Psalms 77

1 I cried unto God with my voice, even unto God with my voice; and he gave ear unto me.

برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود.

2 In the day of my trouble I sought the Lord: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.

به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت.

3 I remembered God, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. (Selah)

خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم.

4 Thou holdest mine eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.

او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم.

5 I have considered the days of old, the years of ancient times.

به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم.

6 I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart: and my spirit made diligent search.

تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم:

7 Will the Lord cast off for ever? and will he be favourable no more?

«آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟

8 Is his mercy clean gone for ever? doth his promise fail for evermore?

آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟

9 Hath God forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? (Selah)

آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟»

10 And I said, This is my infirmity: but I will remember the years of the right hand of the most High.

سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.»

11 I will remember the works of Yah: surely I will remember thy wonders of old.

بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد

12 I will meditate also of all thy work, and talk of thy doings.

و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد.

13 Thy way, O God, is in the sanctuary: who is so great a God as our God?

ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد.

14 Thou art the God that doest wonders: thou hast declared thy strength among the people.

تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی.

15 Thou hast with thine arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)

با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی.

16 The waters saw thee, O God, the waters saw thee; they were afraid: the depths also were troubled.

آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

17 The clouds poured out water: the skies sent out a sound: thine arrows also went abroad.

از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید.

18 The voice of thy thunder was in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.

در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید.

19 Thy way is in the sea, and thy path in the great waters, and thy footsteps are not known.

از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی

20 Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.

و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی.