Psalms 107

1 O give thanks unto Yhwh, for he is good: for his mercy endureth for ever.

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

2 Let the redeemed of Yhwh say so, whom he hath redeemed from the hand of the enemy;

کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

3 And gathered them out of the lands, from the east, and from the west, from the north, and from the south.

و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

4 They wandered in the wilderness in a solitary way; they found no city to dwell in.

برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

5 Hungry and thirsty, their soul fainted in them.

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

6 Then they cried unto Yhwh in their trouble, and he delivered them out of their distresses.

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

7 And he led them forth by the right way, that they might go to a city of habitation.

8 Oh that men would praise Yhwh for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

9 For he satisfieth the longing soul, and filleth the hungry soul with goodness.

او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

10 Such as sit in darkness and in the shadow of death, being bound in affliction and iron;

آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

11 Because they rebelled against the words of God, and contemned the counsel of the most High:

12 Therefore he brought down their heart with labour; they fell down, and there was none to help.

پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

13 Then they cried unto Yhwh in their trouble, and he saved them out of their distresses.

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

14 He brought them out of darkness and the shadow of death, and brake their bands in sunder.

آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

15 Oh that men would praise Yhwh for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

16 For he hath broken the gates of brass, and cut the bars of iron in sunder.

او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

17 Fools because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.

افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

18 Their soul abhorreth all manner of meat; and they draw near unto the gates of death.

اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

19 Then they cry unto Yhwh in their trouble, and he saveth them out of their distresses.

آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

20 He sent his word, and healed them, and delivered them from their destructions.

او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

21 Oh that men would praise Yhwh for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

22 And let them sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and declare his works with rejoicing.

باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

23 They that go down to the sea in ships, that do business in great waters;

برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

24 These see the works of Yhwh, and his wonders in the deep.

آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

25 For he commandeth, and raiseth the stormy wind, which lifteth up the waves thereof.

به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

26 They mount up to the heaven, they go down again to the depths: their soul is melted because of trouble.

چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

27 They reel to and fro, and stagger like a drunken man, and are at their wits’ end.

و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

28 Then they cry unto Yhwh in their trouble, and he bringeth them out of their distresses.

آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

29 He maketh the storm a calm, so that the waves thereof are still.

خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

30 Then are they glad because they be quiet; so he bringeth them unto their desired haven.

آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

31 Oh that men would praise Yhwh for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

32 Let them exalt him also in the congregation of the people, and praise him in the assembly of the elders.

باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

33 He turneth rivers into a wilderness, and the watersprings into dry ground;

خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

34 A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell therein.

زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

35 He turneth the wilderness into a standing water, and dry ground into watersprings.

اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

36 And there he maketh the hungry to dwell, that they may prepare a city for habitation;

گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

37 And sow the fields, and plant vineyards, which may yield fruits of increase.

آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

38 He blesseth them also, so that they are multiplied greatly; and suffereth not their cattle to decrease.

خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

39 Again, they are minished and brought low through oppression, affliction, and sorrow.

هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

40 He poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in the wilderness, where there is no way.

خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

41 Yet setteth he the poor on high from affliction, and maketh him families like a flock.

او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

42 The righteous shall see it, and rejoice: and all iniquity shall stop her mouth.

نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

43 Whoso is wise, and will observe these things, even they shall understand the lovingkindness of Yhwh.

خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.