Job 24

1 Why, seeing times are not hidden from the Almighty, do they that know him not see his days?

چرا خدای قادر مطلق زمانی برای دادرسی تعیین نمی‌کند؟ تا کی خداشناسان منتظر باشند و مجازات شریران را نبینند؟

2 Some remove the landmarks; they violently take away flocks, and feed thereof.

امواج ظلم ما را فرو گرفته است. خدانشناسان زمینها را غصب می‌کنند و گله‌ها را می‌دزدند؛

3 They drive away the ass of the fatherless, they take the widow's ox for a pledge.

حتی از الاغهای یتیمان نیز نمی‌گذرند و دار و ندار بیوه‌زنان را به گرو می‌گیرند.

4 They turn the needy out of the way: the poor of the earth hide themselves together.

حق فقرا را پایمال می‌سازند و فقرا از ترس، خود را پنهان می‌کنند.

5 Behold, as wild asses in the desert, go they forth to their work; rising betimes for a prey: the wilderness yieldeth food for them and for their children.

فقرا مانند خرهای وحشی، برای سیر کردن شکم خود و فرزندانشان، در بیابانها جان می‌کنند؛

6 They reap every one his corn in the field: and they gather the vintage of the wicked.

علفهای هرز بیابان را می‌خورند و دانه‌های انگور بر زمین افتادهٔ تاکستانهای شریران را جمع می‌کنند.

7 They cause the naked to lodge without clothing, that they have no covering in the cold.

نه لباسی دارند و نه پوششی، و تمام شب را برهنه در سرما می‌خوابند.

8 They are wet with the showers of the mountains, and embrace the rock for want of a shelter.

از بی‌خانمانی به غارها پناه می‌برند و در کوهستان از باران خیس می‌شوند.

9 They pluck the fatherless from the breast, and take a pledge of the poor.

ستمگران بچه‌های یتیم را از بغل مادرانشان می‌ربایند و از فقرا در مقابل قرضشان، بچه‌هایشان را به گرو می‌گیرند.

10 They cause him to go naked without clothing, and they take away the sheaf from the hungry;

فقرا ناچارند لخت و عریان بگردند و با شکم گرسنه بافه‌های بدکاران را برایشان حمل کنند،

11 Which make oil within their walls, and tread their winepresses, and suffer thirst.

در آسیابها روغن زیتون بگیرند بدون آنکه مزه‌اش را بچشند، و در حالی که از تشنگی عذاب می‌کشند با لگد کردن انگور، عصارهٔ آن را بگیرند.

12 Men groan from out of the city, and the soul of the wounded crieth out: yet Eloah layeth not folly to them.

فریاد مظلومان در حال مرگ از شهر به گوش می‌رسد. دردمندان داد می‌زنند و کمک می‌خواهند، ولی خدا به داد ایشان نمی‌رسد.

13 They are of those that rebel against the light; they know not the ways thereof, nor abide in the paths thereof.

شریران بر ضد نور قیام کرده‌اند و از درستکاری بویی نبرده‌اند.

14 The murderer rising with the light killeth the poor and needy, and in the night is as a thief.

آنان آدمکشانی هستند که صبح زود برمی‌خیزند تا فقیران و نیازمندان را بکشند و منتظر شب می‌مانند تا دزدی و زنا کنند. می‌گویند: «در تاریکی کسی ما را نخواهد دید.» صورتهای خود را می‌پوشانند تا کسی آنها را نشناسد.

15 The eye also of the adulterer waiteth for the twilight, saying, No eye shall see me: and disguiseth his face.

16 In the dark they dig through houses, which they had marked for themselves in the daytime: they know not the light.

شبها به خانه‌ها دستبرد می‌زنند و روزها خود را پنهان می‌کنند، زیرا نمی‌خواهند با روشنایی سروکار داشته باشند.

17 For the morning is to them even as the shadow of death: if one know them, they are in the terrors of the shadow of death.

شب تاریک برای آنها همچون روشنایی صبح است، زیرا با ترسهای تاریکی خو گرفته‌اند.

18 He is swift as the waters; their portion is cursed in the earth: he beholdeth not the way of the vineyards.

اما آنها همچون کف روی آب، به‌زودی از روی زمین ناپدید خواهند شد! ملک آنها نفرین شده است و زمین آنها محصولی ندارد.

19 Drought and heat consume the snow waters: so doth the grave those which have sinned. (Sheol h7585)

مرگ آنها را می‌بلعد، آن گونه که خشکی و گرما برف را آب می‌کند. (Sheol h7585)

20 The womb shall forget him; the worm shall feed sweetly on him; he shall be no more remembered; and wickedness shall be broken as a tree.

حتی مادر شخصِ گناهکار او را از یاد می‌برد. کرمها او را می‌خورند و دیگر هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد. ریشهٔ گناهکاران کنده خواهد شد،

21 He evil entreateth the barren that beareth not: and doeth not good to the widow.

چون به زنان بی‌فرزند که پسری ندارند تا از ایشان حمایت کند، ظلم می‌نمایند و به بیوه‌زنان محتاج کمک نمی‌کنند.

22 He draweth also the mighty with his power: he riseth up, and no man is sure of life.

خدا با قدرت خویش ظالم را نابود می‌کند؛ پس هر چند آنها ظاهراً موفق باشند، ولی در زندگی امیدی ندارند.

23 Though it be given him to be in safety, whereon he resteth; yet his eyes are upon their ways.

ممکن است خدا بگذارد آنها احساس امنیت کنند، ولی همیشه مواظب کارهای ایشان است.

24 They are exalted for a little while, but are gone and brought low; they are taken out of the way as all other, and cut off as the tops of the ears of corn.

برای مدت کوتاهی کامیاب می‌شوند، اما پس از لحظه‌ای مانند همهٔ کسانی که از دنیا رفته‌اند، از بین می‌روند و مثل خوشه‌های گندم بریده می‌شوند.

25 And if it be not so now, who will make me a liar, and make my speech nothing worth?

آیا کسی می‌تواند بگوید که حقیقت غیر از این است؟ آیا کسی می‌تواند ثابت کند که حرفهای من اشتباه است؟