Numbers 16
1 Now Korah, the son of Izhar, the son of Kohath, the son of Levi, and Dathan and Abiram, the sons of Eliab, and On, the son of Peleth, sons of Reuben, took men:
| و قورح بن یصهار بن قهات بن لاوی وداتان و ابیرام پسران الیاب و اون بن فالت پسران روبین (کسان ) گرفته، | ۱ |
2 And they rose up before Moses, with certain of the children of Israel, two hundred and fifty princes of the assembly, famous in the congregation, men of renown:
| با بعضی ازبنی‌اسرائیل، یعنی دویست و پنجاه نفر ازسروران جماعت که برگزیدگان شورا و مردان معروف بودند، به حضور موسی برخاستند. | ۲ |
3 And they gathered themselves together against Moses and against Aaron, and said unto them, Ye take too much upon you, seeing all the congregation are holy, every one of them, and YHWH is among them: wherefore then lift ye up yourselves above the congregation of YHWH?
| و به مقابل موسی و هارون جمع شده، به ایشان گفتند: «شما از حد خود تجاوز می‌نمایید، زیرا تمامی جماعت هریک از ایشان مقدس‌اند، و خداوند درمیان ایشان است. پس چرا خویشتن را بر جماعت خداوند برمی افرازید؟» | ۳ |
4 And when Moses heard it, he fell upon his face:
| و چون موسی این راشنید به روی خود درافتاد. | ۴ |
5 And he spake unto Korah and unto all his company, saying, Even to morrow YHWH will shew who are his, and who is holy; and will cause him to come near unto him: even him whom he hath chosen will he cause to come near unto him.
| و قورح و تمامی جمعیت او را خطاب کرده، گفت: «بامدادان خداوند نشان خواهد داد که چه کس از آن وی وچه کس مقدس است، و او را نزد خود خواهدآورد، و هرکه را برای خود برگزیده است، او رانزد خود خواهد آورد. | ۵ |
6 This do; Take you censers, Korah, and all his company;
| این را بکنید که مجمرهابرای خود بگیرید، ای قورح و تمامی جمعیت تو. | ۶ |
7 And put fire therein, and put incense in them before YHWH to morrow: and it shall be that the man whom YHWH doth choose, he shall be holy: ye take too much upon you, ye sons of Levi.
| و آتش در آنها گذارده، فردا به حضورخداوند بخور در آنها بریزید، و آن کس که خداوند برگزیده است، مقدس خواهد شد. ای پسران لاوی شما از حد خود تجاوز می‌نمایید!» | ۷ |
8 And Moses said unto Korah, Hear, I pray you, ye sons of Levi:
| و موسی به قورح گفت: «ای بنی لاوی بشنوید! | ۸ |
9 Seemeth it but a small thing unto you, that the Elohim of Israel hath separated you from the congregation of Israel, to bring you near to himself to do the service of the tabernacle of YHWH, and to stand before the congregation to minister unto them?
| آیا نزد شما کم است که خدای اسرائیل شما رااز جماعت اسرائیل ممتاز کرده است، تا شما رانزد خود بیاورد تا در مسکن خداوندخدمت نمایید، و به حضور جماعت برای خدمت ایشان بایستید؟ | ۹ |
10 And he hath brought thee near to him, and all thy brethren the sons of Levi with thee: and seek ye the priesthood also?
| و تو را و جمیع برادرانت بنی لاوی رابا تو نزدیک آورد، و آیا کهانت را نیز می‌طلبید؟ | ۱۰ |
11 For which cause both thou and all thy company are gathered together against YHWH: and what is Aaron, that ye murmur against him?
| از این جهت تو و تمامی جمعیت تو به ضدخداوند جمع شده‌اید، و اما هارون چیست که براو همهمه می‌کنید؟» | ۱۱ |
12 And Moses sent to call Dathan and Abiram, the sons of Eliab: which said, We will not come up:
| و موسی فرستاد تا داتان و ابیرام پسران الیاب را بخواند، و ایشان گفتند: «نمی آییم! | ۱۲ |
13 Is it a small thing that thou hast brought us up out of a land that floweth with milk and honey, to kill us in the wilderness, except thou make thyself altogether a prince over us?
