Matthew 27
1 When the morning was come, all the chief priests and elders of the people took counsel against Jesus to put him to death:
പ്രഭാതേ ജാതേ പ്രധാനയാജകലോകപ്രാചീനാ യീശും ഹന്തും തത്പ്രതികൂലം മന്ത്രയിത്വാ
2 And when they had bound him, they led him away, and delivered him to Pontius Pilate the governor.
തം ബദ്വ്വാ നീത്വാ പന്തീയപീലാതാഖ്യാധിപേ സമർപയാമാസുഃ|
3 Then Judas, which had betrayed him, when he saw that he was condemned, repented himself, and brought again the thirty pieces of silver to the chief priests and elders,
തതോ യീശോഃ പരകരേവ്വർപയിതാ യിഹൂദാസ്തത്പ്രാണാദണ്ഡാജ്ഞാം വിദിത്വാ സന്തപ്തമനാഃ പ്രധാനയാജകലോകപ്രാചീനാനാം സമക്ഷം താസ്ത്രീംശന്മുദ്രാഃ പ്രതിദായാവാദീത്,
4 Saying, I have sinned in that I have betrayed the innocent blood. And they said, What is that to us? see thou to that.
ഏതന്നിരാഗോനരപ്രാണപരകരാർപണാത് കലുഷം കൃതവാനഹം| തദാ ത ഉദിതവന്തഃ, തേനാസ്മാകം കിം? ത്വയാ തദ് ബുധ്യതാമ്|
5 And he cast down the pieces of silver in the temple, and departed, and went and hanged himself.
തതോ യിഹൂദാ മന്ദിരമധ്യേ താ മുദ്രാ നിക്ഷിപ്യ പ്രസ്ഥിതവാൻ ഇത്വാ ച സ്വയമാത്മാനമുദ്ബബന്ധ|
6 And the chief priests took the silver pieces, and said, It is not lawful for to put them into the treasury, because it is the price of blood.
പശ്ചാത് പ്രധാനയാജകാസ്താ മുദ്രാ ആദായ കഥിതവന്തഃ, ഏതാ മുദ്രാഃ ശോണിതമൂല്യം തസ്മാദ് ഭാണ്ഡാഗാരേ ന നിധാതവ്യാഃ|
7 And they took counsel, and bought with them the potter’s field, to bury strangers in.
അനന്തരം തേ മന്ത്രയിത്വാ വിദേശിനാം ശ്മശാനസ്ഥാനായ താഭിഃ കുലാലസ്യ ക്ഷേത്രമക്രീണൻ|
8 Wherefore that field was called, The field of blood, unto this day.
അതോഽദ്യാപി തത്സ്ഥാനം രക്തക്ഷേത്രം വദന്തി|
9 Then was fulfilled that which was spoken by Jeremiah the prophet, saying, And they took the thirty pieces of silver, the price of him that was valued, whom they of the children of Israel did value;
ഇത്ഥം സതി ഇസ്രായേലീയസന്താനൈ ര്യസ്യ മൂല്യം നിരുപിതം, തസ്യ ത്രിംശന്മുദ്രാമാനം മൂല്യം
10 And gave them for the potter’s field, as the Lord appointed me.
മാം പ്രതി പരമേശ്വരസ്യാദേശാത് തേഭ്യ ആദീയത, തേന ച കുലാലസ്യ ക്ഷേത്രം ക്രീതമിതി യദ്വചനം യിരിമിയഭവിഷ്യദ്വാദിനാ പ്രോക്തം തത് തദാസിധ്യത്|
11 And Jesus stood before the governor: and the governor asked him, saying, Art thou the King of the Jews? And Jesus said unto him, Thou sayest.
അനന്തരം യീശൗ തദധിപതേഃ സമ്മുഖ ഉപതിഷ്ഠതി സ തം പപ്രച്ഛ, ത്വം കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാ? തദാ യീശുസ്തമവദത്, ത്വം സത്യമുക്തവാൻ|
12 And when he was accused of the chief priests and elders, he answered nothing.
കിന്തു പ്രധാനയാജകപ്രാചീനൈരഭിയുക്തേന തേന കിമപി ന പ്രത്യവാദി|
13 Then said Pilate unto him, Hearest thou not how many things they witness against thee?
തതഃ പീലാതേന സ ഉദിതഃ, ഇമേ ത്വത്പ്രതികൂലതഃ കതി കതി സാക്ഷ്യം ദദതി, തത് ത്വം ന ശൃണോഷി?
