Genesis 30
1 And when Rachel saw that she bare Jacob no children, Rachel envied her sister; and said unto Jacob, Give me children, or else I die.
| یعقوب، اولادی نزایید، راحیل برخواهر خود حسد برد. و به یعقوب گفت: «پسران به من بده والا می‌میرم.» | ۱ |
2 And Jacob's anger was kindled against Rachel: and he said, Am I in Elohim's stead, who hath withheld from thee the fruit of the womb?
| آنگاه غضب یعقوب برراحیل افروخته شد و گفت: «مگر من به‌جای خدا هستم که بار رحم را از تو باز داشته است؟» | ۲ |
3 And she said, Behold my maid Bilhah, go in unto her; and she shall bear upon my knees that I may also have children by her.
| گفت: «اینک کنیز من، بلهه! بدو درآ تا بر زانویم بزاید، و من نیز از او اولاد بیابم.» | ۳ |
4 And she gave him Bilhah her handmaid to wife: and Jacob went in unto her.
| پس کنیز خود، بلهه را به یعقوب به زنی داد. و او به وی درآمد. | ۴ |
5 And Bilhah conceived, and bare Jacob a son.
| وبلهه آبستن شده، پسری برای یعقوب زایید. | ۵ |
6 And Rachel said, Elohim hath judged me, and hath also heard my voice, and hath given me a son: therefore called she his name Dan.
| وراحیل گفت: «خدا مرا داوری کرده است، و آوازمرا نیز شنیده، و پسری به من عطا فرموده است.» پس او را دان نام نهاد. | ۶ |
7 And Bilhah Rachel's maid conceived again, and bare Jacob a second son.
| و بلهه، کنیز راحیل، بازحامله شده، پسر دومین برای یعقوب زایید. | ۷ |
8 And Rachel said, With great wrestlings have I wrestled with my sister, and I have prevailed: and she called his name Naphtali.
| وراحیل گفت: «به کشتیهای خدا با خواهر خودکشتی گرفتم و غالب آمدم.» و او را نفتالی نام نهاد. | ۸ |
9 When Leah saw that she had left bearing, she took Zilpah her maid, and gave her Jacob to wife.
| و اما لیه چون دید که از زاییدن باز‌مانده بود، کنیز خود زلفه را برداشته، او را به یعقوب به زنی داد. | ۹ |
10 And Zilpah Leah's maid bare Jacob a son.
| و زلفه، کنیز لیه، برای یعقوب پسری زایید. | ۱۰ |
11 And Leah said, A troop cometh: and she called his name Gad.
| و لیه گفت: «به سعادت!» پس او را جادنامید. | ۱۱ |
12 And Zilpah Leah's maid bare Jacob a second son.
| و زلفه، کنیز لیه، پسر دومین برای یعقوب زایید. | ۱۲ |
13 And Leah said, Happy am I, for the daughters will call me blessed: and she called his name Asher.
| و لیه گفت: «به خوشحالی من! زیرا که دختران، مرا خوشحال خواهند خواند.» واو را اشیر نام نهاد. | ۱۳ |
14 And Reuben went in the days of wheat harvest, and found mandrakes in the field, and brought them unto his mother Leah. Then Rachel said to Leah, Give me, I pray thee, of thy son's mandrakes.
| و در ایام درو گندم، روبین رفت و مهرگیاهها در صحرا یافت و آنها را نزدمادر خود لیه، آورد. پس راحیل به لیه گفت: «ازمهرگیاههای پسر خود به من بده.» | ۱۴ |
15 And she said unto her, Is it a small matter that thou hast taken my husband? and wouldest thou take away my son's mandrakes also? And Rachel said, Therefore he shall lie with thee to night for thy son's mandrakes.
| وی را گفت: «آیا کم است که شوهر مرا گرفتی و مهر گیاه پسرمرا نیز می‌خواهی بگیری؟» راحیل گفت: «امشب به عوض مهر گیاه پسرت، با تو بخوابد.» | ۱۵ |
16 And Jacob came out of the field in the evening, and Leah went out to meet him, and said, Thou must come in unto me; for surely I have hired thee with my son's mandrakes. And he lay with her that night.
