Job 39
1 Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? or canst thou mark when the hinds do calve?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 Canst thou number the months that they fulfil? or knowest thou the time when they bring forth?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 They bow themselves, they bring forth their young ones, they cast out their sorrows.
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Their young ones are in good liking, they grow up with corn; they go forth, and return not unto them.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Who hath sent out the wild ass free? or who hath loosed the bands of the wild ass?
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 Whose house I have made the wilderness, and the barren land his dwellings.
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 He scorneth the multitude of the city, neither regardeth he the crying of the driver.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 The range of the mountains is his pasture, and he searcheth after every green thing.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 Will the unicorn be willing to serve thee, or abide by thy crib?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Canst thou bind the unicorn with his band in the furrow? or will he harrow the valleys after thee?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Wilt thou trust him, because his strength is great? or wilt thou leave thy labour to him?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Wilt thou believe him, that he will bring home thy seed, and gather it into thy barn?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 Gavest thou the goodly wings unto the peacocks? or wings and feathers unto the ostrich?
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 Which leaveth her eggs in the earth, and warmeth them in dust,
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 And forgetteth that the foot may crush them, or that the wild beast may break them.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 She is hardened against her young ones, as though they were not hers: her labour is in vain without fear;
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 Because Eloah hath deprived her of wisdom, neither hath he imparted to her understanding.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 What time she lifteth up herself on high, she scorneth the horse and his rider.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 Hast thou given the horse strength? hast thou clothed his neck with thunder?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Canst thou make him afraid as a grasshopper? the glory of his nostrils is terrible.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 He paweth in the valley, and rejoiceth in his strength: he goeth on to meet the armed men.
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 He mocketh at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from the sword.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 The quiver rattleth against him, the glittering spear and the shield.
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 He swalloweth the ground with fierceness and rage: neither believeth he that it is the sound of the trumpet.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 He saith among the trumpets, Ha, ha; and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 Doth the hawk fly by thy wisdom, and stretch her wings toward the south?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Doth the eagle mount up at thy command, and make her nest on high?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 She dwelleth and abideth on the rock, upon the crag of the rock, and the strong place.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 From thence she seeketh the prey, and her eyes behold afar off.
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 Her young ones also suck up blood: and where the slain are, there is she.
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
