Jonah 1

1 Now the word of YHWH came unto Jonah the son of Amittai, saying,

Сля лав РАЕСТАР Ионасти, чявэ Амиттаёхкирэсти:

2 Arise, go to Nineveh, that great city, and cry against it; for their wickedness is come up before me.

— Вщи, джя ды Ниневия, баро форо, тай роспхэн ды лэ, со дума пала врыти рындуря кадылэн манушэн доджиля ды ман.

3 But Jonah rose up to flee unto Tarshish from the presence of YHWH, and went down to Joppa; and he found a ship going to Tarshish: so he paid the fare thereof, and went down into it, to go with them unto Tarshish from the presence of YHWH.

Нэ Иона вщиля, соб тэ нашэ ды Таршыш РАЕСТАР, тай авиля ды Яффа, аракхля корабли, саво оджялас ды Таршыш, потинда, соб лэ тэ пролиджян, и заджиля ды лэ, соб тэ авэ РАЕСТАР ды Таршыш.

4 But YHWH sent out a great wind into the sea, and there was a mighty tempest in the sea, so that the ship was like to be broken.

Нэ РАЙ бичялда пы море састо балвал. Тирдапэ баро гвалто, и кораблести трэбуни сля тэ розмарэпэ.

5 Then the mariners were afraid, and cried every man unto his elohim, and cast forth the wares that were in the ship into the sea, to lighten it of them. But Jonah was gone down into the sides of the ship; and he lay, and was fast asleep.

Матросуря здарэнэпэ тай ачиле тэ типисявэ кожно пэхкирэ дэвлэсти. Вонэ вычютэ всаворэ бужэ кораблестар ды пане, соб тэ авэл локхэдэр. Нэ Иона ды калэ смукляпэ андрэ, пыля тай састэс засута.

6 So the shipmaster came to him, and said unto him, What meanest thou, O sleeper? arise, call upon thy Elohim, if so be that Elohim will think upon us, that we perish not.

Капитано кораблехкоро авиля лэстэ тай пхэнда лэсти: — Со ту совэх? Вщи, типисяв тирэ Дэвлэсти. Ко джянэл, Вов ушунэла амэн, тай амэ на хасяваґа.

7 And they said every one to his fellow, Come, and let us cast lots, that we may know for whose cause this evil is upon us. So they cast lots, and the lot fell upon Jonah.

Матросуря пхэндэ екх екхэсти: — Джям, чюваґа жребиё, соб тэ уджянэ, пала ка кадыя грыжа авиля пы амэн. Вонэ чютэ жребиё, и жребиё выпыля пы Иона.

8 Then said they unto him, Tell us, we pray thee, for whose cause this evil is upon us; What is thine occupation? and whence comest thou? what is thy country? and of what people art thou?

Тунчи вонэ пхэндэ лэсти: — Пхэн амэнди, пала ка дорэсля амэн кадыя грыжа? Соґа ту залэхпэ? Катар ту джях? Тев тири пхув? Савэндар ту манушэндар?

9 And he said unto them, I am an Hebrew; and I fear YHWH, the Elohim of heaven, which hath made the sea and the dry land.

Вов пхэнда лэнди: — Мэ евреё, даравпэ РАЕСТАР, Дэвлэ болыбнахкирэ, Саво стирда баро пани тай пхув.

10 Then were the men exceedingly afraid, and said unto him, Why hast thou done this? For the men knew that he fled from the presence of YHWH, because he had told them.

Тунчи Иона пхэнда лэнди, со вов нашэл РАЕСТАР. Кала мануша уджянгле пала када, вонэ фартэ пэрэдарэне тай пхэндэ лэсти: — Сости ту када тирдан?

11 Then said they unto him, What shall we do unto thee, that the sea may be calm unto us? for the sea wrought, and was tempestuous.

Море на пэрэачелас гвалтовать. Вонэ пхэндэ лэсти: — Со амэнди тэ тирэ туґа, тэ на гвалтует море?

12 And he said unto them, Take me up, and cast me forth into the sea; so shall the sea be calm unto you: for I know that for my sake this great tempest is upon you.

Тунчи вов пхэнда лэнди: — Лэн ман и вычювэн ды море, тай море пэрэачела гвалтовать важ тумэнди. Мэ джянав, со кадыя бари грыжа доросля тумэн пала ман.

13 Nevertheless the men rowed hard to bring it to the land; but they could not: for the sea wrought, and was tempestuous against them.

Нэ кала мануша ачиле фартыдэр тэ тирэ бути, соб тэ прыаче пхуятэ, лэндэ нисо на выджялас, колэсти со море на пэрэачелас гвалтовать.

14 Wherefore they cried unto YHWH, and said, We beseech thee, O YHWH, we beseech thee, let us not perish for this man's life, and lay not upon us innocent blood: for thou, O YHWH, hast done as it pleased thee.

Тунчи вонэ типисине РАЕСТИ тай пхэндэ: — Мангах Тут, РАЕ, тэ на хасявах пала води кадылэ манушэ, тай на прычувэґа амэнди навуджило рат. Ту, РАЕ, стирдан, со Ту камлян!

15 So they took up Jonah, and cast him forth into the sea: and the sea ceased from her raging.

Вонэ лиле Иона тай вычютэ ды пане, тай пы море авиля пачя.

16 Then the men feared YHWH exceedingly, and offered a sacrifice unto YHWH, and made vows.

Матросуря фартэ пэрэдаранепэ РАЕСТАР, андэ Лэсти жэртва и дыне солах.

17 Now YHWH had prepared a great fish to swallow up Jonah. And Jonah was in the belly of the fish three days and three nights.

РАЙ бичялда баро мачё, тай вой прозумавда Иона. Вов просля андрэ ды пэр мачестэ трин дивэ тай трин рятя.