Psalms 42
1 As the hart panteth after the water brooks, so panteth my soul after thee, O Elohim.
Kas iti panagal-al ti ugsa iti pannakawawna iti danum ti waig, kasta ti pannakawawko kenka, O Dios.
2 My soul thirsteth for Elohim, for the living El: when shall I come and appear before Elohim?
Mawawak para iti Dios, para iti sibibiag a Dios; kaanonto nga umayak ket sumangoak iti sangoanan ti Dios?
3 My tears have been my meat day and night, while they continually say unto me, Where is thy Elohim?
Dagiti luak ti nagbalin a taraonko iti aldaw ken rabii, kabayatan a kankanayon nga ibagbaga dagiti kabusorko kaniak, “Sadino ti ayan ti Diosmo?”
4 When I remember these things, I pour out my soul in me: for I had gone with the multitude, I went with them to the house of Elohim, with the voice of joy and praise, with a multitude that kept holyday.
Malagipko dagitoy a banbanag kas ibuyatko ti kararuak: no kasano a nakipanak kadagiti adu a tattao ken indauloak ida iti balay ti Dios nga addaan timek ti rag-o ken dayaw, dagiti adu a mangramrambak iti fiesta.
5 Why art thou cast down, O my soul? and why art thou disquieted in me? hope thou in Elohim: for I shall yet praise him for the help of his countenance.
Apay a nakadumogka, O kararuak, ken apay a madanaganka iti kaunggak? Mangnamnamaka iti Dios, ta agdayawak pay kenkuana para iti tulong ti presensiana.
6 O my Elohim, my soul is cast down within me: therefore will I remember thee from the land of Jordan, and of the Hermonites, from the hill Mizar.
O Diosko, nakadumog ti kararuak iti kaunggak, ngarud malagipka manipud iti daga idiay Jordan, manipud kadagiti tallo a tapaw ti Bantay Hermon, ken manipud iti turod ti Mizar.
7 Deep calleth unto deep at the noise of thy waterspouts: all thy waves and thy billows are gone over me.
Ti kaadalman ayabanna ti sabali a kaadalman iti karasakas ti panagdissoor dagiti danummo; naglasat dagiti dalluyon ken palongmo kaniak.
8 Yet YHWH will command his lovingkindness in the daytime, and in the night his song shall be with me, and my prayer unto the El of my life.
Nupay kasta, bilinento ni Yahweh ti kinapudnona ti tulagna iti aldaw; addanto kaniak ti kantana iti rabii, maysa a kararag iti Dios ti biagko.
9 I will say unto El my rock, Why hast thou forgotten me? why go I mourning because of the oppression of the enemy?
Ibagakto iti Dios, a batok, Apay a nalipatannak? Apay nga agtultuloy nga agladladingitak gapu iti panangidadanes dagiti kabusor?”
10 As with a sword in my bones, mine enemies reproach me; while they say daily unto me, Where is thy Elohim?
A kas kampilan kadagiti tulangko, a tubtubngarendak dagiti kabusorko, kabayatan a kanayon nga ibagbagada kaniak, “Sadino ti ayan ti Diosmo?”
11 Why art thou cast down, O my soul? and why art thou disquieted within me? hope thou in Elohim: for I shall yet praise him, who is the health of my countenance, and my Elohim.
Apay a nakadumogka, kararuak? Apay a maringgoranka iti kaunggak? Mangnamnamaka iti Dios, ta agdayawak pay kenkuana, nga isu ti tulong iti rupak ken Diosko.
