Genesis 30
1 And when Rachel saw that she bare Jacob no children, Rachel envied her sister; and said unto Jacob, Give me children, or else I die.
А Рахиља видевши где не рађа деце Јакову, позавиде сестри својој; и рече Јакову: Дај ми деце, или ћу умрети.
2 And Jacob’s anger was kindled against Rachel: and he said, Am I in God’s stead, who hath withheld from thee the fruit of the womb?
А Јаков се расрди на Рахиљу, и рече: Зар сам ја а не Бог који ти не да порода?
3 And she said, Behold my maid Bilhah, go in unto her; and she shall bear upon my knees, that I may also have children by her.
А она рече: Ето робиње моје Вале, лези с њом, нека роди на мојим коленима, па ћу и ја имати деце од ње.
4 And she gave him Bilhah her handmaid to wife: and Jacob went in unto her.
И даде му Валу робињу своју за жену, и Јаков леже с њом.
5 And Bilhah conceived, and bare Jacob a son.
И затрудне Вала, и роди Јакову сина.
6 And Rachel said, God hath judged me, and hath also heard my voice, and hath given me a son: therefore called she his name Dan.
А Рахиља рече: Господ ми је судио и чуо глас мој, те ми даде сина. Зато му надеде име Дан.
7 And Bilhah Rachel’s maid conceived again, and bare Jacob a second son.
И Вала робиња Рахиљина затрудне опет, и роди другог сина Јакову;
8 And Rachel said, With great wrestlings have I wrestled with my sister, and I have prevailed: and she called his name Naphtali.
А Рахиља рече: Борах се жестоко са сестром својом, али одолех. И надеде му име Нефталим.
9 When Leah saw that she had left bearing, she took Zilpah her maid, and gave her Jacob to wife.
А Лија видевши где преста рађати узе Зелфу робињу своју и даде је Јакову за жену.
10 And Zilpah Leah’s maid bare Jacob a son.
И роди Зелфа робиња Лијина Јакову сина;
11 And Leah said, A troop cometh: and she called his name Gad.
И Лија рече: Дође чета. И надеде му име Гад.
12 And Zilpah Leah’s maid bare Jacob a second son.
Опет роди Зелфа робиња Лијина другог сина Јакову;
13 And Leah said, Happy am I, for the daughters will call me blessed: and she called his name Asher.
И рече Лија: Благо мени, јер ће ме блаженом звати жене. Зато му надеде име Асир.
14 And Reuben went in the days of wheat harvest, and found mandrakes in the field, and brought them unto his mother Leah. Then Rachel said to Leah, Give me, I pray thee, of thy son’s mandrakes.
А Рувим изиђе у време жетве пшеничне и нађе мандрагору у пољу, и донесе је Лији матери својој. А Рахиља рече Лији: Дај ми мандрагору сина свог.
15 And she said unto her, Is it a small matter that thou hast taken my husband? and wouldest thou take away my son’s mandrakes also? And Rachel said, Therefore he shall lie with thee to night for thy son’s mandrakes.
А она јој рече: Мало ли ти је што си ми узела мужа? Хоћеш да ми узмеш и мандрагору сина мог? А Рахиља јој рече: Нека ноћас спава с тобом за мандрагору сина твог.
16 And Jacob came out of the field in the evening, and Leah went out to meet him, and said, Thou must come in unto me; for surely I have hired thee with my son’s mandrakes. And he lay with her that night.
И увече кад се Јаков враћаше из поља, изиђе му Лија на сусрет и рече: Спаваћеш код мене, јер те купих за мандрагору сина свог. И спава код ње ону ноћ.
17 And God hearkened unto Leah, and she conceived, and bare Jacob the fifth son.
А Бог услиши Лију, те она затрудне, и роди Јакову петог сина.
18 And Leah said, God hath given me my hire, because I have given my maiden to my husband: and she called his name Issachar.
И рече Лија: Господ ми даде плату моју што дадох робињу своју мужу свом. И надеде му име Исахар.
19 And Leah conceived again, and bare Jacob the sixth son.
И затрудне Лија опет, и роди Јакову шестог сина;
20 And Leah said, God hath endued me with a good dowry; now will my husband dwell with me, because I have born him six sons: and she called his name Zebulun.
И рече Лија: Дарива ме Господ даром добрим; да ако се сада већ приљуби к мени муж мој, јер му родих шест синова. Зато му надеде име Завулон.
21 And afterwards she bare a daughter, and called her name Dinah.
Најпосле роди кћер, и надеде јој има Дина.
22 And God remembered Rachel, and God hearkened to her, and opened her womb.
Али се Господ опомену Рахиље; и услишивши је отвори јој материцу.
23 And she conceived, and bare a son; and said, God hath taken away my reproach:
И затрудне, и роди сина, и рече: Узе Бог срамоту моју.
24 And she called his name Joseph; and said, Yhwh shall add to me another son.
И надеде му име Јосиф, говорећи: Нека ми дода Господ још једног сина.