14 And he answered him to never a word; insomuch that the governor marvelled greatly.
തഥാപി സ തേഷാമേകസ്യാപി വചസ ഉത്തരം നോദിതവാൻ; തേന സോഽധിപതി ർമഹാചിത്രം വിദാമാസ|
15 Now at that feast the governor was wont to release unto the people a prisoner, whom they would.
അന്യച്ച തന്മഹകാലേഽധിപതേരേതാദൃശീ രാതിരാസീത്, പ്രജാ യം കഞ്ചന ബന്ധിനം യാചന്തേ, തമേവ സ മോചയതീതി|
16 And they had then a notable prisoner, called Barabbas.
തദാനീം ബരബ്ബാനാമാ കശ്ചിത് ഖ്യാതബന്ധ്യാസീത്|
17 Therefore when they were gathered together, Pilate said unto them, Whom will ye that I release unto you? Barabbas, or Jesus which is called Christ?
തതഃ പീലാതസ്തത്ര മിലിതാൻ ലോകാൻ അപൃച്ഛത്, ഏഷ ബരബ്ബാ ബന്ധീ ഖ്രീഷ്ടവിഖ്യാതോ യീശുശ്ചൈതയോഃ കം മോചയിഷ്യാമി? യുഷ്മാകം കിമീപ്സിതം?
18 For he knew that for envy they had delivered him.
തൈരീർഷ്യയാ സ സമർപിത ഇതി സ ജ്ഞാതവാൻ|
19 When he was set down on the judgment seat, his wife sent unto him, saying, Have thou nothing to do with that just man: for I have suffered many things this day in a dream because of him.
അപരം വിചാരാസനോപവേശനകാലേ പീലാതസ്യ പത്നീ ഭൃത്യം പ്രഹിത്യ തസ്മൈ കഥയാമാസ, തം ധാർമ്മികമനുജം പ്രതി ത്വയാ കിമപി ന കർത്തവ്യം; യസ്മാത് തത്കൃതേഽദ്യാഹം സ്വപ്നേ പ്രഭൂതകഷ്ടമലഭേ|
20 But the chief priests and elders persuaded the multitude that they should ask Barabbas, and destroy Jesus.
അനന്തരം പ്രധാനയാജകപ്രാചീനാ ബരബ്ബാം യാചിത്വാദാതും യീശുഞ്ച ഹന്തും സകലലോകാൻ പ്രാവർത്തയൻ|
21 The governor answered and said unto them, Whether of the twain will ye that I release unto you? They said, Barabbas.
തതോഽധിപതിസ്താൻ പൃഷ്ടവാൻ, ഏതയോഃ കമഹം മോചയിഷ്യാമി? യുഷ്മാകം കേച്ഛാ? തേ പ്രോചു ർബരബ്ബാം|
22 Pilate saith unto them, What shall I do then with Jesus which is called Christ? They all say unto him, Let him be crucified.
തദാ പീലാതഃ പപ്രച്ഛ, തർഹി യം ഖ്രീഷ്ടം വദന്തി, തം യീശും കിം കരിഷ്യാമി? സർവ്വേ കഥയാമാസുഃ, സ ക്രുശേന വിധ്യതാം|
23 And the governor said, Why, what evil hath he done? But they cried out the more, saying, Let him be crucified.
തതോഽധിപതിരവാദീത്, കുതഃ? കിം തേനാപരാദ്ധം? കിന്തു തേ പുനരുചൈ ർജഗദുഃ, സ ക്രുശേന വിധ്യതാം|
24 When Pilate saw that he could prevail nothing, but that rather a tumult was made, he took water, and washed his hands before the multitude, saying, I am innocent of the blood of this just person: see ye to it.
തദാ നിജവാക്യമഗ്രാഹ്യമഭൂത്, കലഹശ്ചാപ്യഭൂത്, പീലാത ഇതി വിലോക്യ ലോകാനാം സമക്ഷം തോയമാദായ കരൗ പ്രക്ഷാല്യാവോചത്, ഏതസ്യ ധാർമ്മികമനുഷ്യസ്യ ശോണിതപാതേ നിർദോഷോഽഹം, യുഷ്മാഭിരേവ തദ് ബുധ്യതാം|
25 Then answered all the people, and said, His blood be on us, and on our children.
തദാ സർവ്വാഃ പ്രജാഃ പ്രത്യവോചൻ, തസ്യ ശോണിതപാതാപരാധോഽസ്മാകമ് അസ്മത്സന്താനാനാഞ്ചോപരി ഭവതു|
