Deuteronomy 18

1 The priests the Levites, and all the tribe of Levi, shall have no part nor inheritance with Israel: they shall eat the offerings of Yhwh made by fire, and his inheritance.

کاهنان و سایر افراد قبیلهٔ لاوی نباید در اسرائیل ملکی داشته باشند. بنابراین شما باید با آوردن قربانیها و هدایا به مذبح خداوند، زندگی ایشان را تأمین کنید.

2 Therefore shall they have no inheritance among their brethren: Yhwh is their inheritance, as he hath said unto them.

کاهنان و لاویان نباید ملکی داشته باشند، زیرا همان‌طور که خداوند وعده داده، خود او میراث ایشان است.

3 And this shall be the priest’s due from the people, from them that offer a sacrifice, whether it be ox or sheep; and they shall give unto the priest the shoulder, and the two cheeks, and the maw.

شانه، دو بناگوش و شکمبهٔ هر گاو و گوسفندی را که برای قربانی می‌آورید به کاهنان بدهید.

4 The firstfruit also of thy grain, of thy wine, and of thine oil, and the first of the fleece of thy sheep, shalt thou give him.

علاوه بر اینها، نوبر محصول خود یعنی نوبر غلات، شراب تازه، روغن زیتون و همچنین پشم گوسفندان خود را نیز به ایشان بدهید؛

5 For Yhwh thy God hath chosen him out of all thy tribes, to stand to minister in the name of Yhwh, him and his sons for ever.

زیرا خداوند، خدایتان قبیلهٔ لاوی را از بین تمام قبیله‌ها انتخاب کرده است تا نسل اندر نسل خداوند را خدمت کنند.

6 And if a Levite come from any of thy gates out of all Israel, where he sojourned, and come with all the desire of his mind unto the place which Yhwh shall choose;

هر فرد لاوی، در هر گوشه‌ای از سرزمین اسرائیل که باشد این حق را دارد که هر وقت بخواهد به مکانی که خداوند به عنوان عبادتگاه خود تعیین می‌کند آمده، به نام یهوه خدای خود خدمت کند، درست مانند دیگر برادران لاوی خود که به طور مداوم در آنجا خدمت می‌کنند.

7 Then he shall minister in the name of Yhwh his God, as all his brethren the Levites do, which stand there before Yhwh.

8 They shall have like portions to eat, beside that which cometh of the sale of his patrimony.

از قربانیها و هدایایی که به لاویان داده می‌شود به او نیز باید سهمی تعلق گیرد، چه محتاج باشد و چه نباشد.

9 When thou art come into the land which Yhwh thy God giveth thee, thou shalt not learn to do after the abominations of those nations.

وقتی به سرزمینی که یهوه خدایتان به شما می‌دهد، وارد شدید، مواظب باشید که از آداب و رسوم نفرت‌انگیز قومهایی که در آنجا زندگی می‌کنند پیروی نکنید.

10 There shall not be found among you any one that maketh his son or his daughter to pass through the fire, or that useth divination, or an observer of times, or an enchanter, or a witch,

مانند آنها فرزندان خود را روی آتش مذبح قربانی نکنید. هیچ‌یک از شما نباید به جادوگری بپردازد یا غیبگویی و رمالی و فالگیری کند و یا ارواح مردگان را احضار نماید.

11 Or a charmer, or a consulter with familiar spirits, or a wizard, or a necromancer.

12 For all that do these things are an abomination unto Yhwh: and because of these abominations Yhwh thy God doth drive them out from before thee.

خداوند از تمام کسانی که دست به چنین کارها می‌زنند متنفر است. به سبب انجام همین کارهاست که خداوند، خدایتان این قومها را ریشه‌کن می‌کند.

13 Thou shalt be perfect with Yhwh thy God.

شما باید در حضور خداوند، خدایتان پاک و بی‌عیب باشید.

14 For these nations, which thou shalt possess, hearkened unto observers of times, and unto diviners: but as for thee, Yhwh thy God hath not suffered thee so to do.

قومهایی که شما سرزمینشان را تصرف می‌کنید به غیبگویان و فالگیران گوش می‌دهند، ولی یهوه خدایتان به شما اجازه چنین کاری را نمی‌دهد.

15 Yhwh thy God will raise up unto thee a Prophet from the midst of thee, of thy brethren, like unto me; unto him ye shall hearken;

او از میان قوم اسرائیل پیامبری مانند من برای شما خواهد فرستاد و شما باید به او گوش دهید و از او اطاعت کنید.

16 According to all that thou desiredst of Yhwh thy God in Horeb in the day of the assembly, saying, Let me not hear again the voice of Yhwh my God, neither let me see this great fire any more, that I die not.

روزی که در دامنهٔ کوه حوریب جمع شده بودید از یهوه خدایتان خواستید که صدای مهیب او را بار دیگر نشنوید و آن آتش هولناک را در بالای کوه نبینید، چون می‌ترسیدید بمیرید.

17 And Yhwh said unto me, They have well spoken that which they have spoken.

پس خداوند به من فرمود: «درخواست آنها بجاست.

18 I will raise them up a Prophet from among their brethren, like unto thee, and will put my words in his mouth; and he shall speak unto them all that I shall command him.

من از میان آنها پیامبری مانند تو برای ایشان خواهم فرستاد. به او خواهم گفت که چه بگوید و او سخنگوی من نزد مردم خواهد بود.

19 And it shall come to pass, that whosoever will not hearken unto my words which he shall speak in my name, I will require it of him.

هر که به او گوش ندهد و به پیامش که از جانب من است توجه نکند، من خود از او بازخواست خواهم کرد.

20 But the prophet, which shall presume to speak a word in my name, which I have not commanded him to speak, or that shall speak in the name of other gods, even that prophet shall die.

هر پیامبری که به دروغ ادعا کند پیامش از جانب من است، خواهد مرد و هر پیامبری که ادعا کند پیامش از جانب خدایان دیگر است باید کشته شود.»

21 And if thou say in thine heart, How shall we know the word which Yhwh hath not spoken?

اگر دودل هستید که پیامی از جانب خداوند است یا نه،

22 When a prophet speaketh in the name of Yhwh, if the thing follow not, nor come to pass, that is the thing which Yhwh hath not spoken, but the prophet hath spoken it presumptuously: thou shalt not be afraid of him.

راه فهمیدنش این است: اگر چیزی که او می‌گوید اتفاق نیفتد، پیام او از جانب خداوند نبوده بلکه ساخته و پرداختهٔ خودش است؛ پس، از او نترسید.