John 10
1 Verily, verily, I say unto you, He that entereth not by the door into the sheepfold, but climbeth up some other way, the same is a thief and a robber.
อหํ ยุษฺมานติยถารฺถํ วทามิ, โย ชโน ทฺวาเรณ น ปฺรวิศฺย เกนาปฺยเนฺยน เมษคฺฤหํ ปฺรวิศติ ส เอว เสฺตโน ทสฺยุศฺจฯ
2 But he that entereth in by the door is the shepherd of the sheep.
โย ทฺวาเรณ ปฺรวิศติ ส เอว เมษปาลก: ฯ
3 To him the porter openeth; and the sheep hear his voice: and he calleth his own sheep by name, and leadeth them out.
เทาวาริกสฺตไสฺม ทฺวารํ โมจยติ เมษคณศฺจ ตสฺย วากฺยํ ศฺฤโณติ ส นิชานฺ เมษานฺ สฺวสฺวนามฺนาหูย พหิ: กฺฤตฺวา นยติฯ
4 And when he putteth forth his own sheep, he goeth before them, and the sheep follow him: for they know his voice.
ตถา นิชานฺ เมษานฺ พหิ: กฺฤตฺวา สฺวยํ เตษามฺ อเคฺร คจฺฉติ, ตโต เมษาสฺตสฺย ศพฺทํ พุธฺยนฺเต, ตสฺมาตฺ ตสฺย ปศฺจาทฺ วฺรชนฺติฯ
5 And a stranger will they not follow, but will flee from him: for they know not the voice of strangers.
กินฺตุ ปรสฺย ศพฺทํ น พุธฺยนฺเต ตสฺมาตฺ ตสฺย ปศฺจาทฺ วฺรชิษฺยนฺติ วรํ ตสฺย สมีปาตฺ ปลายิษฺยนฺเตฯ
6 This parable spake Jesus unto them: but they understood not what things they were which he spake unto them.
ยีศุเสฺตภฺย อิมำ ทฺฤษฺฏานฺตกถามฺ อกถยตฺ กินฺตุ เตน กถิตกถายาสฺตาตฺปรฺยฺยํ เต นาพุธฺยนฺตฯ
7 Then said Jesus unto them again, Verily, verily, I say unto you, I am the door of the sheep.
อโต ยีศุ: ปุนรกถยตฺ, ยุษฺมานาหํ ยถารฺถตรํ วฺยาหรามิ, เมษคฺฤหสฺย ทฺวารมฺ อหเมวฯ
8 All that ever came before me are thieves and robbers: but the sheep did not hear them.
มยา น ปฺรวิศฺย ย อาคจฺฉนฺ เต เสฺตนา ทสฺยวศฺจ กินฺตุ เมษาเสฺตษำ กถา นาศฺฤณฺวนฺฯ
9 I am the door: by me if any man enter in, he shall be saved, and shall go in and out, and find pasture.
อหเมว ทฺวารสฺวรูป: , มยา ย: กศฺจิต ปฺรวิศติ ส รกฺษำ ปฺราปฺสฺยติ ตถา พหิรนฺตศฺจ คมนาคมเน กฺฤตฺวา จรณสฺถานํ ปฺราปฺสฺยติฯ
10 The thief cometh not, but for to steal, and to kill, and to destroy: I am come that they might have life, and that they might have it more abundantly.
โย ชนเสฺตน: ส เกวลํ ไสฺตนฺยพธวินาศานฺ กรฺตฺตุเมว สมายาติ กินฺตฺวหมฺ อายุ รฺทาตุมฺ อรฺถาตฺ พาหูเลฺยน ตเทว ทาตุมฺ อาคจฺฉมฺฯ
11 I am the good shepherd: the good shepherd giveth his life for the sheep.
อหเมว สตฺยเมษปาลโก ยสฺตุ สโตฺย เมษปาลก: ส เมษารฺถํ ปฺราณตฺยาคํ กโรติ;
12 But he that is an hireling, and not the shepherd, whose own the sheep are not, seeth the wolf coming, and leaveth the sheep, and fleeth: and the wolf catcheth them, and scattereth the sheep.