26 Then released he Barabbas unto them: and when he had scourged Jesus, he delivered him to be crucified.
തതഃ സ തേഷാം സമീപേ ബരബ്ബാം മോചയാമാസ യീശുന്തു കഷാഭിരാഹത്യ ക്രുശേന വേധിതും സമർപയാമാസ|
27 Then the soldiers of the governor took Jesus into the common hall, and gathered unto him the whole band of soldiers.
അനന്തരമ് അധിപതേഃ സേനാ അധിപതേ ർഗൃഹം യീശുമാനീയ തസ്യ സമീപേ സേനാസമൂഹം സംജഗൃഹുഃ|
28 And they stripped him, and put on him a scarlet robe.
തതസ്തേ തസ്യ വസനം മോചയിത്വാ കൃഷ്ണലോഹിതവർണവസനം പരിധാപയാമാസുഃ
29 And when they had platted a crown of thorns, they put it upon his head, and a reed in his right hand: and they bowed the knee before him, and mocked him, saying, Hail, King of the Jews!
കണ്ടകാനാം മുകുടം നിർമ്മായ തച്ഛിരസി ദദുഃ, തസ്യ ദക്ഷിണകരേ വേത്രമേകം ദത്ത്വാ തസ്യ സമ്മുഖേ ജാനൂനി പാതയിത്വാ, ഹേ യിഹൂദീയാനാം രാജൻ, തുഭ്യം നമ ഇത്യുക്ത്വാ തം തിരശ്ചക്രുഃ,
30 And they spit upon him, and took the reed, and smote him on the head.
തതസ്തസ്യ ഗാത്രേ നിഷ്ഠീവം ദത്വാ തേന വേത്രേണ ശിര ആജഘ്നുഃ|
31 And after that they had mocked him, they took the robe off from him, and put his own raiment on him, and led him away to crucify him.
ഇത്ഥം തം തിരസ്കൃത്യ തദ് വസനം മോചയിത്വാ പുനർനിജവസനം പരിധാപയാഞ്ചക്രുഃ, തം ക്രുശേന വേധിതും നീതവന്തഃ|
32 And as they came out, they found a man of Cyrene, Simon by name: him they compelled to bear his cross.
പശ്ചാത്തേ ബഹിർഭൂയ കുരീണീയം ശിമോന്നാമകമേകം വിലോക്യ ക്രുശം വോഢും തമാദദിരേ|
33 And when they were come unto a place called Golgotha, that is to say, a place of a skull,
അനന്തരം ഗുൽഗൽതാമ് അർഥാത് ശിരസ്കപാലനാമകസ്ഥാനമു പസ്ഥായ തേ യീശവേ പിത്തമിശ്രിതാമ്ലരസം പാതും ദദുഃ,
34 They gave him vinegar to drink mingled with gall: and when he had tasted thereof, he would not drink.
കിന്തു സ തമാസ്വാദ്യ ന പപൗ|
35 And they crucified him, and parted his garments, casting lots: that it might be fulfilled which was spoken by the prophet, They parted my garments among them, and upon my vesture did they cast lots.
തദാനീം തേ തം ക്രുശേന സംവിധ്യ തസ്യ വസനാനി ഗുടികാപാതേന വിഭജ്യ ജഗൃഹുഃ, തസ്മാത്, വിഭജന്തേഽധരീയം മേ തേ മനുഷ്യാഃ പരസ്പരം| മദുത്തരീയവസ്ത്രാർഥം ഗുടികാം പാതയന്തി ച|| യദേതദ്വചനം ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്തമാസീത്, തദാ തദ് അസിധ്യത്,
36 And sitting down they watched him there;
പശ്ചാത് തേ തത്രോപവിശ്യ തദ്രക്ഷണകർവ്വണി നിയുക്താസ്തസ്ഥുഃ|
37 And set up over his head his accusation written, THIS IS JESUS THE KING OF THE JEWS.
അപരമ് ഏഷ യിഹൂദീയാനാം രാജാ യീശുരിത്യപവാദലിപിപത്രം തച്ഛിരസ ഊർദ്വ്വേ യോജയാമാസുഃ|
38 Then were there two thieves crucified with him, one on the right hand, and another on the left.
തതസ്തസ്യ വാമേ ദക്ഷിണേ ച ദ്വൗ ചൈരൗ തേന സാകം ക്രുശേന വിവിധുഃ|
39 And they that passed by reviled him, wagging their heads,
തദാ പാന്ഥാ നിജശിരോ ലാഡയിത്വാ തം നിന്ദന്തോ ജഗദുഃ,
40 And saying, Thou that destroyest the temple, and buildest it in three days, save thyself. If thou be the Son of God, come down from the cross.
