Proverbs 19
1 Better is the poor that walketh in his integrity, than he that is perverse in his lips, and is a fool.
Kamalla yaşayan yoxsul insan Şər danışan axmaqdan yaxşıdır.
2 Also, that the soul be without knowledge, it is not good; and he that hasteth with his feet sinneth.
Bilik yoxdursa, həvəs yaxşılıq edə bilməz. Tələsən tərsə düşər.
3 The foolishness of man perverteth his way: and his heart fretteth against Yhwh.
İnsan öz səfehliyi ilə yolunu alt-üst edər, Ürəyində isə Rəbbə hiddətlənər.
4 Wealth maketh many friends; but the poor is separated from his neighbour.
Var-dövlət dost artırar, Kasıbı isə dostları atar.
5 A false witness shall not be unpunished, and he that speaketh lies shall not escape.
Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran qurtuluş tapmaz.
6 Many will intreat the favour of the prince: and every man is a friend to him that giveth gifts.
Çoxları nəcabətlinin üzünü görmək istər, Səxavətli adamla çoxları dostluq edər.
7 All the brethren of the poor do hate him: how much more do his friends go far from him? he pursueth them with words, yet they are wanting to him.
Yoxsuldan qardaşının da zəhləsi gedər, Dostları ondan lap uzaq gəzər, Yalvararaq ardınca düşsə də, yaxınına gəlməz.
8 He that getteth wisdom loveth his own soul: he that keepeth understanding shall find good.
Anlayış qazanan öz canını sevər, Dərrakəyə bağlanan uğur qazanar.
9 A false witness shall not be unpunished, and he that speaketh lies shall perish.
Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran həlak olar.
10 Delight is not seemly for a fool; much less for a servant to have rule over princes.
Axmağa dəbdəbəli həyat yaraşmadığı kimi Qulun ağalara hökm etməsi də yaraşmaz.
11 The discretion of a man deferreth his anger; and it is his glory to pass over a transgression.
İnsanın ağlı hiddəti ləngidər, Başqasının günahını bağışlamaq ona şərəf gətirər.
12 The king’s wrath is as the roaring of a lion; but his favour is as dew upon the grass.
Padşahın qəzəbi aslan nərəsinə bənzər, Razılığı çəmənə düşən şehə bənzər.
13 A foolish son is the calamity of his father: and the contentions of a wife are a continual dropping.
Axmaq oğul atasına bəla olar, Davakar arvad kəsilməyən damcıya oxşar.
14 House and riches are the inheritance of fathers: and a prudent wife is from Yhwh.
İnsana ev, var-dövlət atalardan miras qalar, Ağıllı arvadı isə Rəbb nəsib edər.
15 Slothfulness casteth into a deep sleep; and an idle soul shall suffer hunger.
Tənbəllik insana dərin yuxu gətirər, Avaralıq insanı ac qoyar.
16 He that keepeth the commandment keepeth his own soul; but he that despiseth his ways shall die.
Əmrə əməl edən canını saxlar, Yoluna baxmayan həlak olar.
17 He that hath pity upon the poor lendeth unto Yhwh; and that which he hath given will he pay him again.
Kasıba səxavət göstərən sanki Rəbbə borc verər, Çünki onun əvəzi Rəbdən gələr.
18 Chasten thy son while there is hope, and let not thy soul spare for his crying.
Ümid varkən oğluna tərbiyə ver, Ölümünə bais olma.
19 A man of great wrath shall suffer punishment: for if thou deliver him, yet thou must do it again.
Kəmhövsələ insan cəriməyə düşər, Onu qurtarsan belə, yenə də davam edər.
20 Hear counsel, and receive instruction, that thou mayest be wise in thy latter end.
Nəsihətə qulaq as, tərbiyəni qəbul et, Bunun nəticəsində hikmətli olarsan.
21 There are many devices in a man’s heart; nevertheless the counsel of Yhwh, that shall stand.
İnsanın qəlbində çox amalı var, Amma Rəbbin niyyəti həyata keçər.
22 The desire of a man is his kindness: and a poor man is better than a liar.
İnsan etibar arzular, Yoxsul adam fırıldaqçıdan yaxşıdır.
23 The fear of Yhwh tendeth to life: and he that hath it shall abide satisfied; he shall not be visited with evil.
Rəbb qorxusu insana həyat verər, Ona şər yaxınlaşmaz, tox yatar.
24 A slothful man hideth his hand in his bosom, and will not so much as bring it to his mouth again.
Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına belə, aparmaz.
25 Smite a scorner, and the simple will beware: and reprove one that hath understanding, and he will understand knowledge.
Rişxəndçini döysən, cahil insan uzaqgörən olar, Dərrakəlini danlasan, biliyini artırar.
26 He that wasteth his father, and chaseth away his mother, is a son that causeth shame, and bringeth reproach.
Kim ki atasını soyub, anasını qovar, Xəcalət gətirən övladdır, ad batırar.
27 Cease, my son, to hear the instruction that causeth to err from the words of knowledge.
Oğlum, bilik verən sözlərdən dönmək istəsən, Tərbiyəyə qulaq asmaqdan vaz keç!
28 An ungodly witness scorneth judgment: and the mouth of the wicked devoureth iniquity.
Yaramaz şahid ədalətə rişxənd edər, Pislərin ağzı acgözlüklə şəri yeyər.
29 Judgments are prepared for scorners, and stripes for the back of fools.
Rişxəndçilər üçün məhkəmə, Axmaqların kürəyi üçün kötək hazırlanar.
