< Job 11 >
1 Then answered Zophar the Naamathite, and said,
Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:
2 Should not the multitude of words be answered? and should a man full of talk be justified?
Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?
3 Should thy lies make men hold their peace? and when thou mockest, shall no man make thee ashamed?
Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?
4 For thou hast said, My doctrine is pure, and I am clean in thine eyes.
Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.
5 But oh that God would speak, and open his lips against thee;
O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;
6 And that he would shew thee the secrets of wisdom, that they are double to that which is! Know therefore that God exacteth of thee less than thine iniquity deserveth.
Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.
7 Canst thou by searching find out God? canst thou find out the Almighty unto perfection?
Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?
8 It is as high as heaven; what canst thou do? deeper than hell; what canst thou know? (Sheol )
Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol )
9 The measure thereof is longer than the earth, and broader than the sea.
Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.
10 If he cut off, and shut up, or gather together, then who can hinder him?
Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?
11 For he knoweth vain men: he seeth wickedness also; will he not then consider it?
On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?
12 For vain man would be wise, though man be born like a wild donkey’s colt.
Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.
13 If thou prepare thine heart, and stretch out thine hands toward him;
Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;
14 If iniquity be in thine hand, put it far away, and let not wickedness dwell in thy tabernacles.
Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.
15 For then shalt thou lift up thy face without spot; yea, thou shalt be stedfast, and shalt not fear:
Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.
16 Because thou shalt forget thy misery, and remember it as waters that pass away:
Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.
17 And thine age shall be clearer than the noonday; thou shalt shine forth, thou shalt be as the morning.
I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.
18 And thou shalt be secure, because there is hope; yea, thou shalt dig about thee, and thou shalt take thy rest in safety.
Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.
19 Also thou shalt lie down, and none shall make thee afraid; yea, many shall make suit unto thee.
Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.
20 But the eyes of the wicked shall fail, and they shall not escape, and their hope shall be as the giving up of the ghost.
Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.