ഹേ ഈശ്വരമന്ദിരഭഞ്ജക ദിനത്രയേ തന്നിർമ്മാതഃ സ്വം രക്ഷ, ചേത്ത്വമീശ്വരസുതസ്തർഹി ക്രുശാദവരോഹ|
41 Likewise also the chief priests mocking him, with the scribes and elders, said,
പ്രധാനയാജകാധ്യാപകപ്രാചീനാശ്ച തഥാ തിരസ്കൃത്യ ജഗദുഃ,
42 He saved others; himself he cannot save. If he be the King of Israel, let him now come down from the cross, and we will believe him.
സോഽന്യജനാനാവത്, കിന്തു സ്വമവിതും ന ശക്നോതി| യദീസ്രായേലോ രാജാ ഭവേത്, തർഹീദാനീമേവ ക്രുശാദവരോഹതു, തേന തം വയം പ്രത്യേഷ്യാമഃ|
43 He trusted in God; let him deliver him now, if he will have him: for he said, I am the Son of God.
സ ഈശ്വരേ പ്രത്യാശാമകരോത്, യദീശ്വരസ്തസ്മിൻ സന്തുഷ്ടസ്തർഹീദാനീമേവ തമവേത്, യതഃ സ ഉക്തവാൻ അഹമീശ്വരസുതഃ|
44 The thieves also, which were crucified with him, cast the same in his teeth.
യൗ സ്തേനൗ സാകം തേന ക്രുശേന വിദ്ധൗ തൗ തദ്വദേവ തം നിനിന്ദതുഃ|
45 Now from the sixth hour there was darkness over all the land unto the ninth hour.
തദാ ദ്വിതീയയാമാത് തൃതീയയാമം യാവത് സർവ്വദേശേ തമിരം ബഭൂവ,
46 And about the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, Eli, Eli, lama sabachthani? that is to say, My God, my God, why hast thou forsaken me?
തൃതീയയാമേ "ഏലീ ഏലീ ലാമാ ശിവക്തനീ", അർഥാത് മദീശ്വര മദീശ്വര കുതോ മാമത്യാക്ഷീഃ? യീശുരുച്ചൈരിതി ജഗാദ|
47 Some of them that stood there, when they heard that, said, This man calleth for Elijah.
തദാ തത്ര സ്ഥിതാഃ കേചിത് തത് ശ്രുത്വാ ബഭാഷിരേ, അയമ് ഏലിയമാഹൂയതി|
48 And straightway one of them ran, and took a spunge, and filled it with vinegar, and put it on a reed, and gave him to drink.
തേഷാം മധ്യാദ് ഏകഃ ശീഘ്രം ഗത്വാ സ്പഞ്ജം ഗൃഹീത്വാ തത്രാമ്ലരസം ദത്ത്വാ നലേന പാതും തസ്മൈ ദദൗ|
49 The rest said, Let be, let us see whether Elijah will come to save him.
ഇതരേഽകഥയൻ തിഷ്ഠത, തം രക്ഷിതുമ് ഏലിയ ആയാതി നവേതി പശ്യാമഃ|
50 Jesus, when he had cried again with a loud voice, yielded up the ghost.
യീശുഃ പുനരുചൈരാഹൂയ പ്രാണാൻ ജഹൗ|
51 And, behold, the veil of the temple was rent in twain from the top to the bottom; and the earth did quake, and the rocks rent;
തതോ മന്ദിരസ്യ വിച്ഛേദവസനമ് ഊർദ്വ്വാദധോ യാവത് ഛിദ്യമാനം ദ്വിധാഭവത്,
52 And the graves were opened; and many bodies of the saints which slept arose,
ഭൂമിശ്ചകമ്പേ ഭൂധരോവ്യദീര്യ്യത ച| ശ്മശാനേ മുക്തേ ഭൂരിപുണ്യവതാം സുപ്തദേഹാ ഉദതിഷ്ഠൻ,
53 And came out of the graves after his resurrection, and went into the holy city, and appeared unto many.
ശ്മശാനാദ് വഹിർഭൂയ തദുത്ഥാനാത് പരം പുണ്യപുരം ഗത്വാ ബഹുജനാൻ ദർശയാമാസുഃ|
54 Now when the centurion, and they that were with him, watching Jesus, saw the earthquake, and those things that were done, they feared greatly, saying, Truly this was the Son of God.