| آیاکم است که ما را از زمینی که به شیر و شهد جاری است، بیرون آوردی تا ما را در صحرا نیز هلاک سازی که می‌خواهی خود را بر ما حکمران سازی؟ | ۱۳ |
14 Moreover thou hast not brought us into a land that floweth with milk and honey, or given us inheritance of fields and vineyards: wilt thou put out the eyes of these men? we will not come up.
| و ما را هم به زمینی که به شیر و شهدجاری است درنیاوردی و ملکیتی از مزرعه‌ها وتاکستانها به ما ندادی. آیا چشمان این مردمان رامی کنی؟ نخواهیم آمد!» | ۱۴ |
15 And Moses was very wroth, and said unto YHWH, Respect not thou their offering: I have not taken one ass from them, neither have I hurt one of them.
| و موسی بسیار خشمناک شده، به خداوندگفت: «هدیه ایشان را منظور منما، یک خر ازایشان نگرفتم، و به یکی از ایشان زیان نرساندم.» | ۱۵ |
16 And Moses said unto Korah, Be thou and all thy company before YHWH, thou, and they, and Aaron, to morrow:
| و موسی به قورح گفت: «تو با تمامی جمعیت خود فردا به حضور خداوند حاضر شوید، تو وایشان و هارون. | ۱۶ |
17 And take every man his censer, and put incense in them, and bring ye before YHWH every man his censer, two hundred and fifty censers; thou also, and Aaron, each of you his censer.
| و هر کس مجمر خود راگرفته، بخور بر آنها بگذارد و شما هر کس مجمرخود، یعنی دویست و پنجاه مجمر به حضورخداوند بیاورید، تو نیز و هارون هر یک مجمرخود را بیاورید.» | ۱۷ |
18 And they took every man his censer, and put fire in them, and laid incense thereon, and stood in the door of the tabernacle of the congregation with Moses and Aaron.
| پس هر کس مجمر خود راگرفته، و آتش در آنها نهاده، و بخور بر آنهاگذارده، نزد دروازه خیمه اجتماع، با موسی وهارون ایستادند. | ۱۸ |
19 And Korah gathered all the congregation against them unto the door of the tabernacle of the congregation: and the glory of YHWH appeared unto all the congregation.
| و قورح تمامی جماعت را به مقابل ایشان نزد در خیمه اجتماع جمع کرد، وجلال خداوند بر تمامی جماعت ظاهرشد. | ۱۹ |
20 And YHWH spake unto Moses and unto Aaron, saying,
| و خداوند موسی و هارون را خطاب کرده، گفت: | ۲۰ |
21 Separate yourselves from among this congregation, that I may consume them in a moment.
| «خود را از این جماعت دور کنید تاایشان را در لحظه‌ای هلاک کنم.» | ۲۱ |
22 And they fell upon their faces, and said, O Elohim, the El of the spirits of all flesh, shall one man sin, and wilt thou be wroth with all the congregation?
| پس ایشان به روی در‌افتاده، گفتند: «ای خدا که خدای روحهای تمام بشر هستی، آیا یک نفر گناه ورزد وبر تمام جماعت غضبناک شوی؟» | ۲۲ |
23 And YHWH spake unto Moses, saying,
| و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: | ۲۳ |
24 Speak unto the congregation, saying, Get you up from about the tabernacle of Korah, Dathan, and Abiram.
| «جماعت را خطاب کرده، بگو از اطراف مسکن قورح و داتان و ابیرام دور شوید.» | ۲۴ |
25 And Moses rose up and went unto Dathan and Abiram; and the elders of Israel followed him.
| پس موسی برخاسته، نزد داتان و ابیرام رفت و مشایخ اسرائیل در عقب وی رفتند. | ۲۵ |
26 And he spake unto the congregation, saying, Depart, I pray you, from the tents of these wicked men, and touch nothing of theirs, lest ye be consumed in all their sins.
