< Job 37 >

1 At this also my heart trembleth, and is moved out of his place.
Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
2 Hear attentively the noise of his voice, and the sound that goeth out of his mouth.
Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
3 He directeth it under the whole heaven, and his lightning unto the ends of the earth.
Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
4 After it a voice roareth: he thundereth with the voice of his excellency; and he will not stay them when his voice is heard.
Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
5 El thundereth marvellously with his voice; great things doeth he, which we cannot comprehend.
Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
6 For he saith to the snow, Be thou on the earth; likewise to the small rain, and to the great rain of his strength.
Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
7 He sealeth up the hand of every man; that all men may know his work.
Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
8 Then the beasts go into dens, and remain in their places.
Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
9 Out of the south cometh the whirlwind: and cold out of the north.
Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
10 By the breath of El frost is given: and the breadth of the waters is straitened.
Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
11 Also by watering he wearieth the thick cloud: he scattereth his bright cloud:
Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
12 And it is turned round about by his counsels: that they may do whatsoever he commandeth them upon the face of the world in the earth.
Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
13 He causeth it to come, whether for correction, or for his land, or for mercy.
Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
14 Hearken unto this, O Job: stand still, and consider the wondrous works of El.
Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
15 Dost thou know when Eloah disposed them, and caused the light of his cloud to shine?
Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
16 Dost thou know the balancings of the clouds, the wondrous works of him which is perfect in knowledge?
Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
17 How thy garments are warm, when he quieteth the earth by the south wind?
Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
18 Hast thou with him spread out the sky, which is strong, and as a molten looking glass?
Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
19 Teach us what we shall say unto him; for we cannot order our speech by reason of darkness.
Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
20 Shall it be told him that I speak? if a man speak, surely he shall be swallowed up.
Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
21 And now men see not the bright light which is in the clouds: but the wind passeth, and cleanseth them.
Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
22 Fair weather cometh out of the north: with Eloah is awesome majesty.
Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
23 Touching the Almighty, we cannot find him out: he is excellent in power, and in judgment, and in plenty of justice: he will not afflict.
Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
24 Men do therefore fear him: he respecteth not any that are wise of heart.
Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».

< Job 37 >