| ووقت عصر، چون یعقوب از صحرا می‌آمد، لیه به استقبال وی بیرون شده، گفت: «به من درآ، زیرا که تو را به مهرگیاه پسر خود اجیر کردم.» پس آنشب با وی همخواب شد. | ۱۶ |
17 And Elohim hearkened unto Leah, and she conceived, and bare Jacob the fifth son.
| و خدا، لیه را مستجاب فرمود که آبستن شده، پسر پنجمین برای یعقوب زایید. | ۱۷ |
18 And Leah said, Elohim hath given me my hire, because I have given my maiden to my husband: and she called his name Issachar.
| و لیه گفت: «خدا اجرت به من داده است، زیرا کنیز خود را به شوهر خود دادم.» و او را یساکار نام نهاد. | ۱۸ |
19 And Leah conceived again, and bare Jacob the sixth son.
| و بار دیگر لیه حامله شده، پسر ششمین برای یعقوب زایید. | ۱۹ |
20 And Leah said, Elohim hath endued me with a good dowry; now will my husband dwell with me, because I have born him six sons: and she called his name Zebulun.
| و لیه گفت: «خدا عطای نیکو به من داده است. اکنون شوهرم با من زیست خواهد کرد، زیرا که شش پسر برای او زاییدم.» پس او را زبولون نامید. | ۲۰ |
21 And afterwards she bare a daughter, and called her name Dinah.
| و بعد از آن دختری زایید، و او را دینه نام نهاد. | ۲۱ |
22 And Elohim remembered Rachel, and Elohim hearkened to her, and opened her womb.
| پس خداراحیل را بیاد آورد، و دعای او را اجابت فرموده، خدا رحم او را گشود. | ۲۲ |
23 And she conceived, and bare a son; and said, Elohim hath taken away my reproach:
| و آبستن شده، پسری بزاد و گفت: «خدا ننگ مرا برداشته است.» | ۲۳ |
24 And she called his name Joseph; and said, YHWH shall add to me another son.
| و اورا یوسف نامیده، گفت: «خداوند پسری دیگربرای من مزید خواهد کرد.» | ۲۴ |
25 And it came to pass, when Rachel had born Joseph, that Jacob said unto Laban, Send me away, that I may go unto mine own place, and to my country.
| و واقع شد که چون راحیل، یوسف رازایید، یعقوب به لابان گفت: «مرا مرخص کن، تا به مکان و وطن خویش بروم. | ۲۵ |
26 Give me my wives and my children, for whom I have served thee, and let me go: for thou knowest my service which I have done thee.
| زنان و فرزندان مراکه برای ایشان، تو را خدمت کرده‌ام به من واگذار، تا بروم زیرا خدمتی که به تو کردم، تو می‌دانی.» | ۲۶ |
27 And Laban said unto him, I pray thee, if I have found favour in thine eyes, tarry: for I have learned by experience that YHWH hath blessed me for thy sake.
| لابان وی را گفت: «کاش که منظور نظر توباشم، زیرا تفالا یافته‌ام که بخاطر تو، خداوند مرابرکت داده است.» | ۲۷ |
28 And he said, Appoint me thy wages, and I will give it.
| و گفت: «اجرت خود را برمن معین کن تا آن را به تو دهم.» | ۲۸ |
29 And he said unto him, Thou knowest how I have served thee, and how thy cattle was with me.
| وی را گفت: «خدمتی که به تو کرده‌ام، خود می‌دانی، ومواشی ات چگونه نزد من بود. | ۲۹ |
30 For it was little which thou hadst before I came, and it is now increased unto a multitude; and YHWH hath blessed thee since my coming: and now when shall I provide for mine own house also?
| زیرا قبل ازآمدن من، مال تو قلیل بود، و به نهایت زیاد شد، وبعد از آمدن من، خداوند تو را برکت داده است. واکنون من نیز تدارک خانه خود را کی ببینم؟» | ۳۰ |
31 And he said, What shall I give thee? And Jacob said, Thou shalt not give me any thing: if thou wilt do this thing for me, I will again feed and keep thy flock:
| گفت: «پس تو را چه بدهم؟» یعقوب گفت: «چیزی به من مده، اگر این کار را برای من بکنی، بار دیگر شبانی و پاسبانی گله تو را خواهم نمود. | ۳۱ |
32 I will pass through all thy flock to day, removing from thence all the speckled and spotted cattle, and all the brown cattle among the sheep, and the spotted and speckled among the goats: and of such shall be my hire.
