Psalms 31

1 In thee, O Yhwh, do I put my trust; let me never be ashamed: deliver me in thy righteousness.

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام، نگذار هرگز سرافکنده شوم. تو عادلی، پس مرا نجات ده.

2 Bow down thine ear to me; deliver me speedily: be thou my strong rock, for an house of defence to save me.

به دعای من گوش ده و هر چه زودتر مرا نجات ببخش. پناهگاهی مطمئن و خانه‌ای حصاردار برای من باش و مرا برهان.

3 For thou art my rock and my fortress; therefore for thy name’s sake lead me, and guide me.

تو پناهگاه و سنگر من هستی؛ به خاطر نام خود مرا رهبری و هدایت فرما.

4 Pull me out of the net that they have laid privily for me: for thou art my strength.

مرا از دامی که برایم نهاده‌اند حفظ نما و از خطر برهان.

5 Into thine hand I commit my spirit: thou hast redeemed me, O Yhwh God of truth.

روح خود را به دست تو می‌سپارم؛ ای یهوه خدای امین، تو بهای آزادی مرا پرداخته‌ای.

6 I have hated them that regard lying vanities: but I trust in Yhwh.

از آنانی که به بت اعتماد می‌کنند، متنفرم؛ من بر تو، ای خداوند، توکل کرده‌ام.

7 I will be glad and rejoice in thy mercy: for thou hast considered my trouble; thou hast known my soul in adversities;

محبت تو مایۀ شادی و سرور من است، زیرا به مصیبت من توجه نمودی و از مشکلات من آگاه شدی.

8 And hast not shut me up into the hand of the enemy: thou hast set my feet in a large place.

مرا به دست دشمن نسپردی، بلکه راه نجات پیش پایم نهادی.

9 Have mercy upon me, O Yhwh, for I am in trouble: mine eye is consumed with grief, yea, my soul and my belly.

خداوندا، بر من رحم کن، زیرا در تنگنا و سختی هستم. چشمانم از شدت گریه تار شده است. دیگر تاب و تحمل ندارم.

10 For my life is spent with grief, and my years with sighing: my strength faileth because of mine iniquity, and my bones are consumed.

عمرم با آه و ناله به سر می‌رود. بر اثر گناه، قوتم را از دست داده‌ام و استخوانهایم می‌پوسند.

11 I was a reproach among all mine enemies, but especially among my neighbours, and a fear to mine acquaintance: they that did see me without fled from me.

نزد همهٔ دشمنان سرافکنده و رسوا شده‌ام و پیش همسایگان نمی‌توانم سرم را بلند کنم. آشنایان از من می‌ترسند؛ هر که مرا در کوچه و بازار می‌بیند، می‌گریزد.

12 I am forgotten as a dead man out of mind: I am like a broken vessel.

همچون مرده‌ای هستم که به دست فراموشی سپرده شده است؛ مانند ظرفی هستم که به دور انداخته باشند.

13 For I have heard the slander of many: fear was on every side: while they took counsel together against me, they devised to take away my life.

شنیده‌ام که بسیاری از من بدگویی می‌کنند. وحشت مرا احاطه کرده است، زیرا آنان نقشهٔ قتل مرا می‌کشند و بر ضد من برخاسته‌اند و قصد جانم را دارند.

14 But I trusted in thee, O Yhwh: I said, Thou art my God.

اما من بر تو، ای خداوند، توکل کرده‌ام و می‌گویم که خدای من تو هستی.

15 My times are in thy hand: deliver me from the hand of mine enemies, and from them that persecute me.

زندگی من در دست تو است؛ مرا از دست دشمنان و آزاردهندگانم برهان.

16 Make thy face to shine upon thy servant: save me for thy mercies’ sake.

نظر لطف بر بنده‌ات بیفکن و در محبت خود مرا نجات ده.

17 Let me not be ashamed, O Yhwh; for I have called upon thee: let the wicked be ashamed, and let them be silent in the grave. (Sheol h7585)

ای خداوند، به تو متوسل شده‌ام، نگذار سرافکنده شوم. بگذار شریران شرمنده شوند و خاموش به قبرهایشان فرو روند. (Sheol h7585)

18 Let the lying lips be put to silence; which speak grievous things proudly and contemptuously against the righteous.

بگذار زبان دروغگو که بر ضد عادلان سخن می‌گوید لال شود.

19 Oh how great is thy goodness, which thou hast laid up for them that fear thee; which thou hast wrought for them that trust in thee before the sons of men!

خداوندا، چه عظیم است نیکویی تو که برای ترسندگانت ذخیره کرده‌ای! تو آن را در حق کسانی که به تو پناه می‌برند، در برابر مردم بجا می‌آوری.

20 Thou shalt hide them in the secret of thy presence from the pride of man: thou shalt keep them secretly in a pavilion from the strife of tongues.

دوستدارانت را از دام توطئه و زخم زبان در امان می‌داری و آنها را در سایهٔ حضورت پناه می‌دهی.

21 Blessed be Yhwh: for he hath shewed me his marvellous kindness in a strong city.

خداوند را سپاس باد! زیرا زمانی که من در محاصره بودم، او محبتش را به طرز شگفت‌انگیزی به من نشان داد!

22 For I said in my haste, I am cut off from before thine eyes: nevertheless thou heardest the voice of my supplications when I cried unto thee.

من ترسیده بودم و فکر می‌کردم که دیگر از نظر خداوند افتاده‌ام؛ اما وقتی نزد او فریاد برآوردم، او دعای مرا شنید و مرا اجابت فرمود.

23 O love Yhwh, all ye his saints: for Yhwh preserveth the faithful, and plentifully rewardeth the proud doer.

ای قوم خداوند، او را دوست بدارید! خداوند افراد امین و وفادار را حفظ می‌کند، اما متکبران را به سزای اعمالشان می‌رساند.

24 Be of good courage, and he shall strengthen your heart, all ye that hope in Yhwh.

ای همهٔ کسانی که به خداوند امید بسته‌اید، شجاع و قوی دل باشید!