กินฺตุ โย ชโน เมษปาลโก น, อรฺถาทฺ ยสฺย เมษา นิชา น ภวนฺติ, ย เอตาทฺฤโศ ไวตนิก: ส วฺฤกมฺ อาคจฺฉนฺตํ ทฺฤษฺฏฺวา เมชวฺรชํ วิหาย ปลายเต, ตสฺมาทฺ วฺฤกสฺตํ วฺรชํ ธฺฤตฺวา วิกิรติฯ
13 The hireling fleeth, because he is an hireling, and careth not for the sheep.
ไวตนิก: ปลายเต ยต: ส เวตนารฺถี เมษารฺถํ น จินฺตยติฯ
14 I am the good shepherd, and know my sheep, and am known of mine.
อหเมว สโตฺย เมษปาลก: , ปิตา มำ ยถา ชานาติ, อหญฺจ ยถา ปิตรํ ชานามิ,
15 As the Father knoweth me, even so know I the Father: and I lay down my life for the sheep.
ตถา นิชานฺ เมษานปิ ชานามิ, เมษาศฺจ มำ ชานานฺติ, อหญฺจ เมษารฺถํ ปฺราณตฺยาคํ กโรมิฯ
16 And other sheep I have, which are not of this fold: them also I must bring, and they shall hear my voice; and there shall be one fold, and one shepherd.
อปรญฺจ เอตทฺ คฺฤหีย เมเษโภฺย ภินฺนา อปิ เมษา มม สนฺติ เต สกลา อานยิตวฺยา: ; เต มม ศพฺทํ โศฺรษฺยนฺติ ตต เอโก วฺรช เอโก รกฺษโก ภวิษฺยติฯ
17 Therefore doth my Father love me, because I lay down my life, that I might take it again.
ปฺราณานหํ ตฺยกฺตฺวา ปุน: ปฺราณานฺ คฺรหีษฺยามิ, ตสฺมาตฺ ปิตา มยิ เสฺนหํ กโรติฯ
18 No man taketh it from me, but I lay it down of myself. I have power to lay it down, and I have power to take it again. This commandment have I received of my Father.
กศฺจิชฺชโน มม ปฺราณานฺ หนฺตุํ น ศกฺโนติ กินฺตุ สฺวยํ ตานฺ สมรฺปยามิ ตานฺ สมรฺปยิตุํ ปุนรฺคฺรหีตุญฺจ มม ศกฺติราเสฺต ภารมิมํ สฺวปิตุ: สกาศาตฺ ปฺราปฺโตหมฺฯ
19 There was a division therefore again among the Jews for these sayings.
อสฺมาทุปเทศาตฺ ปุนศฺจ ยิหูทียานำ มเธฺย ภินฺนวากฺยตา ชาตาฯ
20 And many of them said, He hath a devil, and is mad; why hear ye him?
ตโต พหโว วฺยาหรนฺ เอษ ภูตคฺรสฺต อุนฺมตฺตศฺจ, กุต เอตสฺย กถำ ศฺฤณุถ?
21 Others said, These are not the words of him that hath a devil. Can a devil open the eyes of the blind?
เกจิทฺ อวทนฺ เอตสฺย กถา ภูตคฺรสฺตสฺย กถาวนฺน ภวนฺติ, ภูต: กิมฺ อนฺธาย จกฺษุษี ทาตุํ ศกฺโนติ?
22 And it was at Jerusalem the feast of the dedication, and it was winter.
ศีตกาเล ยิรูศาลมิ มนฺทิโรตฺสรฺคปรฺวฺวณฺยุปสฺถิเต
23 And Jesus walked in the temple in Solomon’s porch.
ยีศุ: สุเลมาโน นิ: สาเรณ คมนาคมเน กโรติ,
24 Then came the Jews round about him, and said unto him, How long dost thou make us to doubt? If thou be the Christ, tell us plainly.
เอตสฺมินฺ สมเย ยิหูทียาสฺตํ เวษฺฏยิตฺวา วฺยาหรนฺ กติ กาลานฺ อสฺมากํ วิจิกิตฺสำ สฺถาปยิษฺยามิ? ยทฺยภิษิกฺโต ภวติ ตรฺหิ ตตฺ สฺปษฺฏํ วทฯ
25 Jesus answered them, I told you, and ye believed not: the works that I do in my Father’s name, they bear witness of me.
ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยวททฺ อหมฺ อจกถํ กินฺตุ ยูยํ น ปฺรตีถ, นิชปิตุ รฺนามฺนา ยำ ยำ กฺริยำ กโรมิ สา กฺริไยว มม สากฺษิสฺวรูปาฯ
