< Psalms 62 >
1 Truly my soul waiteth upon God: from him cometh my salvation.
Ég bíð rólegur og þögull eftir hjálp Drottins.
2 He only is my rock and my salvation; he is my defence; I shall not be greatly moved.
Hann einn er bjarg mitt og lausnari, vörn mín og vígi. Ég hef ekkert að óttast.
3 How long will ye imagine mischief against a man? ye shall be slain all of you: as a bowing wall shall ye be, and as a tottering fence.
En hvað um þessa menn sem ásaka mig þegar veldi mitt stendur höllum fæti, vilja mig feigan og ljúga og pretta til að steypa mér af stóli.
4 They only consult to cast him down from his excellency: they delight in lies: they bless with their mouth, but they curse inwardly. (Selah)
Þeir tala fagurgala, satt er það, en hata mig í hjörtum sínum!
5 My soul, wait thou only upon God; for my expectation is from him.
En ég stend þögull frammi fyrir fyrir Drottni og vænti hjálpar hans. Hann einn getur hjálpað.
6 He only is my rock and my salvation: he is my defence; I shall not be moved.
Já, hann einn er bjarg mitt, og lausnari, vörn mín og vígi. Ég hef ekkert að óttast.
7 In God is my salvation and my glory: the rock of my strength, and my refuge, is in God.
Öryggi mitt og farsæld er í hendi Drottins. Hann einn er skjól mitt og klettur – þangað kemst óvinurinn ekki!
8 Trust in him at all times; ye people, pour out your heart before him: God is a refuge for us. (Selah)
Þú þjóð mín, treystu Drottni. Segið honum óskir ykkar, hann getur uppfyllt þær!
9 Surely men of low degree are vanity, and men of high degree are a lie: to be laid in the balance, they are altogether lighter than vanity.
Mennirnir miklast og hrokast í hégóma sínum. Einn þykist öðrum meiri, en hann metur alla jafnt.
10 Trust not in oppression, and become not vain in robbery: if riches increase, set not your heart upon them.
Safnið ekki auði með svikum og ránum og treystið ekki illa fengnu fé.
11 God hath spoken once; twice have I heard this; that power belongeth unto God.
Treystið Drottni! Minnist þess aftur og aftur að Drottins er styrkurinn.
12 Also unto thee, O Lord, belongeth mercy: for thou renderest to every man according to his work.
Já, hjá þér Drottinn, er miskunn og þú launar sérhverjum eftir verkum hans.