Psalms 52

1 Why boastest thou thyself in mischief, O mighty man? the goodness of God endureth continually.

Þennan sálm orti Davíð til að andmæla óvini sínum Dóeg sem síðar tók af lífi áttatíu og fimm presta og fjölskyldur þeirra (sjá: 1. Sam. 22.). Kallar þú þig hetju?! Þú sem hreykir þér af ódæði gegn þjóð Guðs og herðir þig gegn miskunn hans.

2 Thy tongue deviseth mischiefs; like a sharp razor, working deceitfully.

Þú ert eins og skeinuhættur hnífur, þú svikahrappur!

3 Thou lovest evil more than good; and lying rather than to speak righteousness. (Selah)

Þú elskar illt meir en gott, lygi umfram sannleika.

4 Thou lovest all devouring words, O thou deceitful tongue.

Rógburð elskar þú og annað skaðræðistal!

5 God shall likewise destroy thee for ever, he shall take thee away, and pluck thee out of thy dwelling place, and root thee out of the land of the living. (Selah)

En Guð mun koma þér á kné, draga þig út úr húsi þínu og uppræta af landi lifenda.

6 The righteous also shall see, and fear, and shall laugh at him:

Hinir réttlátu munu sjá það og óttast Guð, síðan hlægja og segja:

7 Lo, this is the man that made not God his strength; but trusted in the abundance of his riches, and strengthened himself in his wickedness.

„Svo fer fyrir þeim sem fyrirlíta Guð og treysta á mátt sinn og megin, þeim sem þrjóskast í illsku sinni.“

8 But I am like a green olive tree in the house of God: I trust in the mercy of God for ever and ever.

Ég er sem grænt olífutré í garði Guðs. Ég treysti á miskunn hans meðan ég lifi.

9 I will praise thee for ever, because thou hast done it: and I will wait on thy name; for it is good before thy saints.

Drottinn, ég vil vegsama þig að eilífu og þakka það sem þú hefur gert. Ég segi hinum trúuðu: Góður er Guð!