Proverbs 5
1 My son, attend unto my wisdom, and bow thine ear to my understanding:
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 That thou mayest regard discretion, and that thy lips may keep knowledge.
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 For the lips of a strange woman drop as an honeycomb, and her mouth is smoother than oil:
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 But her end is bitter as wormwood, sharp as a twoedged sword.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol h7585)
6 Lest thou shouldest ponder the path of life, her ways are moveable, that thou canst not know them.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 Hear me now therefore, O ye children, and depart not from the words of my mouth.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 Remove thy way far from her, and come not nigh the door of her house:
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 Lest thou give thine honour unto others, and thy years unto the cruel:
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 Lest strangers be filled with thy wealth; and thy labours be in the house of a stranger;
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 And thou mourn at the last, when thy flesh and thy body are consumed,
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 And say, How have I hated instruction, and my heart despised reproof;
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 And have not obeyed the voice of my teachers, nor inclined mine ear to them that instructed me!
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 I was almost in all evil in the midst of the congregation and assembly.
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Drink waters out of thine own cistern, and running waters out of thine own well.
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 Let thy fountains be dispersed abroad, and rivers of waters in the streets.
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 Let them be only thine own, and not strangers’ with thee.
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 Let thy fountain be blessed: and rejoice with the wife of thy youth.
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 Let her be as the loving hind and pleasant roe; let her breasts satisfy thee at all times; and be thou ravished always with her love.
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 And why wilt thou, my son, be ravished with a strange woman, and embrace the bosom of a stranger?
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 For the ways of man are before the eyes of Yhwh, and he pondereth all his goings.
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 His own iniquities shall take the wicked himself, and he shall be holden with the cords of his sins.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 He shall die without instruction; and in the greatness of his folly he shall go astray.
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