യീശുരക്ഷണായ നിയുക്തഃ ശതസേനാപതിസ്തത്സങ്ഗിനശ്ച താദൃശീം ഭൂകമ്പാദിഘടനാം ദൃഷ്ട്വാ ഭീതാ അവദൻ, ഏഷ ഈശ്വരപുത്രോ ഭവതി|
55 And many women were there beholding afar off, which followed Jesus from Galilee, ministering unto him:
യാ ബഹുയോഷിതോ യീശും സേവമാനാ ഗാലീലസ്തത്പശ്ചാദാഗതാസ്താസാം മധ്യേ
56 Among which was Mary Magdalene, and Mary the mother of James and Joses, and the mother of Zebedee’s children.
മഗ്ദലീനീ മരിയമ് യാകൂബ്യോശ്യോ ർമാതാ യാ മരിയമ് സിബദിയപുത്രയോ ർമാതാ ച യോഷിത ഏതാ ദൂരേ തിഷ്ഠന്ത്യോ ദദൃശുഃ|
57 When the even was come, there came a rich man of Arimathæa, named Joseph, who also himself was Jesus’ disciple:
സന്ധ്യായാം സത്യമ് അരിമഥിയാനഗരസ്യ യൂഷഫ്നാമാ ധനീ മനുജോ യീശോഃ ശിഷ്യത്വാത്
58 He went to Pilate, and begged the body of Jesus. Then Pilate commanded the body to be delivered.
പീലാതസ്യ സമീപം ഗത്വാ യീശോഃ കായം യയാചേ, തേന പീലാതഃ കായം ദാതുമ് ആദിദേശ|
59 And when Joseph had taken the body, he wrapped it in a clean linen cloth,
യൂഷഫ് തത്കായം നീത്വാ ശുചിവസ്ത്രേണാച്ഛാദ്യ
60 And laid it in his own new tomb, which he had hewn out in the rock: and he rolled a great stone to the door of the sepulchre, and departed.
സ്വാർഥം ശൈലേ യത് ശ്മശാനം ചഖാന, തന്മധ്യേ തത്കായം നിധായ തസ്യ ദ്വാരി വൃഹത്പാഷാണം ദദൗ|
61 And there was Mary Magdalene, and the other Mary, sitting over against the sepulchre.
കിന്തു മഗ്ദലീനീ മരിയമ് അന്യമരിയമ് ഏതേ സ്ത്രിയൗ തത്ര ശ്മശാനസമ്മുഖ ഉപവിവിശതുഃ|
62 Now the next day, that followed the day of the preparation, the chief priests and Pharisees came together unto Pilate,
തദനന്തരം നിസ്താരോത്സവസ്യായോജനദിനാത് പരേഽഹനി പ്രധാനയാജകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച മിലിത്വാ പീലാതമുപാഗത്യാകഥയൻ,
63 Saying, Sir, we remember that that deceiver said, while he was yet alive, After three days I will rise again.
ഹേ മഹേച്ഛ സ പ്രതാരകോ ജീവന അകഥയത്, ദിനത്രയാത് പരം ശ്മശാനാദുത്ഥാസ്യാമി തദ്വാക്യം സ്മരാമോ വയം;
64 Command therefore that the sepulchre be made sure until the third day, lest his disciples come by night, and steal him away, and say unto the people, He is risen from the dead: so the last error shall be worse than the first.
തസ്മാത് തൃതീയദിനം യാവത് തത് ശ്മശാനം രക്ഷിതുമാദിശതു, നോചേത് തച്ഛിഷ്യാ യാമിന്യാമാഗത്യ തം ഹൃത്വാ ലോകാൻ വദിഷ്യന്തി, സ ശ്മശാനാദുദതിഷ്ഠത്, തഥാ സതി പ്രഥമഭ്രാന്തേഃ ശേഷീയഭ്രാന്തി ർമഹതീ ഭവിഷ്യതി|
65 Pilate said unto them, Ye have a watch: go your way, make it as sure as ye can.
തദാ പീലാത അവാദീത്, യുഷ്മാകം സമീപേ രക്ഷിഗണ ആസ്തേ, യൂയം ഗത്വാ യഥാ സാധ്യം രക്ഷയത|
66 So they went, and made the sepulchre sure, sealing the stone, and setting a watch.
തതസ്തേ ഗത്വാ തദ്ദൂരപാഷാണം മുദ്രാങ്കിതം കൃത്വാ രക്ഷിഗണം നിയോജ്യ ശ്മശാനം രക്ഷയാമാസുഃ|
