall be saved in childbearing, if they continue in faith and love (agape) and holiness with sobriety.
ตถาปิ นารีคโณ ยทิ วิศฺวาเส เปฺรมฺนิ ปวิตฺรตายำ สํยตมนสิ จ ติษฺฐติ ตรฺหฺยปตฺยปฺรสววรฺตฺมนา ปริตฺราณํ ปฺราปฺสฺยติฯ
