Hebrews 1
1 God, who at sundry times and in divers manners spake in time past unto the fathers by the prophets,
புரா ய ஈஸ்²வரோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பி⁴: பித்ரு’லோகேப்⁴யோ நாநாஸமயே நாநாப்ரகாரம்’ கதி²தவாந்
2 Hath in these last days spoken unto us by his Son, whom he hath appointed heir of all things, by whom also he made the worlds; (aiōn g165)
ஸ ஏதஸ்மிந் ஸே²ஷகாலே நிஜபுத்ரேணாஸ்மப்⁴யம்’ கதி²தவாந்| ஸ தம்’ புத்ரம்’ ஸர்வ்வாதி⁴காரிணம்’ க்ரு’தவாந் தேநைவ ச ஸர்வ்வஜக³ந்தி ஸ்ரு’ஷ்டவாந்| (aiōn g165)
3 Who being the brightness of his glory, and the express image of his person, and upholding all things by the word of his power, when he had by himself purged our sins, sat down on the right hand of the Majesty on high;
ஸ புத்ரஸ்தஸ்ய ப்ரபா⁴வஸ்ய ப்ரதிபி³ம்ப³ஸ்தஸ்ய தத்த்வஸ்ய மூர்த்திஸ்²சாஸ்தி ஸ்வீயஸ²க்திவாக்யேந ஸர்வ்வம்’ த⁴த்தே ச ஸ்வப்ராணைரஸ்மாகம்’ பாபமார்ஜ்ஜநம்’ க்ரு’த்வா ஊர்த்³த்⁴வஸ்தா²நே மஹாமஹிம்நோ த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே ஸமுபவிஷ்டவாந்|
4 Being made so much better than the angels, as he hath by inheritance obtained a more excellent name than they.
தி³வ்யதூ³தக³ணாத்³ யதா² ஸ விஸி²ஷ்டநாம்நோ (அ)தி⁴காரீ ஜாதஸ்ததா² தேப்⁴யோ(அ)பி ஸ்²ரேஷ்டோ² ஜாத: |
5 For unto which of the angels said he at any time, Thou art my Son, this day have I begotten thee? And again, I will be to him a Father, and he shall be to me a Son?
யதோ தூ³தாநாம்’ மத்⁴யே கதா³சிதீ³ஸ்²வரேணேத³ம்’ க உக்த: ? யதா², "மதீ³யதநயோ (அ)ஸி த்வம் அத்³யைவ ஜநிதோ மயா| " புநஸ்²ச "அஹம்’ தஸ்ய பிதா ப⁴விஷ்யாமி ஸ ச மம புத்ரோ ப⁴விஷ்யதி| "
6 And again, when he bringeth in the firstbegotten into the world, he saith, And let all the angels of God worship him.
அபரம்’ ஜக³தி ஸ்வகீயாத்³விதீயபுத்ரஸ்ய புநராநயநகாலே தேநோக்தம்’, யதா², "ஈஸ்²வரஸ்ய ஸகலை ர்தூ³தைரேஷ ஏவ ப்ரணம்யதாம்’| "
7 And of the angels he saith, Who maketh his angels spirits, and his ministers a flame of fire.
தூ³தாந் அதி⁴ தேநேத³ம் உக்தம்’, யதா², "ஸ கரோதி நிஜாந் தூ³தாந் க³ந்த⁴வாஹஸ்வரூபகாந்| வஹ்நிஸி²கா²ஸ்வரூபாம்’ஸ்²ச கரோதி நிஜஸேவகாந்|| "
8 But unto the Son he saith, Thy throne, O God, is for ever and ever: a sceptre of righteousness is the sceptre of thy kingdom. (aiōn g165)
கிந்து புத்ரமுத்³தி³ஸ்²ய தேநோக்தம்’, யதா², "ஹே ஈஸ்²வர ஸதா³ ஸ்தா²யி தவ ஸிம்’ஹாஸநம்’ ப⁴வேத்| யாதா²ர்த்²யஸ்ய ப⁴வேத்³த³ண்டோ³ ராஜத³ண்ட³ஸ்த்வதீ³யக: | (aiōn g165)
9 Thou hast loved righteousness, and hated iniquity; therefore God, even thy God, hath anointed thee with the oil of gladness above thy fellows.
புண்யே ப்ரேம கரோஷி த்வம்’ கிஞ்சாத⁴ர்ம்மம் ரு’தீயஸே| தஸ்மாத்³ ய ஈஸ² ஈஸ²ஸ்தே ஸ தே மித்ரக³ணாத³பி| அதி⁴காஹ்லாத³தைலேந ஸேசநம்’ க்ரு’தவாந் தவ|| "
10 And, Thou, Lord, in the beginning hast laid the foundation of the earth; and the heavens are the works of thine hands:
புநஸ்²ச, யதா², "ஹே ப்ரபோ⁴ ப்ரு’தி²வீமூலம் ஆதௌ³ ஸம்’ஸ்தா²பிதம்’ த்வயா| ததா² த்வதீ³யஹஸ்தேந க்ரு’தம்’ க³க³நமண்ட³லம்’|
11 They shall perish; but thou remainest; and they all shall wax old as doth a garment;
இமே விநம்’க்ஷ்யதஸ்த்வந்து நித்யமேவாவதிஷ்ட²ஸே| இத³ந்து ஸகலம்’ விஸ்²வம்’ ஸம்’ஜரிஷ்யதி வஸ்த்ரவத்|
12 And as a vesture shalt thou fold them up, and they shall be changed: but thou art the same, and thy years shall not fail.
ஸங்கோசிதம்’ த்வயா தத்து வஸ்த்ரவத் பரிவர்த்ஸ்யதே| த்வந்து நித்யம்’ ஸ ஏவாஸீ ர்நிரந்தாஸ்தவ வத்ஸரா: || "
13 But to which of the angels said he at any time, Sit on my right hand, until I make thine enemies thy footstool?
அபரம்’ தூ³தாநாம்’ மத்⁴யே க: கதா³சிதீ³ஸ்²வரேணேத³முக்த: ? யதா², "தவாரீந் பாத³பீட²ம்’ தே யாவந்நஹி கரோம்யஹம்’| மம த³க்ஷிணதி³க்³பா⁴கே³ தாவத் த்வம்’ ஸமுபாவிஸ²|| "
14 Are they not all ministering spirits, sent forth to minister for them who shall be heirs of salvation?
யே பரித்ராணஸ்யாதி⁴காரிணோ ப⁴விஷ்யந்தி தேஷாம்’ பரிசர்ய்யார்த²ம்’ ப்ரேஷ்யமாணா: ஸேவநகாரிண ஆத்மாந: கிம்’ தே ஸர்வ்வே தூ³தா நஹி?
