Psalms 22
1 My God, my God, why hast thou forsaken me? why art thou so far from helping me, and from the words of my roaring?
Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
2 O my God, I cry in the daytime, but thou hearest not; and in the night season, and am not silent.
Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3 But thou art holy, O thou that is enthroned in the praises of Israel.
Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
4 Our fathers trusted in thee: they trusted, and thou didst deliver them.
W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
5 They cried unto thee, and were delivered: they trusted in thee, and were not confounded.
Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
6 But I am a worm, and no man; a reproach of men, and despised of the people.
Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
7 All they that see me laugh me to scorn: they shoot out the lip, they shake the head, saying,
Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
8 He trusted on Yhwh that he would deliver him: let him deliver him, seeing he delighted in him.
Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
9 But thou art he that took me out of the womb: thou didst make me hope when I was upon my mother’s breasts.
Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
10 I was cast upon thee from the womb: thou art my God from my mother’s belly.
Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
11 Be not far from me; for trouble is near; for there is none to help.
Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
12 Many bulls have compassed me: strong bulls of Bashan have beset me round.
Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
13 They gaped upon me with their mouths, as a ravening and a roaring lion.
Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
14 I am poured out like water, and all my bones are out of joint: my heart is like wax; it is melted in the midst of my bowels.
Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
15 My strength is dried up like a potsherd; and my tongue cleaveth to my jaws; and thou hast brought me into the dust of death.
Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
16 For dogs have compassed me: the assembly of the wicked have inclosed me: they pierced my hands and my feet.
Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
17 I may tell all my bones: they look and stare upon me.
Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
18 They part my garments among them, and cast lots upon my vesture.
Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
19 But be not thou far from me, O Yhwh: O my strength, haste thee to help me.
Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
20 Deliver my soul from the sword; my darling from the power of the dog.
Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
21 Save me from the lion’s mouth: for thou hast heard me from the horns of the unicorns.
Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
22 I will declare thy name unto my brethren: in the midst of the congregation will I praise thee.
Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
23 Ye that fear Yhwh, praise him; all ye the seed of Jacob, glorify him; and fear him, all ye the seed of Israel.
Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
24 For he hath not despised nor abhorred the affliction of the afflicted; neither hath he hid his face from him; but when he cried unto him, he heard.
Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
25 My praise shall be of thee in the great congregation: I will pay my vows before them that fear him.
O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
26 The meek shall eat and be satisfied: they shall praise Yhwh that seek him: your heart shall live for ever.
Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
27 All the ends of the world shall remember and turn unto Yhwh: and all the kindreds of the nations shall worship before thee.
Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
28 For the kingdom is Yhwh's: and he is the governor among the nations.
Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
29 All they that be fat upon earth shall eat and worship: all they that go down to the dust shall bow before him: and none can keep alive his own soul.
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
30 A seed shall serve him; it shall be accounted to the Lord for a generation.
Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
31 They shall come, and shall declare his righteousness unto a people that shall be born, that he hath done this.
Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