26 But ye believe not, because ye are not of my sheep, as I said unto you.
กินฺตฺวหํ ปูรฺวฺวมกถยํ ยูยํ มม เมษา น ภวถ, การณาทสฺมานฺ น วิศฺวสิถฯ
27 My sheep hear my voice, and I know them, and they follow me:
มม เมษา มม ศพฺทํ ศฺฤณฺวนฺติ ตานหํ ชานามิ เต จ มม ปศฺจาทฺ คจฺฉนฺติฯ
29 My Father, which gave them me, is greater than all; and no man is able to pluck them out of my Father’s hand.
โย มม ปิตา ตานฺ มหฺยํ ทตฺตวานฺ ส สรฺวฺวสฺมาตฺ มหานฺ, โกปิ มม ปิตุ: กราตฺ ตานฺ หรฺตฺตุํ น ศกฺษฺยติฯ
30 I and my Father are one.
อหํ ปิตา จ ทฺวโยเรกตฺวมฺฯ
31 Then the Jews took up stones again to stone him.
ตโต ยิหูทียา: ปุนรปิ ตํ หนฺตุํ ปาษาณานฺ อุทโตลยนฺฯ
32 Jesus answered them, Many good works have I shewed you from my Father; for which of those works do ye stone me?
ยีศุ: กถิตวานฺ ปิตุ: สกาศาทฺ พหูนฺยุตฺตมกรฺมฺมาณิ ยุษฺมากํ ปฺรากาศยํ เตษำ กสฺย กรฺมฺมณ: การณานฺ มำ ปาษาไณราหนฺตุมฺ อุทฺยตา: สฺถ?
33 The Jews answered him, saying, For a good work we stone thee not; but for blasphemy; and because that thou, being a man, makest thyself God.
ยิหูทียา: ปฺรตฺยวทนฺ ปฺรศสฺตกรฺมฺมเหโต รฺน กินฺตุ ตฺวํ มานุษ: สฺวมีศฺวรมฺ อุกฺเตฺวศฺวรํ นินฺทสิ การณาทสฺมาตฺ ตฺวำ ปาษาไณรฺหนฺม: ฯ
34 Jesus answered them, Is it not written in your law, I said, Ye are gods?
ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยุกฺตวานฺ มยา กถิตํ ยูยมฺ อีศฺวรา เอตทฺวจนํ ยุษฺมากํ ศาสฺเตฺร ลิขิตํ นาสฺติ กึ?
35 If he called them gods, unto whom the word of God came, and the scripture cannot be broken;
ตสฺมาทฺ เยษามฺ อุทฺเทเศ อีศฺวรสฺย กถา กถิตา เต ยทีศฺวรคณา อุจฺยนฺเต ธรฺมฺมคฺรนฺถสฺยาปฺยนฺยถา ภวิตุํ น ศกฺยํ,
36 Say ye of him, whom the Father hath sanctified, and sent into the world, Thou blasphemest; because I said, I am the Son of God?
ตรฺหฺยาหมฺ อีศฺวรสฺย ปุตฺร อิติ วากฺยสฺย กถนาตฺ ยูยํ ปิตฺราภิษิกฺตํ ชคติ เปฺรริตญฺจ ปุมำสํ กถมฺ อีศฺวรนินฺทกํ วาทย?
37 If I do not the works of my Father, believe me not.
ยทฺยหํ ปิตุ: กรฺมฺม น กโรมิ ตรฺหิ มำ น ปฺรตีต;
38 But if I do, though ye believe not me, believe the works: that ye may know, and believe, that the Father is in me, and I in him.
กินฺตุ ยทิ กโรมิ ตรฺหิ มยิ ยุษฺมาภิ: ปฺรตฺยเย น กฺฤเต'ปิ การฺเยฺย ปฺรตฺยย: กฺริยตำ, ตโต มยิ ปิตาสฺตีติ ปิตรฺยฺยหมฺ อสฺมีติ จ กฺษาตฺวา วิศฺวสิษฺยถฯ
39 Therefore they sought again to take him: but he escaped out of their hand,
ตทา เต ปุนรปิ ตํ ธรฺตฺตุมฺ อเจษฺฏนฺต กินฺตุ ส เตษำ กเรโภฺย นิสฺตีรฺยฺย
40 And went away again beyond Jordan into the place where John at first baptized; and there he abode.
ปุน รฺยรฺทฺทนฺ อทฺยาสฺตเฏ ยตฺร ปุรฺวฺวํ โยหนฺ อมชฺชยตฺ ตตฺราคตฺย นฺยวสตฺฯ
41 And many resorted unto him, and said, John did no miracle: but all things that John spake of this man were true.
ตโต พหโว โลกาสฺตตฺสมีปมฺ อาคตฺย วฺยาหรนฺ โยหนฺ กิมปฺยาศฺจรฺยฺยํ กรฺมฺม นากโรตฺ กินฺตฺวสฺมินฺ มนุเษฺย ยา ย: กถา อกถยตฺ ตา: สรฺวฺวา: สตฺยา: ;
42 And many believed on him there.
ตตฺร จ พหโว โลกาสฺตสฺมินฺ วฺยศฺวสนฺฯ
