Psalms 64

1 Hear my voice, O God, in my prayer: preserve my life from fear of the enemy.

«Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός του Δαβίδ.» Άκουσον, Θεέ, της φωνής μου εν τη δεήσει μου· από του φόβου του εχθρού φύλαξον την ζωήν μου.

2 Hide me from the secret counsel of the wicked; from the insurrection of the workers of iniquity:

Σκέπασόν με από συμβουλίου πονηρών, από φρυάγματος εργαζομένων ανομίαν·

3 Who whet their tongue like a sword, and bend their bows to shoot their arrows, even bitter words:

οίτινες ακονώσιν ως ρομφαίαν την γλώσσαν αυτών· ετοιμάζουσιν ως βέλη λόγους πικρούς,

4 That they may shoot in secret at the perfect: suddenly do they shoot at him, and fear not.

διά να τοξεύωσι κρυφίως τον άμεμπτον· εξαίφνης τοξεύουσιν αυτόν και δεν φοβούνται.

5 They encourage themselves in an evil matter: they commune of laying snares privily; they say, Who shall see them?

Στερεούνται επί πονηρού πράγματος· μελετώσι να κρύπτωσι παγίδας, λέγοντες, Τις θέλει ιδεί αυτούς;

6 They search out iniquities; they accomplish a diligent search: both the inward thought of every one of them, and the heart, is deep.

Ανιχνεύουσιν ανομίας· απέκαμον ανιχνεύοντες επιμελώς· εκάστου δε τα εντός και η καρδία είναι βυθός.

7 But God shall shoot at them with an arrow; suddenly shall they be wounded.

Αλλ' ο Θεός θέλει τοξεύσει αυτούς· από αιφνιδίου βέλους θέλουσιν είσθαι αι πληγαί αυτών.

8 So they shall make their own tongue to fall upon themselves: all that see them shall flee away.

Και οι λόγοι της γλώσσης αυτών θέλουσι πέσει επ' αυτού· θέλουσι φεύγει πάντες οι βλέποντες αυτούς.

9 And all men shall fear, and shall declare the work of God; for they shall wisely consider of his doing.

Και θέλει φοβηθή πας άνθρωπος, και θέλουσι διηγηθή το έργον του Θεού και εννοήσει τας εργασίας αυτού.

10 The righteous shall be glad in Yhwh, and shall trust in him; and all the upright in heart shall glory.

Ο δίκαιος θέλει ευφρανθή εις τον Κύριον και θέλει ελπίζει επ' αυτόν· και θέλουσι καυχάσθαι πάντες οι ευθείς την καρδίαν.