25 And it came to pass, when Rachel had born Joseph, that Jacob said unto Laban, Send me away, that I may go unto mine own place, and to my country.
А кад Рахиља роди Јосифа, рече Јаков Лавану: Пусти ме да идем у своје место и у своју земљу.
26 Give me my wives and my children, for whom I have served thee, and let me go: for thou knowest my service which I have done thee.
Дај ми жене моје, за које сам ти служио, и децу моју, да идем, јер знаш како сам ти служио.
27 And Laban said unto him, I pray thee, if I have found favour in thine eyes, tarry: for I have learned by experience that Yhwh hath blessed me for thy sake.
А Лаван му рече: Немој, ако сам нашао милост пред тобом; видим да ме је благословио Господ тебе ради.
28 And he said, Appoint me thy wages, and I will give it.
И још рече: Ишти колико хоћеш плате, и ја ћу ти дати.
29 And he said unto him, Thou knowest how I have served thee, and how thy cattle was with me.
А Јаков му одговори: Ти знаш како сам ти служио и каква ти је стока постала код мене.
30 For it was little which thou hadst before I came, and it is now increased unto a multitude; And Yhwh hath blessed thee since my coming: and now when shall I provide for mine own house also?
Јер је мало било што си имао докле ја не дођох; али се умножи веома, јер те Господ благослови кад ја дођох. Па кад ћу и ја тако себи кућу кућити?
31 And he said, What shall I give thee? And Jacob said, Thou shalt not give me any thing: if thou wilt do this thing for me, I will again feed and keep thy flock:
И рече му Лаван: Шта хоћеш да ти дам? А Јаков одговори: Не треба ништа да ми даш; него ћу ти опет пасти стоку и чувати, ако ћеш ми учити ово:
32 I will pass through all thy flock to day, removing from thence all the speckled and spotted cattle, and all the brown cattle among the sheep, and the spotted and speckled among the goats: and of such shall be my hire.
Да зађем данас по свој стоци твојој, и одлучим све што је шарено и с белегом, и све што је црно између оваца, и шта је с белегом и шарено између коза, па шта после буде тако, оно да ми је плата.
33 So shall my righteousness answer for me in time to come, when it shall come for my hire before thy face: every one that is not speckled and spotted among the goats, and brown among the sheep, that shall be counted stolen with me.
Тако ће ми се после посведочити правда моја пред тобом кад дођеш да видиш заслугу моју: Шта год не буде шарено ни с белегом ни црно између оваца и коза у мене, биће крадено.
34 And Laban said, Behold, I would it might be according to thy word.
А Лаван рече: Ето, нека буде како си казао.
35 And he removed that day the he goats that were ringstraked and spotted, and all the she goats that were speckled and spotted, and every one that had some white in it, and all the brown among the sheep, and gave them into the hand of his sons.
И одлучи Лаван исти дан јарце с белегом и шарене и све козе с белегом и шарене, и све на чем беше шта бело, и све црно између оваца, и предаде синовима својим.
36 And he set three days’ journey betwixt himself and Jacob: and Jacob fed the rest of Laban’s flocks.
И остави даљине три дана хода између себе и Јакова. И Јаков пасаше осталу стоку Лаванову.
37 And Jacob took him rods of green poplar, and of the hazel and chesnut tree; and pilled white strakes in them, and made the white appear which was in the rods.
И узе Јаков зелених прутова тополових и лескових и кестенових, и нагули их до белине која беше на прутовима.
38 And he set the rods which he had pilled before the flocks in the gutters in the watering troughs when the flocks came to drink, that they should conceive when they came to drink.
И меташе нагуљене прутове пред стоку у жлебове и корита кад долажаше стока да пије, да би се упаљивала кад дође да пије.
39 And the flocks conceived before the rods, and brought forth cattle ringstraked, speckled, and spotted.
И упаљиваше се стока гледајући у прутове, и шта се млађаше беше с белегом, прутасто и шарено.
40 And Jacob did separate the lambs, and set the faces of the flocks toward the ringstraked, and all the brown in the flock of Laban; and he put his own flocks by themselves, and put them not unto Laban’s cattle.
И Јаков одлучиваше млад, и обраћаше стадо Лаваново да гледа у шарене и у све црне; а своје стадо одвајаше и не обраћаше га према стаду Лавановом.
41 And it came to pass, whensoever the stronger cattle did conceive, that Jacob laid the rods before the eyes of the cattle in the gutters, that they might conceive among the rods.
И кад се год упаљиваше стока рана, меташе Јаков прутове у корита пред очи стоци да би се упаљивала гледајући у прутове;
42 But when the cattle were feeble, he put them not in: so the feebler were Laban’s, and the stronger Jacob’s.
А кад се упаљиваше позна стока, не меташе; тако позне биваху Лаванове а ране Јаковљеве.
43 And the man increased exceedingly, and had much cattle, and maidservants, and menservants, and camels, and donkeys.
И тако се тај човек обогати врло, те имаше много стоке и слуга и слушкиња и камила и магараца.
