Psalms 109
1 Hold not thy peace, O God of my praise;
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
2 For the mouth of the wicked and the mouth of the deceitful are opened against me: they have spoken against me with a lying tongue.
Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
3 They compassed me about also with words of hatred; and fought against me without a cause.
A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
4 For my love they are my adversaries: but I give myself unto prayer.
Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
5 And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
6 Set thou a wicked man over him: and let Satan stand at his right hand.
Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
7 When he shall be judged, let him be condemned: and let his prayer become sin.
Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
8 Let his days be few; and let another take his office.
Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
9 Let his children be fatherless, and his wife a widow.
Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
10 Let his children be continually vagabonds, and beg: let them seek their bread also out of their desolate places.
Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
11 Let the extortioner catch all that he hath; and let the strangers spoil his labour.
Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
12 Let there be none to extend mercy unto him: neither let there be any to favour his fatherless children.
Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
13 Let his posterity be cut off; and in the generation following let their name be blotted out.
Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
14 Let the iniquity of his fathers be remembered with Yhwh; and let not the sin of his mother be blotted out.
Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
15 Let them be before Yhwh continually, that he may cut off the memory of them from the earth.
Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
16 Because that he remembered not to shew mercy, but persecuted the poor and needy man, that he might even slay the broken in heart.
Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
17 As he loved cursing, so let it come unto him: as he delighted not in blessing, so let it be far from him.
Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
18 As he clothed himself with cursing like as with his garment, so let it come into his bowels like water, and like oil into his bones.
A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
19 Let it be unto him as the garment which covereth him, and for a girdle wherewith he is girded continually.
Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
20 Let this be the reward of mine adversaries from Yhwh, and of them that speak evil against my soul.
Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
21 But do thou for me, O Yhwh the Lord, for thy name’s sake: because thy mercy is good, deliver thou me.
Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
22 For I am poor and needy, and my heart is wounded within me.
Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
23 I am gone like the shadow when it declineth: I am tossed up and down as the locust.
Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
24 My knees are weak through fasting; and my flesh faileth of fatness.
Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
25 I became also a reproach unto them: when they looked upon me they shaked their heads.
Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
26 Help me, O Yhwh my God: O save me according to thy mercy:
Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
27 That they may know that this is thy hand; that thou, Yhwh, hast done it.
Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
28 Let them curse, but bless thou: when they arise, let them be ashamed; but let thy servant rejoice.
Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
29 Let mine adversaries be clothed with shame, and let them cover themselves with their own confusion, as with a mantle.
Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
30 I will greatly praise Yhwh with my mouth; yea, I will praise him among the multitude.
Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
31 For he shall stand at the right hand of the poor, to save him from those that condemn his soul.
Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.
