Job 32
1 So these three men ceased to answer Job, because he was righteous in his own eyes.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Then was kindled the wrath of Elihu the son of Barachel the Buzite, of the kindred of Ram: against Job was his wrath kindled, because he justified himself rather than Elohim.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 Also against his three friends was his wrath kindled, because they had found no answer, and yet had condemned Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Now Elihu had waited till Job had spoken, because they were elder than he.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 When Elihu saw that there was no answer in the mouth of these three men, then his wrath was kindled.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 And Elihu the son of Barachel the Buzite answered and said, I am young, and ye are very old; wherefore I was afraid, and durst not shew you mine opinion.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 But there is a spirit in man: and the inspiration of the Almighty giveth them understanding.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 Great men are not always wise: neither do the aged understand judgment.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Therefore I said, Hearken to me; I also will shew mine opinion.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 Behold, I waited for your words; I gave ear to your reasons, whilst ye searched out what to say.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 Yea, I attended unto you, and, behold, there was none of you that convinced Job, or that answered his words:
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Lest ye should say, We have found out wisdom: El thrusteth him down, not man.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 Now he hath not directed his words against me: neither will I answer him with your speeches.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 They were amazed, they answered no more: they left off speaking.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 When I had waited, (for they spake not, but stood still, and answered no more; )
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 I said, I will answer also my part, I also will shew mine opinion.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 For I am full of matter, the spirit within me constraineth me.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Behold, my belly is as wine which hath no vent; it is ready to burst like new bottles.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 I will speak, that I may be refreshed: I will open my lips and answer.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 Let me not, I pray you, accept any man's person, neither let me give flattering titles unto man.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 For I know not to give flattering titles; in so doing my maker would soon take me away.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