| و جماعت راخطاب کرده، گفت: «از نزد خیمه های این مردمان شریر دور شوید، و چیزی را که از آن ایشان است لمس منمایید، مبادا در همه گناهان ایشان هلاک شوید.» | ۲۶ |
27 So they got up from the tabernacle of Korah, Dathan, and Abiram, on every side: and Dathan and Abiram came out, and stood in the door of their tents, and their wives, and their sons, and their little children.
| پس از اطراف مسکن قورح و داتان وابیرام دور شدند، و داتان و ابیرام بیرون آمده، بازنان و پسران و اطفال خود به در خیمه های خودایستادند. | ۲۷ |
28 And Moses said, Hereby ye shall know that YHWH hath sent me to do all these works; for I have not done them of mine own mind.
| و موسی گفت: «از این خواهیددانست که خداوند مرا فرستاده است تا همه این کارها را بکنم و به اراده من نبوده است. | ۲۸ |
29 If these men die the common death of all men, or if they be visited after the visitation of all men; then YHWH hath not sent me.
| اگر این کسان مثل موت سایر بنی آدم بمیرند و اگر مثل وقایع جمیع بنی آدم بر ایشان واقع شود، خداوندمرا نفرستاده است. | ۲۹ |
30 But if YHWH make a new thing, and the earth open her mouth, and swallow them up, with all that appertain unto them, and they go down quick into the pit; then ye shall understand that these men have provoked YHWH. (Sheol h7585)
| و اما اگر خداوند چیزتازه‌ای بنماید و زمین دهان خود را گشاده، ایشان را با جمیع مایملک ایشان ببلعد که به گور زنده فرود روند، آنگاه بدانید که این مردمان خداوند رااهانت نموده‌اند.» (Sheol h7585) | ۳۰ |
31 And it came to pass, as he had made an end of speaking all these words, that the ground clave asunder that was under them:
| و چون از گفتن همه این سخنان فارغ شد، زمینی که زیر ایشان بود، شکافته شد. | ۳۱ |
32 And the earth opened her mouth, and swallowed them up, and their houses, and all the men that appertained unto Korah, and all their goods.
| و زمین دهان خود را گشوده، ایشان را و خانه های ایشان و همه کسان را که تعلق به قورح داشتند، با تمامی اموال ایشان بلعید. | ۳۲ |
33 They, and all that appertained to them, went down alive into the pit, and the earth closed upon them: and they perished from among the congregation. (Sheol h7585)
| و ایشان با هرچه به ایشان تعلق داشت، زنده به گور فرورفتند، و زمین برایشان به هم آمد که از میان جماعت هلاک شدند. (Sheol h7585) | ۳۳ |
34 And all Israel that were round about them fled at the cry of them: for they said, Lest the earth swallow us up also.
| و جمیع اسرائیلیان که به اطراف ایشان بودند، از نعره ایشان گریختند، زیرا گفتند مبادا زمین ما رانیز ببلعد. | ۳۴ |
35 And there came out a fire from YHWH, and consumed the two hundred and fifty men that offered incense.
| و آتش از حضور خداوند بدر‌آمده، دویست و پنجاه نفر را که بخور می‌گذرانیدند، سوزانید. | ۳۵ |
36 And YHWH spake unto Moses, saying,
| و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: | ۳۶ |
37 Speak unto Eleazar the son of Aaron the priest, that he take up the censers out of the burning, and scatter thou the fire yonder; for they are hallowed.
| «به العازار بن هارون کاهن بگو که مجمرها را ازمیان آتش بردار، و آتش را به آن طرف بپاش زیراکه آنها مقدس است. | ۳۷ |
38 The censers of these sinners against their own souls, let them make them broad plates for a covering of the altar: for they offered them before YHWH, therefore they are hallowed: and they shall be a sign unto the children of Israel.