| امروز در تمامی گله تو گردش می‌کنم، و هرمیش پیسه و ابلق و هر میش سیاه را از میان گوسفندان، و ابلق‌ها و پیسه‌ها را از بزها، جدامی سازم، و آن، اجرت من خواهد بود. | ۳۲ |
33 So shall my righteousness answer for me in time to come, when it shall come for my hire before thy face: every one that is not speckled and spotted among the goats, and brown among the sheep, that shall be counted stolen with me.
| و درآینده عدالت من، بر من شهادت خواهد داد، وقتی که بیایی تا اجرت مرا پیش خود ببینی، آنچه ازبزها، پیسه و ابلق، و آنچه از گوسفندان، سیاه نباشد، نزد من به دزدی شمرده شود.» | ۳۳ |
34 And Laban said, Behold, I would it might be according to thy word.
| لابان گفت: «اینک موافق سخن تو باشد.» | ۳۴ |
35 And he removed that day the he goats that were ringstraked and spotted, and all the she goats that were speckled and spotted, and every one that had some white in it, and all the brown among the sheep, and gave them into the hand of his sons.
| و در همان روز، بزهای نرینه مخطط و ابلق، و همه ماده بزهای پیسه و ابلق، یعنی هر‌چه سفیدی در آن بود، و همه گوسفندان سیاه را جدا کرده، به‌دست پسران خود سپرد. | ۳۵ |
36 And he set three days' journey betwixt himself and Jacob: and Jacob fed the rest of Laban's flocks.
| و در میان خود و یعقوب، سه روز راه، مسافت گذارد. و یعقوب باقی گله لابان را شبانی کرد. | ۳۶ |
37 And Jacob took him rods of green poplar, and of the hazel and chesnut tree; and pilled white strakes in them, and made the white appear which was in the rods.
| و یعقوب چوبهای تر و تازه از درخت کبوده و بادام و چنار برای خود گرفت، و خطهای سفید در آنها کشید، و سفیدی را که در چوبها بود، ظاهر کرد. | ۳۷ |
38 And he set the rods which he had pilled before the flocks in the gutters in the watering troughs when the flocks came to drink, that they should conceive when they came to drink.
| و وقتی که گله‌ها، برای آب خوردن می‌آمدند، آن چوبهایی را که خراشیده بود، درحوضها و آبخورها پیش گله‌ها می‌نهاد، تا چون برای نوشیدن بیایند، حمل بگیرند. | ۳۸ |
39 And the flocks conceived before the rods, and brought forth cattle ringstraked, speckled, and spotted.
| پس گله هاپیش چوبها بارآور می‌شدند، و بزهای مخطط وپیسه و ابلق می‌زاییدند. | ۳۹ |
40 And Jacob did separate the lambs, and set the faces of the flocks toward the ringstraked, and all the brown in the flock of Laban; and he put his own flocks by themselves, and put them not unto Laban's cattle.
| و یعقوب، بزها را جداکرد، و روی گله‌ها را بسوی هر مخطط و سیاه درگله لابان واداشت، و گله های خود را جدا کرد و باگله لابان نگذاشت. | ۴۰ |
41 And it came to pass, whensoever the stronger cattle did conceive, that Jacob laid the rods before the eyes of the cattle in the gutters, that they might conceive among the rods.
| و هرگاه حیوان های تنومندحمل می‌گرفتند، یعقوب چوبها را پیش آنها درآبخورها می‌نهاد، تا در میان چوبها حمل گیرند. | ۴۱ |
42 But when the cattle were feeble, he put them not in: so the feebler were Laban's, and the stronger Jacob's.
| و هر گاه حیوانات ضعیف بودند، آنها رانمی گذاشت، پس ضعیف‌ها از آن لابان، وتنومندها از آن یعقوب شدند. | ۴۲ |
43 And the man increased exceedingly, and had much cattle, and maidservants, and menservants, and camels, and asses.
| و آن مرد بسیارترقی نمود، و گله های بسیار و کنیزان و غلامان وشتران و حماران بهم رسانید. | ۴۳ |
