Psalms 60

1 O God, thou hast cast us off, thou hast scattered us, thou hast been displeased; O turn thyself to us again.

Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania; Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy. Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.

2 Thou hast made the earth to tremble; thou hast broken it: heal the breaches thereof; for it shaketh.

Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.

3 Thou hast shewed thy people hard things: thou hast made us to drink the wine of astonishment.

Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.

4 Thou hast given a banner to them that fear thee, that it may be displayed because of the truth. (Selah)

Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. (Sela)

5 That thy beloved may be delivered; save with thy right hand, and hear me.

Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.

6 God hath spoken in his holiness; I will rejoice, I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.

Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.

7 Gilead is mine, and Manasseh is mine; Ephraim also is the strength of mine head; Judah is my lawgiver;

Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.

8 Moab is my washpot; over Edom will I cast out my shoe: Philistia, triumph thou because of me.

Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.

9 Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?

Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?

10 Wilt not thou, O God, which hadst cast us off? and thou, O God, which didst not go out with our armies?

Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi?

11 Give us help from trouble: for vain is the help of man.

Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.

12 Through God we shall do valiantly: for he it is that shall tread down our enemies.

W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.