| یعنی مجمرهای این گناهکاران را به ضد جان ایشان و از آنها تختهای پهن برای پوشش مذبح بسازند، زیرا چونکه آنهارا به حضور خداوند گذرانیده‌اند مقدس شده است، تا برای بنی‌اسرائیل آیتی باشد.» | ۳۸ |
39 And Eleazar the priest took the brasen censers, wherewith they that were burnt had offered; and they were made broad plates for a covering of the altar:
| پس العازار کاهن مجمرهای برنجین را که سوخته شدگان گذرانیده بودند گرفته، از آنها پوشش مذبح ساختند. | ۳۹ |
40 To be a memorial unto the children of Israel, that no stranger, which is not of the seed of Aaron, come near to offer incense before YHWH; that he be not as Korah, and as his company: as YHWH said to him by the hand of Moses.
| تا برای بنی‌اسرائیل یادگارباشد تا هیچ غریبی که از اولاد هارون نباشدبجهت سوزانیدن بخور به حضور خداوند نزدیک نیاید، مبادا مثل قورح و جمعیتش بشود، چنانکه خداوند به واسطه موسی او را امر فرموده بود. | ۴۰ |
41 But on the morrow all the congregation of the children of Israel murmured against Moses and against Aaron, saying, Ye have killed the people of YHWH.
| و در فردای آن روز تمامی جماعت بنی‌اسرائیل بر موسی و هارون همهمه کرده، گفتند که شما قوم خداوند را کشتید. | ۴۱ |
42 And it came to pass, when the congregation was gathered against Moses and against Aaron, that they looked toward the tabernacle of the congregation: and, behold, the cloud covered it, and the glory of YHWH appeared.
| و چون جماعت بر موسی و هارون جمع شدند، به سوی خیمه اجتماع نگریستند، و اینک ابر آن راپوشانید و جلال خداوند ظاهر شد. | ۴۲ |
43 And Moses and Aaron came before the tabernacle of the congregation.
| و موسی وهارون پیش خیمه اجتماع آمدند. | ۴۳ |
44 And YHWH spake unto Moses, saying,
| و خداوندموسی را خطاب کرده، گفت: | ۴۴ |
45 Get you up from among this congregation, that I may consume them as in a moment. And they fell upon their faces.
| «از میان این جماعت دور شوید تا ایشان را ناگهان هلاک سازم.» و ایشان به روی خود درافتادند. | ۴۵ |
46 And Moses said unto Aaron, Take a censer, and put fire therein from off the altar, and put on incense, and go quickly unto the congregation, and make an atonement for them: for there is wrath gone out from YHWH; the plague is begun.
| و موسی به هارون گفت: «مجمر خود راگرفته، آتش از روی مذبح در آن بگذار، و بخور برآن بریز، و به زودی به سوی جماعت رفته، برای ایشان کفاره کن، زیرا غضب از حضور خداوندبرآمده، و وبا شروع شده است.» | ۴۶ |
47 And Aaron took as Moses commanded, and ran into the midst of the congregation; and, behold, the plague was begun among the people: and he put on incense, and made an atonement for the people.
| پس هارون به نحوی که موسی گفته بود آن را گرفته، در میان جماعت دوید و اینک وبا در میان قوم شروع شده بود، پس بخور را بریخت و بجهت قوم کفاره نمود. | ۴۷ |
48 And he stood between the dead and the living; and the plague was stayed.
| و او در میان مردگان و زندگان ایستاد ووبا بازداشته شد. | ۴۸ |
49 Now they that died in the plague were fourteen thousand and seven hundred, beside them that died about the matter of Korah.
| و عدد کسانی که از وبا مردندچهارده هزار و هفتصد بود، سوای آنانی که درحادثه قورح هلاک شدند. | ۴۹ |
50 And Aaron returned unto Moses unto the door of the tabernacle of the congregation: and the plague was stayed.
| پس هارون نزدموسی به در خیمه اجتماع برگشت و وبا رفع شد. | ۵۰ |
